Қарапайымдылар Саркомастигофора Апикомплекса Инфузория Саркодалылар Амеба Споровиктер Плазмодиялар Токсоплазма Кірпікшелілер инфузория Талшықтылар Лямблиялар Лейшманиялар Трихоманадалар Балантидия
жүктеу/скачать 1,43 Mb.
|
| Патогенезі
Амебаларды ішек қабырғасының кілегейлі қабатына енеді. Цистеин протеиназалары бөлу арқылы ішектің серозды қабығын лизиске ұшыратады. Адам ағзасына енгенде вируленттілік қасиеті жоғарылайды. Кортикостероидтарды пайдаланушылар, жүкті әйелдер мен балалар инвазияға сезімтал келеді. Ішек эпителий жасушасының лизисінің кесірінен кілегейлі қабықта жара дамиды. Ісік мен гиперемия дамиды, бірақ минималды қабыну реакциясы пайда болады. Қабынған жасушалары да лизиске ұшырайды, бұл лейкоциттердің жетіспеушілігімен түсіндіріледі. Жасушалық иммунитеттің антигендік супрессиясының пайда болуымен байланысты. Трофозоиттар жараның негізінде орналасады. Зақымдану ішектің кілегейлі қабық астының бойымен бүйір жағынан таралып, жара түзеді. Грануляциялық ұлпалар мен талшықты қалыңдау кейде амебоманың дамуына әкеледі. Қан айналымына таралып, өкпеде, көкбауырда немесе мида сирек метастатикалық абсцесс туғызады. Клиникасы а) Инвазивті емес ішек формасы (және, Entamoeba dispar әсерінен болуы мүмкін). Іш аурудың анық емес шағымдары болуы мүмкін, бірақ әдетте инвазиядан зардап шегеді. Көптеген адамдарда E. histolytica зиянсыз комменсал болып табылады. б) Ішек амебиазы (амебиялық колит). Әдетте 1-ден 3 аптаға дейін диареяның өсуі байқалады, іштің төменгі бөлігіндегі ауырсыну қан мен шырыш араласқан қатты диареяға ауысады. Салмақ жоғалту жиі кездеседі, науқастардың үштен бір бөлігі температура көтеріледі. Симптомдар созылмалы болуы мүмкін және ішектің қабыну ауруын имитациялайды. Ішектің прогрессивті зақымдануы токсикалық мегаколонды, фульминантты колитті, ішектің және перианальды аймақтың ойық жарасын, сирек жағдайларда перфорацияны тудыруы мүмкін. Нәжісте лейкоциттер саны азаяды в) Амебома. Амебома дегеніміз - тоқ ішектің немесе өсіп келе жатқан ішектің сақина тәрізді зақымдануы, оны ішек қатерлі ісігі деп қате ойлайды немесе іріңді абсцесске еліктейтін бауырдан тыс ауырсыну. Амебомалар әдетте анти-амеба терапиясымен емделеді және хирургиялық араласуды қажет етпейді. г) Ішектен тыс амебиаз. Пациенттердің шамалы пайызы өкпеде, перикардта, мида, теріде және зәр шығару жолдарында ішектен тыс ауруды дамиды, бірақ көбінесе бауырда кездеседі. Бауыр абсцессі дене қызуының көтерілуімен және іштің ауыруымен, тахипноэмен, бауырдың аурысынуымен және гепатомегалиямен немесе салмақ жоғалумен, іштің айқын емес белгілерімен және ашуланшақтықпен сипатталады. Іштің немесе кеудедегі жарылған абсцесс өлімге әкелуі мүмкін. Тампонадада перикард абсцессі дамуы мүмкін. Басқа ішек инфекциялармен араласуы болмайды. 7. Амебиаз: Патогенезі, клиникасы, иммунитеті, диагностикасы және алдын алу Иммунитеті Гуморальды және жасушалық иммунитет инвазияға қарсы дамиды. Жергілікті және жүйелік антиденелерді инфекциядан кейін бір апта ішінде анықтауға болады. Инвазия белгілі бір дәрежеде қорғанысты қамтамасыз етеді, бұған эндемиялық жерлерде инвазивті колит пен бауыр абсцессі қайталанады. Амебиаздың ағымы мен ауырлығына адамның иммундық тапшылық вирусы (АИТВ) әсер етпейді. Инвазивті емес зимодемдермен инфекцияға серологиялық реакция іс жүзінде байқалмайды. 7. Амебиаз: Патогенезі, клиникасы, иммунитеті, диагностикасы және алдын алу жүктеу/скачать 1,43 Mb. Достарыңызбен бөлісу:
|