Абай атындагы Қаз¥ПУ-нің Хабаріиысы, «Арнайы педагогика» сериясы №3-4(30-31) 2012 ж.
Отбасындағы ажырасу жағдайымен байланысты болатын агрессиялар бар. Кӛптеген аналар ҥшін
ажырасу жаңа бастау негізі болып табылады. Эрине, ӛткен ӛмір жеке басының толық
қалыптаспаған- дығына кӛп із қалдырса, соғҥрлым балаға ашу-ыза, ҧят жэне т.б. сезімдерден жаза
тиюі мҥмкін. Ата- ананың ажырасуы қай уақытта болмасын балаға ҥлкен қиындықтар туғызады.
Кейбір ғалымдардың айтулары бойынша ажырасулардың ҧзақ уақытгық әсердің ерекше жэне
ерекше емес тҥрлерін ажырата білу керек дейді. Анықталғандай, баланың ажырасуға дейінгі,
ажырасу кезіндегі жэне ажырасудан кейін адмуының кҥрделі жағдайы корғанудың протогенді
процестерінің мҥмкіндігін жоғарылатады. Осындай қорғану процестерінің нэтижесінде кҥрделі
психикалық бҧзылыстар жэне де кейіннен невротикалық ауруға шалдықтыратын аса жоғары
диспозицияның болуы. Бҥл невротикалық диспозицияларды ажырасудың ҥзақ уақыттық әсерінің
ерекше емес тҥрі деуге болады, ӛйткені ажырасуды бала ӛзінде ӛмір бойы бейсаналы тҥрде сақтап
жҥретін конфликтілердің маңызды эмоциялык факторы, яғни пайда болу факторы ретінде бағалауға
болады. Балаға ажырасудан кейін кӛрсетілетін кӛмек жасалынуы қажет. Кӛп зерттеулерде ажырасу
жағдайынан кейін кӛмек кӛрсетіле- ген балалар мен кӛмек кӛрсетілмеген балаларды салыстыруда
балаларда едәуір айырмашылық кездескен. Мҧндай балалар, яғни дер кезінде психологиялық кӛмек
алғаңдар ажырасудан кейін кӛптеген айлар бойы конфликгіге кӛлемді қорқыныштарды сыртқа
кӛрсеткен, дегенмен отбасында ата-ананың біреуімен жалпы ншеленіс ӛсе тҥскен, бірақ ажырасудан
кейін отбасылық жағдай қауіпсіздікті ҥсынғаны соншалықты, олар жағдайлардың ӛтуі барысында
ӛздерінің қорғаныстарын біршама босата алды (әсіресе балалар әлІ жеткіншектік жасқа жетпеген
кезде) [6].
Қорыта келгенде, отбасындағы ажырасу жағдайы отбасы мҥшелерінің барлығына, соның ішінде,
жасӛспірімдік шақтағы балаларының енді ғана дамып келе жатқан тҥлғалық, эмоционалды, қарым-
қатынас жэне т.б. сфераларына айтарлықтай зардабын тигізеді, Сондықтан да, отбасында
ажырасуды болдырмау, олардың алдын-алу жолдарын қарастыру психолог мамандарыньщ ғана
емес, сонымен қатар, жалпы қоғам алдында тҥрған ҥлкен міндет деп санаймын.
1.
Соловьев Н.Я. Развод как предмет социологического исселдования - М.: Мысль, 1996.
2.
Чуйко JI.B. Браки и разводы - М.: Статистика, 1980.
3.
Соловьева Н.А. Супружеские конфликты. - М.: Мысль, 1986.
4.
Кабакова М.П. Стабильная семья как основа гармоничного развития личности
//
Поиск. 2004 №2.
5.
Логушко Т. Как пережить развод. - СПб.: Питер, 2002.
6.
Лофас Ж., Сова Д. Повторный брак: дети и родители.
Достарыңызбен бөлісу: