Созылмалы гастриттің даму себептері

Ауру асқазанның шырышты қабығының әлсіздігінен дамиды. Қышқылдықтың азаюынан ас қорыту шырындары оны зақымдайды және күйдіреді, бұл гастриттің жылдам дамуына әкеліп соғады.

Ауру бұрын асқазан-ішек инфекциясы диагнозымен ауырған науқастарда орын алады.

Хеликобактер пилори бактериясын жұқтыру (адамнан адамға немесе тамақ не су арқылы берілуі мүмкін).

Ең көп танылған белгілері төмендегідей:

 асқазандағы ауырлық;

 тамақтанудан кейінгі эпигастрия қысымы;

 құсу;

 лоқсу;

 аурудың тұрақтылығы;

 кекіру;

 ауыз қуысындағы өт дәмі;

 тәбеттің болмауы;

 тексеру кезінде науқастың асқазан проекциясының алдыңғы ішкі қуысы ауыруы мүмкін.

Бастапқыда асқазан секрециясы анда-санда ғана әлсіреп, кейін қалыпты жұмыс істей беруі мүмкін. Созылмалы гастрит үдеген кезде ас қорыту шырынының қышқылдық деңгейі сияқты секреция да төмендей бастайды.

Аурудың белгілері оның түріне байланысты өзгеруі мүмкін. Осылайша, созылмалы гастриттің қышқылдылығы мол түрінде шырыштар үстіртін ғана қабынады да, бездерге әсер етпейді. Аурудың бұл қарастырылып отырған түрі ең алдымен жастарға (35 жасқа дейін) әсер етеді. Қышқылдылығы мол созылмалы гастрит кезінде ауру белгілері көбінесе айқын болады және асқазан жарасының белгілеріне ұқсайды. Науқастар тамақтанғаннан кейін асқазандағы ауырсынуды, ауыз қуысындағы қыжыл, қышқыл дәмін байқайды. Асқорыту шырыны түн мезгілінде белсенді түрде бөлінеді.

Егер аутоиммунды созылмалы гастрит болса, оның белгілері жоғарыда айтылғандарға қарағанда ерекшеленеді:

 қатты әлсіздік байқалады;

 тахикардия болуы мүмкін;

 құлақ шуылдайды;

 бас айналады;

 тәбет төмендейді;

 дене салмағы күрт төмендейді;

 ішек жолдарының жұмысы бұзылады;

 тіл қабынады;

 көз қарауытады;

 аяқ-қол ұйып қалады.