Қорытынды Осыған байланысты мұғалім сендіру әдістерін қолдана алатындығын, ата-аналарға білім бере алатындығын, практикадан жағымды мысалдар келтіре алатындығын, ата-аналардың баласын тәрбиелеу мен дамытуға, баланың физикалық және психикалық денсаулығына, оның адамгершілік дамуына зиян келтіргені үшін жауапкершілігін белгілейтін қолданыстағы нормативтік құжаттарға сілтеме жасай алатындығын есте ұстаған жөн.
Мұғалімдердің, ата-аналар мен балалардың нәтижелі өзара әрекеті олардың жеке басының жағымды өзгеруіне әкеледі. Өзара әрекеттесуді басқаратын мұғалім ата-аналар мен студенттерге әсер етудің барабар және өнімді тәсілдерін, әдістері мен құралдарын таңдауы керек. Мектеп пен отбасының өнімді өзара әрекеттесуін ұйымдастыру үшін:
олардың жасына, жынысына және әлеуметтік мәртебесіне қарамастан, өзара іс-қимылдың барлық субъектілерінің психологиялық ұстанымдарының теңдігі;
өзара әрекеттесудің әр субъектісінің мектеп өміріндегі белсенді рөлін тең мойындау;
бір-біріне психологиялық қолдау және өзара көмек.
Өнімді өзара әрекеттесудің осы жағдайларына қол жеткізу бірлескен қызмет пен байланыс процесінде жүзеге асырылады және бірлескен қызмет процесінде олардың мінез-құлық ерекшеліктеріне байланысты болады.
Пайдаланылған әдебиеттер «Қазақстан Республикасының білім беруді дамытудың 2011-2020 жылға арналған Мемлекеттік бағдарламасы» Астана, 2010 ж.
А.А.Байтұрсынова «Арнайы педагогика: проблемалары мен даму болашағы» Алматы, 2008 ж.
Кемтар балаларды әлеуметтік және медициналық педагогикалық түзету арқылы қолдау туралы. ҚР 2002ж №343 заңы