“Бұрын бір семиəдағы жеті жан бір көрпе жамылып жататын, уаң рұң семиəсі екі жылдан көбірек уақыттан бері кісі басына бірденЛəмбүк көрпе істеп алды, жақын арада жəне 3 бөлмелі үй салып алды”[8]
Лəмбүк ‐ тіке аударылған атау, қазір қолданылмайды.
“Уаң иүкүн, уаң чаучилардың батыл тұрде социялистык жолға түскен хабары, ұзамай ийулдың басында бейжінге келіп жетті” Бейжін (北京) ‐ ертеректе Қазақша айтылу бойынша Бейжін деп алынған,
ал кейін қытай тіліндегі əріпі бойынша “Быйжиң” деп алынған, қазір дыбы-
сталуына сай “Бейжиң” деп алынды. “Лый фың” де ұқсас “Ли фың” делінді.
Азаттық мезгілінде кейбір өңтүстіктегі жерлік орындарда “Же” дыбысын “Кə”
деп оқыған, бұл біздің тіліміздеде біраз уақытқа дейін қолданылып отырған,
мəселен: жаң жиешіні (张介石) − “Жаң кəйші”, жие фаңжұнды (解放军) −
“Кайфаң жұн” деп қолданған, ----
Бұлардан басқада біраз тіке аудармадан кірген сөздерде қазір тілімізде
қолданылу үстінде. Мəселен:
Алып барылады (进行), қажет (需要), алыстағы туыстан жақындағы көрші
артық (远亲不如近邻), жебеу, құлшыну (努力), лушиян (路线), зұңли (总
理), жуши (主席) т.б. Бірталай сөздер еш бөтенсіз қабылданып, күнделікте
тұрмысымыз бен өндірісімізде əлі де қолданылу үстінде, мұндай сөздер біздің
ауыз екі тіл мен əдеби сөзімізде көптеп кездеседі, бұларды жіліктеп, екшеп
отыру мақаламыздың негізгі мақсаты болмағандықтан көп тоқталмаймыз.
Пайдаланылған əдебиеттер: 1. Қытай коммунистык партиясының орталық көмитетінің кеңесі. Қытай
ауыл-қыстақтарындағы социялистык өрлеу. – Бейжиң: Ұлттар баспасы, 1956.
2. Таңжарық жолдыұлы. Анар-сəуле. – Бейжиң: Ұлттар баспасы, 1982.
3. Тіл жəне аударма. – 1985/2, 1986/1: [J].
4. Мау Зыдұң. Маузыдұң таңдамалы шығармалары. – Бейжиң: Ұлттар ба-
спасы, 1986.
