289
Қарақат көзді сым саусақ,
Лебізің сенің балқаймақ.
Жолыңа сенің сарп етпей,
Неге керек малды айдап.
Қайырмасы:
Уа шіркін, сәулем,
Уа шіркін, сәулем.
Еркелейсің
жан сәулем,
Қысырдың қызыл тайындай.
Лебізің сусын қандырған,
Қытайдың қағаз шайындай.
Қарақат көзді, ернің бал,
Сен кеткен соң не дүр хал
Борандай борап күн өтер,
Жан-жағыңа көзің сал.
293
Ауылым қонған Сырымбет саласына,
Болдым ғашық ақ сұңқар баласына.
Бидайыққа
лайық қарағым-ай,
Бөктергіге қор болып барасың ба?
Қайырмасы:
Қарындас-ай,
Енді, есен бол-ай.
Аулым қонған Сырымбет жел жағына,
Артық туған бала едің ел бағына.
Бидайыққа лайық дейтін, сәулем,
Бөктергінің іліндің тырнағына.
Қайырмасы.
Алтын қайық жарасар күймесімен,
Наздана алмас сұлу қыз сүймесімен.
Қоскөл жаққа таныса киіп барған,
Бешпентіңді беріп кет түймесімен.
Қайырмасы.
295
Біржан
деп атым шықты алты алашқа,
Құдайым берсін ғұмыр Теміртасқа.
Жасына алпыс бестің келгенімде,
Құдайым берді науқас ғарып басқа.
Ал, дүние-ай өтеріңді біліп едім,
Білсем де серілікпен жүріп едім.
Бұл күнде арық қойдан бағам төмен,
Үш жүзді сайран қылған Біржан едім.
Арқаның түгел
көрдім кәрі-жасын,
Ұмытпас құрбы-құрдас замандасым.
Ойланам, ауруымның түрі жаман,
Біржанның кім ұстар деп домбырасын.
Қайырмасы:
Халалалай, лилай, лилай, лиләй, лилай
Халала лилай, лилалай.
298
Асау Терек долданып буырқанып,
Тауды бұзып жол салған тасты жарып.
Арыстанның жалындай бұйра толқын
Айдаһардай бүктеліп, жүз толғанып
Кавказдан
шықты жайнап, қылып у-шу
Түзу жерден жол кернеп ұлғайды су.
Қалың қайрат бойында, беті күліп
Момынсынған пішінмен ағады қу.
300
Қиналды шыбын жаным, ой дүние-ай,
Жалғызбын,
әрі кедей, Шорманов бай,
Арам мал саған сірә опа бермес,
Артыңа бір қарашы үңіліп-ай.
305
Ақ көңілім, желден озып серпіл енді,
Зарлы күн өтті-кетті, еркің енді.
Қызықты,
қызғылықты заман жетіп,
Бетіңе қан жүгіріп-ай, көркің енді.
Достарыңызбен бөлісу: