Жөнейт:    Сен  мәңгүртсің,сенің  тілің  де  жоқ,  дінің  де  жоқ.  Бос  кеуде  пақырсың. Сен бізге тәуелдісің

пақырсың. Сен бізге тәуелдісің. 

тілімізде ұқсайды. Неге жазықсыз қан төгуге құмармыз? Ауылды бейуақытта 

жау  шапты.  Алты  бозбала  жігіттерді  тұтқынға  алып  кетті.  Тағдырлары  не 

болды? Менің кенжетайым, кішкентай Қасымым, көп тұтқынның бірі болды. 

Тозақтан  аман  шықса  екен?  Жөнейттің  қаны  кекке  қарайған.  Үш 

ұлы,артындағы  Көкбөрінің  өлімі  оған  да  оңай  тиген  жоқ.  Бірақ...екі  ел 

арасындағы  араздық  қашанға  жалғаса  бермек?  Әлі  қаншама  жазықсыз 

жанның  қаны  төгілерін  кім  білсін...  Қасымым,құлынтайым,  аман-есен 

құтылса екен? Қасымым 

VІ көрініс. 

(Түркімендер ауыл сыртына Дүйімқараның нағашысының кенже ұлы 

Қасымды әкеліп тастайды.) 

44 

 

Анасы:Құлыным,  Қасымтайым,  қалай  құтылдың,  Жөнейттің 

қақпанынан,  сап-сау,  қол-аяғы  бүтін,  аман  көрдім-ау  баламды.  Қалай 

құтылдың  қапастан?  Кім  құтқарды?  Қасым,  неге  үндемейсің,  мен  сенің 

анаңмын ғой, Қасым, Қасым... Не істеген. 

/Басын ұстап, өлі көзбен Қасым тұра береді./ 

Анасы:    Жауыз  түркімендер  -адамзаттың  есінен  адастыратын  ең  ауыр 

жаза түрін ойлап тауып, Қасымымның басына көн қаптапты алынбайтын...Ол 

мәңгүртке айналыпты....Адамзаттық сезім жоқ.... 

жүктеу/скачать 2,24 Mb.

Достарыңызбен бөлісу: