91
алғанымен Қазақстан
ірі шикізат кӛзі болып қалды
. Елдің
экономикалық даму кҿрсеткіштері ҿндірілген ҿнімге қарай емес,
бҿлінген қаржыға қарай есептелді. Жоспарлаудағы кемшіліктер мен
экономикалық
басқарудағы
ҽкімшіл-ҽміршіл
ҽдістер
шаруашылықтардың дербестігін тежеді, барлық шығынға қарамай
партия жоспарын қалайда орындауға ҧмтылушылық кҥшейді.
Жҧмыстағы теңгермешілік те жҧмысшылардың еңбек ету белсенділігін
тҿмендетті. Экономикадағы осындай келеңсіз қҧбылыстардың ҿсуі
экономикалық дамуға кері ҽсерін тигізді. Ҿнеркҽсіп ҿнімдерінің жылдық
орташа ҿсуі 70-жылдардың ортасынан 80-жылдардың ортасына
қарай
8,4
проценттен 3,8 процентке дейін, ал ұлттық табыс осы жылдары
4,4 проценттен 1,4 процентке
дейін тҿмендеді. 80-жылдардың басына
қарай КСРО-ғы барлық республикаларда аса ауыр ҽлеуметтік-
экономикалық жағдайлар қалыптасты. Тҿніп келе жатқан дағдарыстан
шығу жолдары іздестірілгенімен, сол кездегіел басшылығы мен
социалистік жҥйе, оның ҽкімшіл-ҽміршіл аппараты оны жҥзеге асыруға
қабілетсіз ҽрі дҽрменсіз болды. Толғағы жеткен мҽселелерді шешуге
қоғамның ескірген саяси ҧйымдық қҧрылымы мен кҥні ҿткен
экономикалық қатынастар жҥйесі мҥмкіндік бермеді. 70-80-жылдардағы
экономикалық
жҽне
саяси
дамудағы
қайшылықтар
мен
келіспеушіліктер тарихқа « тоқырау жылдары» деген атпен белгілі
болды.
Достарыңызбен бөлісу: