«ӛмірдің нағыз серіппесі» деп есептеді. Ол адамзаттың ӛмірде сезіммен
қабылдайтын заттары бар, бірақ оны адамның санасына қабылдау берілмеген
деп есептеді.
Эпикуреизмде негізгі орынды этика алады. Адамның бақыты ләззат пен
рахат ӛмірден тұратынын анықтаған оның ұстанушылары Сократтың
ӛзін-ӛзі
ұстау ұстанымын басқаша баламалап, адамзат ӛзінің жеке ләззат алу
принциптерін
«рахаттанудың нағыз патшалығы» принципіне айналдырды.
Эпикур этикасы ӛздерінің мақсатында эпикурейліктерді жиі
айыптайтын рахаттану теориясын емес
(гедонизм), мүлдем басқа және
бірінші орында адам бостандығын және мәртебесін қорғауы тұрған.
Эпикурейліктердің философиясының негізі жазылған Тит Лукреций Кардың
«Заттар табиғаты жайында» кітабында Эпикур Манекею: «Біз соңғы
мақсатымыз рахаттану екенін айтқанда, біз адасқандардың рахаттануы
туралы немесе сезімге қатысты рахатты айтпаймыз ...бірақ біз рахаттануды
Достарыңызбен бөлісу: 
