«Практикалық ақыл-ойға сын» еңбегінде Кант «адамды ӛмірде
ӛзінің лайықты орнын табуға үйретіп, адам болу үшін қандай болу керектігіне жӛн сілтейтін ғылым ғана ең керекті ғылым» екенін ерекше
кӛрсетеді.
Кант адамшылыққа тірек болатын мынадай үш норманы кӛрсетеді:
-барлығына ортақ заңдылыққа айналатын тәртіп бойынша жүру;
-адам – ең жоғары құндылық, оны кӛздеген мақсатқа жетудің құралы
ретінде пайдалануға болмайды деген қағиданы басшылыққа алу;
-кӛпшілікке қуаныш әкелетін игілікті іс істеуге тырысу.
Бұл нормаларды Кант әр адам ӛзінің ӛміріне тірек ететін моральдық
заң, категориялық императив деп атайды.
Категориялық императивте Кант адам мәселелерін діннен тыс қарайды,
себебі ол мәселелерді шешуде практикалық ақыл-ойдың ӛзі жеткілікті.
