250
əйел – сол атты үйрететiн дрессировщица. Қолында – қам-
шысы. Алэ-э-оп! «Жел!» десе желе қалады, «Кел!» десе келе
қалады. «Қат!» десе қата қалады. «Жат!» десе жата қалады.
Аузына кəмпит сап алдай салса бiттi... Екi танауы шелектей
болады.
Əйелдiң жұмысы ауыр. Бiр сағат ас дайындаған əйел 8 ша-
қырым жол жүргенмен бiрдей. Қазақстанның қап арқала-
ған қатын-қалаштары 8 шақырым емес, күнiне сексен шақы-
рым жаяу жүредi. Ал еркектерi ше? Тамақ əкелгенше талтайып,
төргi үйде төңкерiлiп жатады. Құдды аударылып қалып тұра
алмай жатқан қоңыз секiлдi. Шыбын қақпайды-ау сабаздар.
Жанын аяйды. Неге аямасын. Еркектiң жаны екеу-ақ қой.
Əйелдер ашуланса анау-мынау, ады-бұдысын аузына
сақтамай айтып-айтып тастайды. Сөзi таусылса көзi бар,
ботадай боздап жылап жiбередi. Негiзiнде əйелдер күлкiсi
келмесе күлмейдi, ал жылағысы келсе кез келген уақытта
жылай алады. Ықыласпен жылаған ыстық жас денсаулыққа
өте-мөте пайдалы. Өйткенi, бойдағы удың барлығы ауыз бен
көз арқылы айдалаға ағып кетедi.
Ал, еркек ше? Ұр! Жыламайды. Киiз тепкендей тепкiле!
Жыламайды. Керiсiнше өзiңе қарсы ұмтылып, «Ой əкеңдi...»
деп əкiреңдеп, жатқан орнынан қасқырдай қарғып тұрады.
Бiттi! Бар қимылдағаны сол-ақ.
Бiрақ, еңiрегенде етегi жасқа толатын еркектер де бар.
Олар неге жылайды дейсiз бе? «Аралдағы жеңешесiн» са-
ғынғандай ауылдағы ажырасып кеткен бəйбiшесiн ойлап,
қамыққанда көзiнiң жасы көл болады. Сол бiр солқылдап
жылаған əуенге құлақ түрiп көрiңiзшi.
Достарыңызбен бөлісу: