Туған күн қарсаңында өміріме шолу

Аман-есен жеткенімде туған осы күніме.

«Не тындырдым, осы мен?» ойға батам,

Толқиды жаным тебіреніп сол бір кезде.

Қайран, балалық дәурен – бал шағым.

Он үшімде асқарым-әкем өтіп өмірден,

Тағдырыммен тайталасқан жалғыз қалдым.

Тірлік жасап, қадам бастым өмірге.

Талаптандым білімге, мамандық алу ойда боп,

Мектептен соң бардым шаһар – Семейге.

Қызметке де кірістім өз кезегімен.

Өмірде талай тауқымет, тағдырды да көрдім,

Сонда да келемін сапарда төзімменен.

Құпия емес, сан мәрте қамықтым.

Қарсы қойдым жігерімді, қайратты да,

Қайсарлықта байқатып таныттым.

Қуанышты шақтарда болыпты жанға жайлы.

Қалайда, аласармадым адамдық қасиеттен,

Өмірде жақсылыққа еліктеп түзедім бойды.

Қуанамын, күткен негізгі сыйым сол-дағы.

Арманым, артымдағы ұрпақтар мен інілер,

Бағалап, ағалап жүрсе құрметпен болғаны.

Қайткенде де айналды жастық шақ арманға.

Өткен күндер кетті қайтып енді келмеске,

Болғанмен ризамын бәріне де бұл жалғанда.

Тыншыр еді көңілім, бақыттымын тек сонда.

Көшсем де ертең өмірден сағым болып,

Қуаныштымын бір белгі, із қалса артымда.