- зәр шығару жолдарының төменгі бөліктерінің уродинамикалық бұзылыстарын анық-
тайтын зерттеулер – тіке және ретроградты цистометрия, фармакоцистометрия
пиелометрия, зәр қабының электромиографиясы, урофлоуметрия және басқалар.
Дизуриялық бұзылыстар және бірдей зәр синдромы байқалуы мүмкін.
Вульвовагинитпен
пиелонефритті
ажыратуда
маңызды болып келеді:
- сыртқы жыныс мүшелерін қарағанда қабыну процесстерінің анықталуы;
- қынаптан цитограмма жасау (вульвовагинитте көп мөлшерде лейкоциттер
анықталады, ал уроцитограммада аз мөлшенред болады);
- катетермен алынған зәрде вульвовагинтте өзгерістер анықталмайды.
Пиелонефриттің екіншілік сипатын жоқ шығарғанда метаболикалық, обструктивті
нефропатияларды және рефлюксті жоққа шығарады.
Солеурияны
анықтау үшін
тәуліктік зәрде олардың мөлшерін анықтайды:
- оксалаттар (қалыпты көрсеткіші тәулігіне 1 мг\кг);
- ураттар (дені сау 1 жастан балаларда 0,09-0,12 ммоль\кг\тәулігіне);
- фосфаттар (қалыпты көрсеткіштері 0,01-0.)4 г\кг тәулігіне).
Достарыңызбен бөлісу: