Фирма теориясының микроэкономикалық және менеджериалдық аспектілері

1. 
   Фирманың өндірістік функциясы және оның басқару шешімін қабылдаудағы рөлі
   

Өндірістік функция – ол фирманың шектелген ресурстары (яғни оның шығындары) мен осы ресурстарды пайдалану нәтижесінде шығаратын өнімнің арасындағы ара қатынас.

Математикалық тұрғыдан өндірістік функция келесідей көрсетуге болады: Q = f (, …, ),

где Q — өнім шығуы; , …, — өндіріс үдерісінде пайдаланған ресурстар.

Шығындар мен өнім шығу арасындағы ара қатынас белгілі уақыт мезгілінде болатынын аңғару керек. Басқа сөзбен, Q уақыттар бойы жиналған өндіру көлемінің көрсеткіші болып келмейді.

Тағы екі маңызды тұспал бар.

Біріншіден, өндірістің «технологияның заманауи деңгейін» ойлаймыз. Өндірістегі әр инновация (мысалы, робот техникасын немесе икемді өндіру жүйелерін қолдану) шығындар мен өнім шығу арасындағы ара қатынасты өзгертуге алып келеді. приведет к изменению соотношения между данными затратами и выпуском.

Екіншіден, шығындар мен өндіру арасындағы ара қатынас қандай болса да, шығындарды пайдаланғанда қорытынды өнім шығуы максимал деңгейде болады.

Осыларды ескеріп, өндірістік функцияға толық анықтама беруімізге болады:

Өндірістік функция шығындар мен белгілі уақыт мезгілі ішінде белгілі технологиялық даму деңгейінде өндіруге болатын максимал көлем арасындағы ара қатынасты анықтайды.

Компания үшін , …, — шикізат, еңбек және негізгі активтер, мысалы, зауыт пен жабдық.

Талдау жүргізу үшін өндірістік функцияда бар көптеген шығындарды екі типке – X пен Y – дейін қысқартайық. Теңдікті келесідей жаңа түрге келтірейік:
Q = f (Х, Y)

где Q - шығару; X - еңбек; Y- капитал.

5.1 кестеде ойдан алған екі ресурс түрі бар өндірістік функция көрсетіледі. Таблица