Қорытынды
Науаидің поэмалары – Низамидің поэмала
-
ры емес, олардың қайсысы жақсы деп айтудың
өзі жөнсіз болар еді. Өз дәуірі үшін
олардың
әрқайсысы әдеби шеберліктің биік жетістігі
бола алды. Екі
ұлы шебердің шығармалары
қазіргі таңда да маңызын жойған жоқ, әрі
қарай да өз оқырманын табары анық.
Хұсрау
мен Шырынның аудармасын оқыған оқырман
Науаидің поэмасын да одан артық болмаса кем
түспейтін асқан
қызығушылықпен оқитынына
күмәніміз жоқ. Бұрын айтып кеткеніміздей, күллі
түркі жұртының танымал ақыны өз алдына биік
мақсат қойды. Ол дүние жүзінің ұлы ақындары
мен бір қатарда тұрғысы келді. Оның бұл жолда
еңсерген қиындықтарына назар аударсақ,бұның
ақын тарапынан өте батыл ой екеніне көзіміз
жетеді. Оның қарымды таланты бәрін жеңе білді
және ол өзі қол жеткізген орынға әбден лайықты
екенін толықтай дәлелдеді.
Әдебиеттер
Рустамов Э.Р. Узбекская поэзия в
первой половине XV века. – Москва, 1963. – 265 с.
Бертельс Е.Э. Суфизм и суфиская литература. Избранные труды. – Москва,1965, – 324 с.
Шамухамедов А.Ш. Традиция татаббу в творчестве Алишера Навои. – Ташкент,1984, – 217 с.
Хайруллаев М., Шорахмедов Н. Маданият ва мерос. – Тошкент,1973, – 212 с.
Марджани Ш. Вафият аласлаф ва тахият ал ахлаф – Т.4.-//Очерки Марджани о восточных народах. – Казань, 2003. –
C. 210-215.
Бертельс Е.Э. Новои. – Москва, 1965. – 186 c.
Жирмунский В.М. Сравнительное литературоведение. Восток и запад. –
Ленинград, 1979. – 256 с.
Дәдебаев Ж. Классикалық шығыс әдебиеті дәстүрінің қазақ поэзиясына ықпалы// Шығыстың классикалық әдебиеті
және қазақ поэзиясы. – Алматы, 2015. – Б. 29-35.