Ционные технологии в системе современного образования и воспитания павлодар 2013 2

266 
 
The article views the questions of  upbringing the feelings of patriotism in 
the conditions of contemporary pre-school educational establishments. 
 
Қазіргі  таңда  балаларды  отансүйгіштікке  тәрбиелеу  мәселесі 
көкейтесті  мәселелерінің  болып  тұрғаны  баршамызға  мәлім.  Сонымен 
қатар  осы  мәселе  әлеуметтік  оңалту  үдерісінде,  тұлғаның  әлеуметтік 
ортада өз орнын табу және өмір жолын таңдауда жаңа сипатқа ие болып, 
өзінің шешу жолдарын табу үшін жаңа әдістерді таңдауға тұра әкеледі  1, 
115 .  Тұлғаның  адамгершілік  қасиеттері  мектепке  деңйінгі  жаста 
қалыптаса  бастайды.  Осыған  байланысты  қазіргі  білім  беру  мекемеде 
жұмыс  істейтін  мамандар  балаларды  тәрбиелеуде  азаматтық  сезімге,  өз 
Отаның  мақтан  тұту  сезімін  қалыптастыру  міндеттері  қойылады. 
Аталмыш  маіндеттерді  шешу  үшін  мектепке  дейінгі  жастағы  балаларда 
азаматтық-отансүйгіштік қасиеттерін қалыптастыруға бағытталған тиімді 
педагогикалық жүйені құру мақсатын қою қажет  2, 65 . 
Бірақ,  балаларды  азаматтық-отансүйгіштікке  тәрбиелеу  бойынша 
жұмыстарды  тиімді  ұйымдастыруда  кедергі  жасайтын  бірқатар 
проблемалар орын алып жатыр, олардың ішінде: 
 
оқыту үдерісінің жеткіліксіз бағдарламалық-әдістемелік қамтылуы; 
 
қазіргі уақытқа дейін сақталған білім беру мекеменің материалдық-
техникалық базасының толық қамтылмауы; 
 
балаларды  азаматтық-отансүйгіштікке  тәрбиелеуді  насихаттауда 
БАҚ қызығушылығының болмауы және т.б. 
Әдістемелік  әдебиеттерде  көбінесе  отансүйгіштікке  тәрбиелеу 
мәселесінің  нақты  жұмыс  түрлеріндегі  тек  жеке  жақтары  ашылып,  осы 
мәселенің барлық жақтарын көрсететін жүйесі қалыптасқан жоқ. 
Қазіргі таңда қоғамды қайта қалыптастыру кезеңінде халқымыздың ең 
үздік рухани дәстүрлеріне бет бұру қажеттілігі орын алып отыр. Олардың 
қатарына  туыстық,  Отан  мәңгілік  түбегелі  ұғымдар  жатады.  Мектепке 
дейінгі  жастан  бастап  балалардың  жоғары  рухани  және  моралдық-
психологиялық 
қасиеттерін 
тәрбиелеу 
керек, 
олардың 
ішінде 
отансүйгіштік ерекше орын алады. 
Отансүйгіштік ұғымы жан-жақты. Мұнда басым орынды Отанға деген 
сүйіспеншілік  алады.  «Отан»  ұғымына  өмір  сүру  жағдайы  кіреді,  атап 
кеткенде аумақ, климат, табиғат, қағамдық өмірдің ұйымдастырылуы, тіл 
және тұрмыс ерекшеліктері, деген ұғымдардан құралады. Патриот болу – 
өзін Отанның ажырамас бөлігі ретінде сезіну. Осы күрделі сезім балалық 
шақта қоршаған орта әлеміне деген құндылығын бағалау негіздерін қалау 
арқылы қалыптасады.  
Басқа сезімдер сияқты отансүйгіштік сезіміне ар адам жеке ие болады 
және осы сезімді жеке сезеді. Осы қасиет адамның рухани байлығымен, 
сезіну  тереңдігімен  тікелей  байланыста  болады.  Патриот  болмаған 
мұғалім  баланы  отансүйгіштікке  тәрбиеле  алмайды.  Отансүйгіштікке 

267 
 
тәрбиелеу  баланы  осы  сезімге  мәжбүрлеу  емес,  кероісінше  осы  сезімге 
жетелеу,  баланың  сана-сезімін  ояту.  Себебі  отынсүйгіштіктің  түбінде 
тұлғаның рухани өзін-өзі анықтау жатады.  
Әр  мектепке  дейінгі  білім  беру  мекемеде  отансүйгіштікті  тәрбиелеу 
келесі бағыттарда жүзеге асырылады: 
- рухани-адамгершілік, 
- әлеуметтік, 
- эстетикалық, 
- өлкетану, 
- еңбек, 
- интеллектуалдық, 
- отбасылармен жұмыс істеу және т.б. 
Осы  жұмысты  жүзеге  асыру  үшін  отансүйгіштікке  тәрбиелеу 
бағдарламасы шеңберінде жүйелі жұмысты ұйымдастыру қажет. Осыған 
орай келесі міндеттер кешенін орындау керек, олар: 
- балаларды  өз  отбасын,  балабақшаны,  көшені,  қаланы  сүюге, 
табиғатты аялауға тәрбиелеу; 
- балаларды  мемлекеттік  рәміздермен  таныстыру  (елтаңба,  ту, 
әнұран); 
-  елінің,  қаласының  жетістіктерін  мақтан  тұтан  ету,  жауапкершілік 
сезімін дамыту; 
- басқа  халықтарды  сыйлау,  олардың  дәстүрлерін  сыйлау  сезімін 
қалыптастыру; 
- еңбекті құрметтеуге тәрбиелеу; 
- қазақ халқының дәстүрлерін, қолшеберлікті білуге қызығушылықты 
қалыптастыру; 
- адам құқықтары жөнінде бастапқы білімдерді қалыптастыру; 
- Қазақстан қалалары туралы білімдерін кеңейту. 
Осы міндеттер балалармен жұмыс істеу барлық түрлерінде шешіледі, 
олар: ойындар, еңбек ету, тұрмыстық жағдаяттар. 
Балаларды  отансүйгіштікке  тәрбиелеу  қоғамның  қазіргі  даму 
кезеңінде  мектепке  дейінгі  білім  беру  мекемелерін  Отанға  деген 
сүйіспеншілік  сезімін,  Отанның  тарихи-мәдениет  рухани  мұрасына  тану 
қызығушылығын дамытуға міндеттейді. 
Өз  тарихын  білмеген,  болашағы  жоқ  адам,  дегендей,  өз  шығу  тегін, 
халқының  дәстүрін  білмеген  адамды  отбасын,  елін,  халқын  сүетіндей, 
басқа халықтарды құрметтейтіндей тәрбиелеуге болмайды.  
Азаматтықты  тәрбиелеу  оның  кіші  еліне  деген  құрметтеуден 
басталады.  Мектепке  дейінгі  жастағы  бала  отансүйгіштікке  жолды 
туыстарға,  айналасына,  балабақшаға,  қаласына  деген  сезімдері  арқылы 
бастайды.  
Бүлдіршін өзін ел азаматы ретінде сезіну үшін айналасындағы жақсы 
үлгілерді  көру  керек.  Осыған  орай  балабақшадан  бастап  мемлекеттік 

268 
 
рәміздерге,  халықтық  салт-дәстүрлерге  көзқарасы  қалыптасады.  әрине 
осы мәселені шешуде халық ертегілері өзінің орнын алады.  
Бүлдіршін  ертегілердің  кейіпкерлерін  үлгі  ретінде  қабылдап,  өз 
жүрегінен  өткізіп,  эмоция  арқылы  сезімін  білдіреді.  Нәтижесінде  олар 
өздерін  кейіпкерге  ұқсатып,  бүлдіршін  жасынан  бастап  адамгершілікке, 
отансүйгіштікке,  әдептілікке  бағытталып,  балалар  өздері  жақсы 
қасиеттерге тартылады. 
Қазақ  халқының  ерекше  өз  ертегілер  әлемі  қалыптасқан. 
К.Д. Ушинскийдің  пікірі  бойынша:  «...тәрбие  әлсіз  болмаймын  десе, 
халықтық  болу  керек».  К.Д. Ушинский  педагогикаға  «халықтық 
педагогика»  ұғымын  енгізген.  Зерттеушінің  пікірі  бойынша,  халықтық 
салт-дәстүрлерге  үйрету,  фольклор  арқылы  халықтың  жанын  білуге, 
рухани байлық құндылықтарды бағалауын көруге болады.  
Мектепке  дейінгі  білім  беру  мекемелерінде  кеңінен  халық  ауыз 
әдебиетінің  материалдары  қолданылады.  Бірақ  осы  әдісті  бір  жүйеге 
келтірген  жөн.  Мысалы,  мақал-мәтелдерді  жай  жаттаумен  қатар  оларды 
түсіндіріп, белгілі жағдайда орынды болуын көрсету керек.  
Бүлдіршіндерді  отансүйгіштікке  тәрбиелеуде  өлкетану  негіздерін 
қолдануға  болады.  Балалар  арасында  «Менің  көшем»,  «Менің  қалам» 
атты көркем сурет көрмесін ұйымдастыруға болады. Осында жіберілетін 
бір қателік балаларды ң жұмыстарын іріктеуге болмайды, себебі баланың 
суреті оның ішкі сезімін білдіреді. 
Балабақшадағы  тәжірибеге  келсек,  бүлдіршіндерді  адамгершілік-
отансүйгіштікке  тәрбиелеу  жұмыстарын  олардың  өз  туған  қаласының 
тарихы,  оның  көркем  жерлері,  мәдениеті,  қаһармандары  туралы 
білімдерін  диагностикалаудан  бастадым.  Диагностикалау  нәтижелері 
бойынша келесі мәліметтерге ие болдық: 
Бүлдіршіндер  1941-1945  Ұлы  Отан  соғыс  туралы  білмейді.  Ал  Ұлы 
Отан  соғысқа  қатысқан  жерлестеріміз  туралы  мүлдем  бейхабар.  Кейбір 
балалар  қалада  орнатылған  ескерткіштерінің  мағынасын  білмейді.  Өз 
көшелерінің аталуы неге байланысты екені жөнінде бейхабар екен. 
Орын  алған  мәселелерді  шешу  үшін  отансүйгіштікке  тәрбиелеу 
жұмысын келесі тақырыптаға бөлдік: «Қаламыздың тарихы», «Павлодар 
қаласының көріністері», «Жерлестеріміз – халық қаһармандары».  
Отансүйгіштікке 
тәрбиелеуде 
қойылған 
міндеттерді 
шешу 
мақстатында 
топта 
мәндік-дамыту 
орта 
қалаптастырылған. 
Қалыптастырылған  орта  арқылы  туған  өлке  тарихын  және  дәстүрлерін 
тереңінен  білуге  жағдай  жасалған.  Мұнда:  балаларға  аталған  тақырыпта 
жазылған  әдебиеттер  кітіпханасы,  балалармен  жұмыс  істеуге  арналған 
«Павлодар  қаласы  бойынша  экскурсия»,  «Павлодар  қаласының 
тарихынан»,  «Павлодар  қаласының  қаһармандары»  атты  альбомдар. 
Ойын  бұрыштарында  аталмыш  тақырыптарда  рольдік  ойындарды 
ойнатуға  қажетті  құралдар  жиналған.  Мысалы,  ұл  балалар  үшін  әскери 
ойын құралдары, қыз балалар үшін әскери санитарлар құралдары.  

269 
 
Жалпы  әр  дамыту  бағыты  бойынша  жұмыс  мазмұнын  ашатын 
перспективтік жоспар құрастырылған.  
Жұмыс  мазмұның  жүзеге  асыруы  түрлі  нысандар  бойынша  өтеді: 
балалармен  әңгіме  құрастыруда,  кітаптарды  оқып,  талқылау,  Ұлы  Отан 
соғысы туралы әңгіме құрастыру, қаланың көріністеріне жаяу экскурсия 
жасау,  әскери-патриоттық  ойындарды  ұйымдастыру.  Сонымен  қатар 
жоспарға  Ұлы  Отан  соғыс  ардагерлерімен  кездесулердің,  тақырыптық 
көрмелердің,  мерекелік  шаралардың  ұйымдастырылуы  енгізілген. 
Мысалы, Жетінші мамыр – Халық қаһарманының күні.  
Осындай  түрлі  жұмыстарды  қолдану  арқылы  балаларға  білім  беру 
үдірісінің  тиімділігіне  әсер  етіп,  отансүйгіштік  сезімге  тәрбиелеуге 
жағымды әсер етіледі.  
Отансүйгіштікке  тәрбиелеу  отбасынан  басталады.  Бүлдіршін  өз 
отбасының да тарихын білу керек. Бала өз отбасын мақтан тұтса, өзін де 
сыйлай  бастайды,  жоғары  бағалайды.  Арнайы  отансүйгіштікке 
мәжбүрлеуге болмайды, нәтиже болмайды. 
Сондықтан  бүлдіршіндерді  туған  өлкесімен  таныстыруда  ата-
аналармен  тығыз  қарым-қатынас  арқылы  жұмысты  ұйымдастыру  керек. 
Осы  бағытта  да  перспективтік  жоспар  құралған.  Жоспарға  ата-аналар 
жиналыстарының, әңгімелердің, кеңес берулердің, түрлі шығармашылық 
сайыстардың  және  көрмелердің  ұйымдастырылуы  енгізілген.  Топта  ата-
аналарға арналған әдістемелік кітапхана жиналған.  
Отансүйгіштік  сезім  өзінен  өзі  пайда  болмайды.  Отансүйгіштікке 
тәрбиелеу  балаға  жастайынан  үздіксіз  мақсатталған  адамға  әсер  ету 
үдерісін  ұйымдастыруының  нәтижесі  болып  табылады.  Баланы  туған 
өлкемен  таныстырып,  туған  өлкенің  тарихи-мәдени  ерекшеліктерімен 
таныстыру арқылы балаларды отансүйгіштікке тәрбиелеуге болады.  
Жастайынан  туған  өлкесіне  деген  сүйіспеншілік  сезімі  адам  есінде 
өмір бойы қала береді. 
Мектепке  дейінгі  білім  мекемелерінде  рет-ретімен,  жүйелі  түрде 
ұйымдастырылған  жұмыс  нәтижесінде  бүлдіршіндерді  болашақта 
жауапкершілігі  жоғары,  белсенді  азаматтық  ұстанымы  бар,  туған 
өлкесіне  қатыстығын  сезінетін,  халқын,  Отаның,  отбасын,  сүйетін,  өз 
азаматтық  парызын  әрдайым  өтеуге  дайын  болатын  тұлға  ретінде 
тәрбиелеуге әкеледі.  
 
Әдебиеттер 
 
1
 
Новицкая  М.Ю.  Наследие.  Патриотическое  воспитание  в  детском 
саду./ М.Ю. Новицкая. – М.: Линка-Пресс, 2003. – 200 б.  
2
 
Гражданское  воспитание  в  ДОУ.  /  авт.-сост.  Е.А.  Позднякова.  – 
Волгоград: Учитель, 2008. – 148 б.  
 
 

270 
 
УДК 373.292 
 
СКАЗКОТЕРАПИЯ КАК СРЕДСТВО  
РАЗВИТИЯ РЕЧИ ДОШКОЛЬНИКОВ 
Садырова Ж.Е., воспитатель 
Учебно-воспитательный комплекс №42 (г. Павлодар) 
 
Рассматриваются  педагогические  условия  сказкотерапии,  как  один 
из методов обучения дошкольников. 
 
Мектепке  дейінгі  балаларды  оқытудың  әдістерінің  негізі  ертегі 
терапиясының педагогикалық жағдай қарастырылады. 
 
Pedagogical conditions of fable-medicine, as one of methods of training of 
preschool children are considered. 
 
«Сказки могут помочь воспитать ум, дать ключи для того, 
чтобы войти в действительность новыми путями, может 
помочь ребёнку узнать мир и одарить его воображение».  
Д. Родари. 
 
Развитие  речи  становится  всё  более  актуальной  проблемой  в  нашем 
обществе.  Предпосылки  и  прямую  угрозу  надвигающейся  языковой 
катастрофы создают такие явления как неуклонно снижающийся уровень 
общей  и  бытовой  культуры,  широкое  распространение  бульварной 
литературы,  агрессивно-примитивная  речь  телевизионной  рекламы, 
зарубежных боевиков и мультфильмов. 
На  современном  этапе  поиск  новых  форм  и  методов  обучения, 
развития и воспитания детей – один из насущных вопросов дошкольной 
педагогики.  В  настоящее  время  наблюдается  повышенное  внимание  к 
развитию  личности  ребёнка.  Это  связывает  возможность  обновления  и 
качественного  улучшения  его  речевого  развития.  Показатели  речи  и 
свойства личности взаимосвязаны и они должны быть в центре внимания 
взрослых,  заботящихся  о  своевременном  и  гармоничном  развитии 
ребёнка. 
Сказка  как  жанр  художественной  литературы  находит  применение  в 
различных  областях  работы  с  детьми  –  дошкольниками,  имеющими 
нарушения  речи.  Многочисленные  исследования  учёных-педагогов  в 
области  дошкольной  и  коррекционной  педагогики  (Зинкевич-
Евстигнеева Т.Д.,  Аникин  В.П.,  Большунова  Н.Я.,  Кабачек  О.А.  и  др.) 
показали,  что  проблему  общего  недоразвития  речи  детей  дошкольного 
возраста  можно  решать  через  использование  метода  сказкотерапии, 
потому как именно дошкольный возраст является сензитивным периодом 
речевого развития и творчества детей. 

271 
 
Сейчас  многие  педагоги  в  своей  практике  сталкиваются  с  тем,  что 
родители не читают сказки. А ведь это так важно! В сказках дети находят 
частички своей души, отголоски своей жизни. Кроме того сказки вселяют 
в  ребенка  надежду.  Чем  дольше  ребенок  верит  в  волшебного  Деда 
Мороза,  который  приносит  подарки  в  новогоднюю  ночь,  тем 
оптимистичнее будут его взгляды на жизнь. 
Совокупность  различных  методов  и  приёмов,  предметная  среда, 
общение  являются  внутренними  движущими  силами  речевого  и 
умственного развития дошкольников. Но при этом необходима опора на 
сказку,  которая  исключает  нравоучительность  и  включает  игровое 
общение. 
При  использовании  сказкотерапии  в  развитии  речи  создаётся 
коммуникативная  направленность  каждого  слова  и  высказывания 
ребёнка, 
происходит 
совершенствование 
лексико-грамматических 
средств языка, звуковой стороны речи в сфере произношения, восприятия 
и  выразительности,  развитие  диалогической  и  монологической  речи, 
возникает взаимосвязь зрительного, слухового и моторного анализаторов.  
Вместе  с  тем,  на  занятиях  создаётся  благоприятная  психологическая 
атмосфера,  обогащение  эмоционально  –  чувственной  сферы  ребёнка,  а 
также приобщение детей к народному творчеству. 
Умственное  развитие  детей  от  трех  до  шести  лет  характеризуется 
формированием образного мышления, которое позволяет ребенку думать 
о  предметах,  сравнивать  их  в  уме  даже  тогда,  когда  он  их  не  видит. 
Ребенок начинает формировать модели той действительности, с которой 
имеет  дело,  строить  ее  описание.  Делает  он  это  с  помощью  сказки. 
Четыре-пять  лет  -  апогей  сказочного  мышления.  Сказка  –  это  такая 
знаковая  система,  с  помощью  которой  ребенок  интерпретирует 
окружающую действительность. 
У  каждой  группы  сказок  есть  своя  возрастная  аудитория.  Детям  3-
5 лет  наиболее  понятны  и  близки  сказки  о  животных  и  сказки  о 
взаимодействии  людей  и  животных.  В  этом  возрасте  дети  часто 
идентифицируют  себя  с  животными,  легко  перевоплощаются  в  них, 
копируя их манеру поведения. 
Начиная  с  5  лет,  ребенок  идентифицирует  себя  преимущественно  с 
человеческими  персонажами:  Принцами,  Царевнами,  Солдатами  и  пр. 
Чем старше становится ребенок, тем с большим удовольствием он читает 
истории  и  сказки  о  людях,  потому  что  в  этих  историях  содержится 
рассказ  о  том,  как  человек  познает  мир.  Примерно  с  5-6  лет  ребенок 
предпочитает волшебные сказки. 
Основной принцип подбора сказок – это направленность проблемной 
ситуации,  характерной  для  данного  возраста,  нравственный  урок, 
который  дает  сказка,  доступный  для  осмысления  детям  старшего 
дошкольного возраста.  

272 
 
Структура  сказкотерапевтического  занятия  содержит  обязательный 
ритуал  «входа  в  сказку»  (настрой),  основную  часть,  где  используются 
приемы  работы  со  сказкой,  приемы  и  упражнения  для  развития 
вербального  воображения  ребенка,  и  ритуал  «выхода  из  сказки». 
Подобная  структура  занятия  создает  атмосферу  «сказочного  мира», 
настрой на работу с метафорой.  
Работа со сказкой строится следующим образом: 
1) чтение  или  рассказ  самой  сказки;  ее  обсуждение.  Причем,  в 
обсуждении  ребенок  должен  быть  уверен,  что  он  может  высказывать 
любое  свое  мнение,  т.е.  все  что  он  ни  говорит  не  должно  подвергаться 
осуждению. 
2) рисунок наиболее значимого для ребенка отрывка; 
3) драматизация,  т.е.  проигрывание  сказки  в  ролях.  Ребенок 
интуитивно  выбирает  для  себя  "исцеляющую"  роль.  И  здесь  надо 
отдавать  роль  сценариста  самому  ребенку,  тогда  проблемные  моменты 
точно будут проиграны. 
Эффект  на  занятии  достигается  сочетанием  трех  составляющих 
образа  сказки,  сказочной  атмосферы:  музыкальный  образ  сказки,  образ 
сказочного  пространства  (светотехнические  эффекты),  собственно 
рассказывание  сказки  и  демонстрация  персонажей  сказки  в  настольном 
театре. 
Что могут дать такие сказки для детей? Во-первых, ребенок понимает, 
что взрослых интересуют его проблемы, что родители на его стороне. 
Во-вторых, он усваивает следующий подход к жизни: "ищи силы для 
разрешения  конфликта  в  себе  самом,  ты  их  обязательно  найдешь  и 
победишь трудности", т.е. мы проживаем нашу жизнь так, как мы ее для 
себя строим. 
В-третьих,  истории  показывают,  что  выход  из  любой  ситуации  есть 
всегда, надо только его поискать. 
В  сказочных  историях  можно  выделить  следующие  группы  тем, 
которые они поднимают. 
1. Трудности, связанные с общением (со сверстниками и родителями). 
2. Чувство неполноценности. Практически все агрессивное поведение 
-  результат  ощущения  собственной  «малозначимости»  и  попытки  таким 
способом доказать обратное. 
3. Страхи и тревоги по самым различным поводам. 
4.  Проблемы,  связанные  со  спецификой  возраста.  Дошкольник 
сталкивается  с  необходимостью  обходиться  без  мамы,  быть 
самостоятельным. 
В результате сказкотерапии, ребенок чувствует поддержку взрослых, 
которая ему так необходима. 
Сказка  помогает  ребёнку  самосовершенствоваться,  активизировать 
различные  стороны  мыслительных  процессов.  У  детей  повышается 
речевая  активность  в  процессе  приобретения  умения  узнавать  и 

273 
 
пересказывать  сказку,  определять  её  героев  и  отношения  между  ними. 
Прослушивание  и  понимание  сказки  помогает  ребёнку  словесно 
устанавливать 
связь 
между 
событиями 
и 
строить 
речевые 
умозаключения, связывать сказки с приобретённым опытом и знаниями. 
У  детей  совершенствуется  выразительность  речи  в  процессе  создания 
сказочных образов, расширяется словарный запас. 
Для  успешного осуществления  коррекционно-развивающей  работы с 
детьми дошкольного возраста, имеющими нарушения речи, у нас созданы 
следующие условия: 
- наличие 
научно-методической 
и 
материальной 
базы 
(художественная литература, пособия, оборудование, ТСО, канцтовары); 
- практические 
материалы, 
разработанные 
для 
обеспечения 
педагогического  процесса  при  использовании  метода  сказкотерапии 
(конспекты занятий и т.д.); 
- консультации  для  педагогов  и  родителей  (цель:  обновление  и 
качественное улучшение речевого развития детей старшего дошкольного 
возраста с использованием сказки);  
- наличие 
специалистов 
– 
психолог, 
логопед, 
учитель 
изодеятельности, которые работают с тесном содружестве. 
Педагогическими условиями эффективности сказкотерапии являются: 
- диалоговые  взаимоотношения  логопеда,  воспитателей,  родителей  и 
ребёнка на основе сказки; 
- взаимодействие  дошкольника  с  окружающим  миром  посредством 
сказки; 
- насыщение 
самостоятельной 
игровой 
деятельности 
детей 
атрибутами сказки; 
При  подборе  материала  для  работы  с  детьми,  стараемся 
руководствоваться  эмоциональной  и  нравственной  содержательностью 
заданий,  их  влиянием  на  развитие  не  только  речи,  но  и  его  личности  в 
целом. Ведь сказка учит отличать зло и добро, не отвечать злом на зло, а 
следовать  дорогой  добра.  Сказка  призывает  не  быть  равнодушным  к 
чужому 
горю, 
воспитывать 
в 
себе 
честность, 
трудолюбие, 
доброжелательность 
– 
главные 
общечеловеческие 
ценности. 
Сказкотерапия  направлена  на  повышение  детской  самооценки, 
увеличение  словарного  запаса  детей,  на  развитие  их  воображения  и 
мышления. 
Сказкотерапия это:  
1. процесс  поиска  смысла,  расшифровка  знаний  о  мире  о  системе 
взаимоотношений в нём;  
2. процесс переноса сказочных символов в реальность; 
3. созерцание,  раскрытие  внутреннего  и  внешнего  мира,  осмысление 
прожитого, моделирование будущего; процесс подбора каждому ребенку 
своей особенной сказки; 
4. терапия средой, особой сказочной обстановкой; 

274 
 
5. выявление и развитие творчесских способностей; 
6. снижение уровня тревожности и агрессивности; 
7. развитие способности к эмоциональной регуляции и естесственной 
коммуникации; 
8. развитие умения преодолевать трудности и страхи; 
9. формирование навыков адекватного выражения эмоций; 
10. укрепление союза "Ребенок-Родитель-Педагог"; 
Задачи развития речи детей решаются с помощью: 
-  пересказывания  сказок;  рассказывания  сказок  от  третьего  лица; 
группового  рассказывания  сказок;  рассказывания  сказок  по  кругу, 
сочинения сказок. 
В  педагогической  работе  особую  роль  отводим  просвещению 
родителей.  Рассказываем  о  роли  сказки  в  развитии  речи  и  становлении 
личности  детей.  Консультируем  по  использованию  сказки  как  средства 
нравственного  воспитания  подрастающего  поколения.  Разъясняем  им  о 
значимости  семейного  чтения,  подчёркиваем  его  весомый  вклад  при 
формировании  у  ребёнка  нравственно  ценных  ориентиров  на  основе 
нравственно положительных эмоциях. Такая работа в дальнейшем влияет 
на развитие словесного творчества будущих школьников при стремлении 
сочинять  свои  собственные  сказки.  Чтение  и  обсуждение  сказок 
становится  доброй  семейной  традицией,  создает  тёплую  задушевную 
атмосферу в доме. 
В  детском  саду  разнообразие  методов  и  приёмов,  используемых  в 
коррекционно-педагогической  работе  с  детьми  дошкольного  возраста, 
позволяет варьировать задания, обогащать содержание и формы работы, 
использовать  материал  как  в  виде  непосредственно  образовательной 
деятельности, так и в режимных моментах для развития речи. 
Сказкотерапия  направлена  на  повышение  детской  самооценки, 
увеличение  словарного  запаса  детей,  на  развитие  их  воображения  и 
мышления. 
 

жүктеу/скачать 3,03 Mb.

Достарыңызбен бөлісу: