Даму бағыттары Халықаралық ғылыми-практикалық конференция материалдары Современная система дошкольного

730 

 

12 ЖЫЛДЫҚ БІЛІМ БЕРУ ЖҮЙЕСІНДЕГІ БАСТАУЫШ СЫНЫП 

МҰҒАЛІМІНІҢ ҚҰЗЫРЕТТІЛІГІ 

 

 

Омашева Толганай Мұсақызы  

Академик Е.А.Букетов атындағы Қарағанды Мемлекеттік Университеті, магистрант 

Далдабаева Аманкул Бейсенбекқызы 

№41 жалпы білім беретін орта мектеп психологы 

 

 

Қазақстан  Республикасының  әлемдік  өркениетке  енуіне  қатысты  білім  беру  саласына 

қойылып отырған заман талабы — шығармашылықпен жұмыс істей алатын, бәсекеге қабілетті 

тұлға қалыптастыру. 

Білім берудегі негізгі мақсат тек білімді, кәсіби мамандандырылған адам дайындау ғана 

емес, рухани дүниесі бай және адамгершілігі зор, қоғамдық өмірдің барлық аясында ұлттық 

құндылықтарды бағалауға және дамытуға қабілетті тұлғаны тәрбиелеп шығару. Осы тұрғыда 

қазіргі  кезде  ел  болашағы  азаматтарының  қызметтік  және  мәдени  сауаттылық,  яғни 

құзіреттілік деп аталатын білімділіктің жаңа деңгейіне шығуына жағдай жасау міндеті тұр. 

Ал құзырлылық, құзыреттілік дегеніміз 12 жылдық біліммен тікелей байланысты. Себебі 

12 жылдық білім беру жағдайында оқушы тек қана білім алушы ғана емес, сонымен қатар: 

- Ізденуші; 

- Зерттеуші; 

- Басқарушы; 

- Ұйымдастырушы; 

- Кеңесші; 

- Үйлестіруші дербес тұлға. 

Сондықтан да 12 жылдық мектепте құзіреттілік тәсіл жаңа тәсіл болып табылады. 

Тәуелсіз  еліміз  іргелі,  бәсекеге  қабілетті  елу  елдің  қатарына  ілігеміз  деп  ұмтылып 

жатқанда, сол мақсатты болашақта жүзеге асыратын ұстаз ең алдымен кәсіби деңгейі жоғары, 

интеллектуалдық,  шығармашылық  қабілетті  мол  тұлға  болумен  қатар  ол  оқытудың  жаңа 

технологияларын өмірге енгізуге дайын, оқу тәрбие ісіне жанашырлық танытатын, қоғамның 

ең озық бөлігінің бірі бола білуі тиіс [1]. 

12 жылдық білім беруде әр мұғалім баламен жұмыс жасауда, яғни жүргізілген әр сабағын 

жаңаша өткізуге оқушының пікірін бақылап олардың өзіндік шешім шығара білуіне көп ықпал 

жасайды. 

Қай  кезде  де,  қандай  да  болмасын  өзгерістер  мен  жаңалықтарды  іске  асыруда  өмірге 

қолдануда алғашқы кезекте бар жауапкершілік бастауыш мектепке жүктеледі. 

Абылай  ханның  сөзімен  айтсақ:  «Білекке  сенген  заманда  бабаларымыз  ешкімге  есе 

бермегенде» бүгінгі білімге сенген заманды білімді ұстаз жаңа ұрпақ болып қапы қалмаймыз» 

деп ойлаймыз. 

12 жылдық білім беру жүйесінің құрылымдық өзгеруіне терең бойлап, оның әдіснамалық 

тұрғыда күнделікті тәжірибеде көрінуін талдау – білім беру саясатының маңызды бағытына 

айналуда. Осыған сәйкес педагог кадрлардың біліктілігін арттыру мен кәсіби құзыреттілігіне 

қойылатын  талаптар  жаңа  сипатқа  ие  болуда.  Білім  беру  жүйесінің қайта  құрылу  үрдісінде 

жағымды сипаттамалар мен кедергілер де бақылануда. 

12  жылдық  білімге  көшу  қазіргі  мұғалімнен  объективті  жаңа  нәтижемен  сипатталатын 

ойлау  қабілетін  қажет  етеді.  Педагогикалық  іс  –  әрекеттің  шығармашылық  бағыттылығы 

мұғалім қызметіне төмендегідей талаптар қояды: 

1) Өзінің әлсіз және мықты жақтарын жаңа формация мұғалімі ретінде объективті бағалай 

білуі керек, 

2) Интеллектуалды әркеттің жалпы мәдениетін, тіл табысу мәдениетін игеруі тиіс; 

731 

 

3)  Болып  жатқан  интеграциялық  үрдістерден,  әлемдік  білім  кеңістігінің  даму 

тенденцияларынан хабардар болуы тиіс. 

Кез  келген  инновациялық  үрдіс  экспериментті  жүргізу  арқылы  болжанады,  яғни  білім 

мониторингісі  инновациялық  білім  беру  технологияларын  қолдану,  білім  беру  құрылымын 

және  мазмұнын  жетілдіру,  мақсатты  белгілеу,  басқару,  ұйымдастыру  тәрізді  білім  беру 

үрдісіндегі  жетекші  үрдістерді  өзгерту  арқылы  дамытудың  оңтайлы  жолдары  мен  білім 

берудің  жаңа  сапасына  жету  жолдары  (педагогтің  ақпаратты  таба  білуі,  таңдай  білуі  және 

талдай білуі, өз бетімен жұмыс жасау қабілеті, белсенділік танытуы, т.б.) анықталады [2]. 

Бүгінгі  күні  қарқынды  даму  үстіндегі  бірқатар  елде  12  жылдық  оқытуды  білім  беру 

жүйесіне енгізуде нақты қадамдар жасалуда. 

12 жылдық білім беруге біртіндеп көшуді жүзеге асыру-оның қажеттілігі мен тиімділігін 

әр  педагогтың,  ата-ананың  саналы  түрде  түсінуін,  қабылдауы  мен  оған  белсенді  түрде 

араласуын, икемділік танытуын қамтитын процесс. 

12  жылдық  білім  мазмұнының негізгі  мақсаты  қарқынды  дамып  келе  жатқан  өзгермелі 

қоғамда өмір сүруге икемді, жеке басының , сондай-ақ қоғам пайдасына қарай өзін-өзі толық 

жүзеге  асыруға  дайын  білімді,  шығармашылыққа  бейім,  құзыретті  және  бәсекеге  қабілетті 

тұлғаны қалыптастыру болып табылады. 

12 жылдық мектептің басты ерекшелігі- баланың жан-жақты дамуына, өз пікірі мен ойын 

ашық  жеткізуіне,  әр  адамға  табиғатынан  берілген  шығармашылығын  толық  іске  асыруына 

ықпал ететін, өзін-өзі танып, келешегін айқындауға саналы түрде дайын болуға, саяси өміріне 

белсенді  араласуға  мүмкіндік  беретін  психологиялық-педагогикалық  институт  ретінде 

қалыптасуында болып отыр. 

Оның  жаңа  құрылымына  тоқталатын  болсақ,  12  жылдық  білім  беру  жүйесі  5+5+2 

сатыларынан  тұрады.  Бүгінгі  күні  осы  құрылым  мен  жаңа  мазмұнға  негізделген  жалпыға 

міндетті білім стандарттары әзірленуде. 

1-саты-  бастауыш  мектеп  (1-5  сынып),  білім  алу  6  жастан  басталады,  ұзақтығы  -5жыл. 

Осы жастағы балаларды оқыту біздің тәжірибемізде бұрыннан бар. 

Білім  берудің  бастауыш  сатыдағы  оқыту  кезеңін  бес  жылға  ұзарту  мәселесі  баланың 

физиологиялық, психологиялық дамуы мен дене бітімінің қалыптасуындағы жас ерекшеліктер 

ескеріле  отырып,  осы  бағыттағы  көптеген  ғылыми  зерттеулердің  нәтижелеріне  сәйкес 

қарастырылады. 

2-саты-(6-10  сынып)  жалпы  орта  білім  беру  дайындығының  негізін  қалап,  оқушының 

қоғамдағы өзгерістерге сай әлеуметтік-психологиялық бейімделуі мен ғылыми дүниетанымын 

кеңейтуді,  сондай-ақ  жеке  тұлғалық  сапаларының  қалыптасуын  қамтамасыз  етуді  көздейді. 

Оқытудың  бұл  кезеңі  оқушының  үшінші  сатыдағы  бейіндік  оқыту  түрін  саналы  түрде 

таңдауына бағдар беретін бейіналды дайындықтың енгізілуімен ерекшеленеді. 

Ал 12 жылдық білім берудің 3-сатысында (11-12 сыныптар) бейіндік оқыту енгізіледі. 

Мұндағы басты мақсат — оқытуды даралау мен саралауға бағдарланған оқытуды енгізу 

арқылы  жоғары  сынып  оқушыларының  қажеттілігі,  қызығушылығы  мен  қалауына  сәйкес 

тұлғалық және өмірлік өзін-өзі анықтауына әсерін тигізетін бейіндік оқытуды жүзеге асыруға 

жағдай жасау [4]. 

Қазақстан  Республикасындағы  білім  беруді  дамытудың  2011-2020  жылдарға  арналған 

мемлекеттік  бағдарламасында  және  12  жылдық  білім  беру  тұжырымдамасында  бейінді 

оқытудың үш бағыты анықталған: жаратылыстану-математикалық, әлеуметтік-гуманитарлық 

және технологиялық. 

Аталған бағыттардың мазмұны арнаулы бейіндік курстар жиынтығынан тұрады. Демек, 

кез  келген  мектеп  оқушысының  өз  білім  жолын  таңдауына,  жергілікті  мектеп  желісінің 

ерекшеліктеріне  және  кадрлық  құрамына  қарай  білімін  жан-жақты  тереңдетуіне  мүмкіндігі 

бар. 

12 жылдық білім беру жүйесіндегі басты артықшылық –баланың тек қана білім алып қана 

қоймай, бейімі мен икемділігіне, таңдайтын мамандығына қарай алғашқы кәсіби бағдар алып 

шығуы [4]. 

732 

 

Орыстың  ұлы  педагогы  В.А.Сухомлинский  мектептің  басты  міндеті-әрбір  адамның 

дарындылығын  ашу,  оны  толыққанды  шығармашылық,  интеллектуалдық  еңбек  жолына 

бағдарлау. Әрбір оқушының қайталанбас дарынып дөп басып табу, аша түсу, қастерлеу бұл- 

тұлғаны адамзат қадір-қасиетінің өркендеуінің жоғары деңгейіне дейін көтеру деген сөз деп 

атап көрсетеі. 

Білім  беру  барысында  оқушының  жеке  тұлға  ретіндегі  ерекшеліктерін  ескеру-баланың 

өзін-өзі жан-жақты дамыту мәселесін оңтайлы шешуге мүмкіндік береді. 

12 жылдық білім беру үрдісінде оқушының өзіндік сана, өзіндік таным, өзіндік білім алу, 

өзара қарым-қатынас, өз өмірінің субьектілігі тәрізді тұлғалық сапалары пайда болады және 

одан әрі дамиды деген тұжырым жасауға болады.   

 

 

Қолданылған әдебиеттер: 

 

1.  Влазнев А., Филимонов В.  

Профильное обучения: варианты решения // Профильная школа. – 2004. - №2. 

2.  Профильное  обучение  в  школе:  опыт,  проблемы,  перспективы.  -  Материалы 

республиканского семинара-совещания. / Под ред. М. Жадриной. – Алматы: КАО, 2005. 

3.  Қазақстан  Республикасында  12  жылдық  жалпы  орта  білім  беру  тұжырымдамасы.  – 

Астана, 2006. 

 

 

ТЕОРЕТИЧЕСКИЕ ОСНОВЫ  ФОРМИРОВАНИЯ ПРОФЕССИОНАЛЬНОЙ 

КОМПЕТЕТНОСТИ БУДУЩЕГО ПЕДАГОГА 

 

 

Капанова И.Х. 

ККАО «Болашақ» 

 

 

В  настоящее  время  актуализировалась  задача,  которую  должна  решать  система 

профессионального    педагогического  образования,  –  научить  молодого  специалиста  быть 

субъектом  социальных  отношений  и  собственной  жизнедеятельности,  осознавать  свои 

социально-педагогические 

функции, 

определять 

приоритеты 

личностного 

и профессионального развития 

В  рамках  компетентностного  подхода  к  профессиональному  образованию 

подчеркивается,  что  для  педагога  чрезвычайно  важна  не  столько  энциклопедическая 

грамотность, сколько компетентность, понимаемая как способность применять обобщенные 

знания и умения в конкретных ситуациях, для разрешения проблем, возникающих в реальной 

деятельности.  Сегодня  компетентный  педагог  –  это  не  только  специалист,  обладающий 

определенной профессиональной подготовленностью, но и человек, который может работать 

в команде, принимать самостоятельные решения, проявлять инициативу и т. д. 

   В  Государственной  образовательной  программе  технического  и  профессионального 

образования РК заложена идеология интерпретации содержания образования, формируемого 

«от результата»: от показателей профессиональной деятельности к базовым компетенциям – 

результатам  профессионального  образования  и  далее  к  выбору  соответствующих 

организационных  форм,  содержания,  методов  обучения.  В  соответствии  с  требованиями 

выпускники образовательных учреждений   технического и  профессионального образования 

должны обладать определенным набором профессиональных компетенций.  

Понятие  «компетенция»  определяется  как  способность  применять  знания,  умения, 

личностные  качества  и  практический  опыт  для  успешной  деятельности  в  определенной 

области. 

733 

 

Наиболее  полно  психологические  закономерности  профессионального  становления 

личности,  особенности  развития  профессиональной  компетентности  в  процессе 

профессионального  самоопределения  в  современных  социально-экономических  условиях 

изучены  Э.Ф.  Зеером.  Профессиональную  компетентность  он  рассматривает  как  одну  из 

основных подструктур субъекта профессиональной деятельности наряду с направленностью 

личности, 

профессионально 

важными 

качествами, 

профессионально 

значимыми 

психофизиологическими свойствами. 

Л.И. Анцыферова, Ю.В. Варданян, И.А. Колесников, И.Г. Климкович, Е.И. Огарев, Е.М. 

Павлюченков  и  др.  изучали  содержание  профессиональной  компетентности,  выявляя 

психологические,  педагогические,  социальные  условия  её  становления.  Л.М.  Митина 

исследовала  психологическое  содержание,  условия  и  динамику  развития  педагогической 

компетентности учителя. Психологическую компетентность учителя изучали А. Д. Алферов, 

Л.И.  Белозерова,  И.Ф.  Демидова,  Н.Е.  Костылева,  Я.И.  Украинский  и  др.,  психолого-

педагогическая компетентность рассматривалась М.И. Лукьяновой. 

Все  исследователи,  изучавшие  природу  компетенции,  отмечают  ее  многосторонний, 

разноплановый и системный характер. 

Т.М. Сорокина профессиональную компетентность педагога трактует как единство его 

теоретической  и  практической  готовности  к  осуществлению  педагогической  деятельности. 

Компетентность в её исследовании рассматривается как одна из ступеней профессионализма, 

составляющая основу педагогической деятельности учителя [7, с. 110-111]. 

 По мнению В.Н. Введенского, понятие «профессиональная компетентность» отличается 

широтой  его  содержания,  интегративной  характеристикой,  объединяющей  такие  широко 

используемые  понятия,  как  «профессионализм»,  «квалификация»,  «профессиональные 

способности»  и  др.  Однако  он  подчёркивает  то,  что  ещё  часты  случаи  отождествления 

рассматриваемого  понятия  с  понятием  «компетенция».      Компетентность  –  это  некая 

личностная  характеристика,  а  компетенция  –  совокупность  конкретных  профессиональных 

или функциональных характеристик           [1, с. 51]. 

М.И.  Лукьянова  под  психолого-педагогической  компетентностью  педагога  понимает 

совокупность  определённых  качеств  (свойств)  личности  с  высоким  уровнем 

профессиональной  подготовленности  к  педагогической  деятельности  и  эффективному 

взаимодействию  с  учащимися  в  образовательном  процессе.  В  качестве  компонентов 

психолого-педагогической 

компетентности 

она 

рассматривает 

блоки 

психолого-

педагогических ориентаций [6, с. 56-57]. 

А.В.  Хуторской  показывает  отличие  «синонимически  используемых»  понятий 

«компетенция» и «компетентность». Компетенция – совокупность взаимосвязанных качеств 

личности  (знаний,  умений,  навыков,  способов  деятельности),  задаваемых  по  отношению  к 

определённому кругу предметов и процессов и необходимых, чтобы качественно продуктивно 

действовать  по  отношению  к  ним.  Компетентность  –  владение,  обладание  человеком 

соответствующей компетенцией, включающей его личностное отношение к ней и предмету 

деятельности [9, с. 60]. 

Г.М.  Коджаспирова  считает,  что  «педагог  должен  овладеть  определёнными 

педагогическими умениями, чтобы быть компетентным педагогом» [5, с. 428]. 

Структурные  компоненты  категории  «профессиональная  компетентность  педагога» 

формируются  и  проявляются  в  практической  педагогической  деятельности  в  виде  умений 

разрешать  конкретные  педагогические  ситуации.  Например,  методическая  компетентность 

педагога  проявляется,  как  умение  разрешить  ситуацию,  связанную  с  результативным 

изложением  учебного  материала.  Дидактическая  компетентность  проявляется,  в  частности, 

как  умение  отобрать  и  структурировать  учебный  материал.  Психологическая  и  социально-

педагогическая компетентность предполагает умение, например, разрешить педагогическую 

ситуацию,  связанную  с  установлением  педагогом  «субъект  –  субъектных»  отношений  с 

обучающимися.  

734 

 

Основными 

условиями 

формирования 

 

и 

развития 

профессиональной 

компетентности будущих педагогов являются: 

1. Организационно-управленческие (учебный план, семестровые графики,  составление 

расписания,  выработка  критериев  определения  уровня  компетентности,  материально-

техническое оснащение образовательного процесса). 

2.  Учебно-методические  (отбор  содержания  занятий,  интеграция  различных  курсов, 

выделение ведущих идей). 

3.  Технологические  (контрольно-оценочные,  организация  активных  форм  обучения, 

определение  групп  умений  входящих  в  компетентность,  использование  инновационных 

технологий). 

4. Психолого-педагогические (осуществление диагностики развития студентов, система 

стимулирования  мотивации  учения,  определение  критериев  компетентности,  рефлексивно-

оценочный этап каждого занятия, включение студентов в самоуправление). 

Но  следует  отметить,  что  для  приобретения    вышеуказанных  компетенций    будущий 

педагог должен стать субъектом  данной  осознанной  деятельности. 

Таким образом, профессиональная компетентность педагога – сложное индивидуально-

психологическое  образование  на  основе  интеграции  опыта,  теоретических  знаний, 

практических умений и значимых личностных качеств.  

 

 

Литература 

1.

 

Введенский  В.Н.  Моделирование  профессиональной  компетентности  педагога  // 

Педагогика. – 2003. – №10. – С. 51–55. 

2.

 

Федеральный  государственный  образовательный  стандарт  Среднего  профессионального 

образования По специальности 050146 преподавание в начальных классах. 2009. 

3.

 

Коджаспирова Г.М. Педагогика: Учебник. – М.: Гардарики, 2004. – 528 с. 

4.

 

Кучугурова Н.Д. Формирование профессиональной компетентности будущего специалиста 

// Проблемы и перспективы педагогического образования в XXI веке. – М., 2000. – С. 360–362. 

5.

 

Лукьянова М.И. Психолого-педагогическая компетентность учителя // Педагогика. – 2001. 

– №10. – С. 56–61. 

6.

 

Сорокина  Т.М.  Развитие  профессиональной  компетенции  будущих  учителей  начальной 

школы:  Монография  /  Т.М.  Сорокина;  Нижегородский  государственный  педагогический 

университет. – Н. Новгород: НГПУ, 2002. – 168 с. 

7.

 

Толковый словарь русского языка: В 4 т. Т. 1 / Под ред. Д.И. Ушакова. М., 1935. 

8.

 

Адольф,  В.А.  (1998)  Профессиональная  компетентность  современного  учителя: 

Монография/ Краснояр. гос. ун-т. Красноярск. – 310с. 

 

 

 

 

 

735 

 

Мазмұны - Содержание 

1.

 

, 

Абенова. А.К. 

Жакупова Д.Е. 

ДИДАКТИКАЛЫҚ ОЙЫН – КӨРУ ҚАБІЛЕТІ 

БҰЗЫЛҒАН БАЛАЛАРДЫҢ СЕНСОРЛЫҚ 

ТӘРБИЕНІҢ НӘТИЖЕЛІ ҚҰРАЛЫ. 

 

4 

2.

 

 

Абдильдина М.К. 

Искакова А.С. 

БАЛАБАҚШАДА ДЕНСАУЛЫҚ 

ТЕХНОЛОГИЯСЫН ПАЙДАЛАНУ 

 

6 

3.

 

 

Абенова А.Х.  

ПЕРЕХОД РЕБЕНКА ОТ ДОШКОЛЬНОЙ ЖИЗНИ 

К ШКОЛЕ 

 

9 

4.

 

 

Абеуп К.А.   

МЕКТЕП ДЕЙІНГІ ОҚЫТУ-ТӘРБИЕЛЕУ 

ПРОЦЕССІНДЕГІ ҚИМЫЛДЫ ОЙЫННЫҢ 

МАҢЫЗЫ 

 

12 

5.

 

 

Абильдинова М.А.  

МЕКТЕПКЕ ДЕЙІҢГІ БІЛІМ БЕРУ ЖҮЙЕСІНДЕ 

ИНОВАЦИЯЛЫҚ ТЕХНОЛОГИЯЛАР ҚОЛДАНА 

ОТЫРЫП БАЛАНЫҢ ШЫҒАРМАШЫЛЫҚ 

ҚАБІЛЕТІН ДАМЫТУ 

 

17 

6.

 

 

Абильтусупова С.Т. 

ЖАҢАШЫЛ ПЕДАГОГТЫҢ МЕКТЕПКЕ 

ДЕЙІНГІ ҰЙЫМДАҒЫ КӘСІБИ БІЛІКТІЛІГІ 

 

19 

7.

 

 

Абулхаирова А.К.  

ПОДГОТОВКА ДЕТЕЙ ДОШКОЛЬНОГО 

ВОЗРАСТА К ШКОЛЕ 

 

23 

8.

 

 

Абуова А.А.  

ОТБАСЫНДА АТА-АНАНЫҢ БАЛА 

ТӘРБИЕСІНЕ ЫҚПАЛЫНЫҢ ЕРЕКШЕЛІКТЕРІ 

 

27 

9.

 

 

Адамбекова А.Н.  

ЗАМАНАУИ БІЛІМ ТЕХНОЛОГИЯЛАРЫН 

БАЛАЛАРДЫҢ ТІЛІН ДАМЫТУ БАҒЫТЫНДА 

ПАЙДАЛАНУ 

 

29 

10.

 

 

Адилова Т.К. 

Корғанбаева Н.О.  

ХАЛЫҚ ДАНАЛЫҒЫ АДАМГЕРШІЛІК ТӘРБИЕ 

ҚҰРАЛЫ 

 

32 

11.

 

 

Адилова Э.К.  

МӘДЕНИ-ҰЛТТЫҚ МҰРА БАЙЛЫҒЫНЫҢ 

НЕГІЗІНДЕ ЖОБАЛАУ ТЕХНОЛОГИЯСЫНЫҢ 

МАҢЫЗЫ 

 

33 

12.

 

 

Айбасова А.К.  

БАЛАНЫ МЕКТЕПКЕ ДАЙЫНДАУДАҒЫ 

БАЛАБАҚШАНЫҢ МАҢЫЗЫ 

 

36 

13.

 

 

Айнабекова А. Ж.  

 

ОРГАНИЗАЦИЯ РАБОТЫ С МОЛОДЫМИ 

СПЕЦИАЛИСТАМИ  

В ДОШКОЛЬНЫХ УЧРЕЖДЕНИЯХ 

 

39 

14.

 

 

Айтбаева З.Т.  

БАЛАБАҚШАДАҒЫ МУЗЫКАЛЫҚ ТӘРБИЕНІҢ 

МАҢЫЗЫ 

 

42 

736 

 

15.

 

 

Акжарова Г.Н.  

Жумабаева Б.К.  

БАЛАБАҚША МЕН АТА-АНАЛАР 

АРАСЫНДАҒЫ ТЫҒЫЗ БАЙЛАНЫСТЫ 

НЫҒАЙТУ 

 

45 

16.

 

 

Акыжанова М.С. 

БАЛАБАҚША МЕН ОТБАСЫНЫҢ 

САБАҚТАСТЫҒЫ 

 

49 

17.

 

 

Алдабаева Б.О.  

МЕКТЕП ЖАСЫНА ДЕЙІНГІ БАЛАЛАРДЫҢ 

МЕКТЕПКЕ ПЕДАГОГИКАЛЫҚ - 

ПСИХОЛОГИЯЛЫҚ ДАЙЫНДЫҒЫ 

 

52 

18.

 

 

Александрова Ю.И. 

 

РАЗВИТИЕ ПРОФЕССИОНАЛЬНОЙ 

КОМПЕТЕНТНОСТИ ПЕДАГОГОВ ДОУ 

 

55 

19.

 

 

Александровская Н.И.  

ОБУЧЕНИЕ ДОШКОЛЬНИКОВ 5-6 ЛЕТ 

ОСНОВАМ ЭКОНОМИКИ ПОСРЕДСТВОМ 

СКАЗОК 

 

58 

20.

 

 

Алиева А.Р.  

МЕКТЕП ЖАСЫНА ДЕЙІНГІ БАЛАЛАРДЫҢ 

ТІЛІН ДАМЫТУ ЖОЛДАРЫ  

 

62 

21.

 

 

Алиленова Н.К. 

Рүстембекова Т.Д  

МЕКТЕП ЖАСЫНА ДЕЙІНГІ БАЛАЛАРДЫ 

ЕҢБЕККЕ БАУЛУ 

 

64 

22.

 

 

Алишева Г.С.  

МЕКТЕПКЕ ДЕЙІНГІ МЕКЕМЕЛЕРДЕ ҚАЗІРГІ 

ЖАҢА ТЕХНОЛОГИЯЛАР ЖҮЙЕСІ 

 

66 

23.

 

 

Алсен А.З.  

ВОСПИТАНИЕ КУЛЬТУРНО-ГИГИЕНИЧЕСКИХ 

НАВЫКОВ У ДОШКОЛЬНИКОВ 

 

70 

24.

 

 

Альмурзаева Г.И.  

МЕКТЕПКЕ ДЕЙІНГІ МЕКЕМЕДЕ АТА-

жүктеу/скачать 29,2 Mb.

Достарыңызбен бөлісу: