«Даудың басы Дайрабайдың көк сиыры»
жүктеу/скачать 24,17 Kb.
|
| «Желдібай Жындыбаев» әңгімесі Бейімбет Майлиннің бұл әңгімесі де қазақ халқының ауыл көрнісі. Реалистік өмір шындығы. Желдібай билік көрмеген, бірақ елді басқармақ болуға тырысқан, елді қанап бітіреді. Сол кездегі науқандыққа сайлану көрнісі. Кедейлікті шалдың бойынан көрсетеді. Мысалы (Шал күпісі жыртық, сақалы ұйқасқан, жыртық көйлектен өңеші сорайып көрініп тұр, кедейлігі түрінен белгілі)
Желдібай ауылдың жеткі үйіндегі , самауырын қойып отырған қызға көзі түседі.Сол кезде сельсовет мүшесі Желдібайға келіп Ібекен атын бермей жатыр деп хабар айтады. Ібекен деген сол қарап отырған шеткі үйдің иесі Ыбырай. Үй иесінің атын алмақ болып Желдібай бірден осы үйге келіп, талап етеді. Үйді қыздың қолынан шай ішкісі келіп, шайын ішіп, қаймағын жейді. Ауылнай Ыбырайға қойынды сой деп айтады. Осы тұста елдің салық төлей үшін бар малын беретінің және олардың айтқаның орындамаса өшігіп алатының байқауға болады. Амалсыздан айтқаның орындап жүре береді. Келесі кезекте науқан болады. Науқанда Желдібай сөз сөйлейді, өзі не айтқаның білмейді, елде шулап кетеді. «Жындыбай десе Жындыбай екен десті. Ақыр соңында Желдібайдың абақтыда екені анықталады.
жүктеу/скачать 24,17 Kb. Достарыңызбен бөлісу:
|