«Әдеби тілімізде болсын, говорларымызда болсын қатаң п дауыссызы байырғы қолтума сөздерімізде оқта-текте болмаса, әдетте көп колданыла бермейді. Бұған дейінгі диалектологиялық мэлімет жинағын қазак говорлары ірасында бұл кұбылыстың (ұяң б-ның катаң п-ға ауысуының) біршама жиірек эайкалатын жері Өзбекістан, Тэжікістан, Қаракалпакстан, Түркіменстан республикаларының территориясы мен осы республикаларға шектес аймакта гұратын казақтардың тілі» [23,123]. Артикуляциялык жактан ұқсастыгының аркасында б, п және м фонемалары косымшалар мен шылаулардың бас позициясында бірін-бірі үнемі зшмастырып отырады. Мысалы: -бын//-пын//-мын//, -мыз//-быз//-пыз, -мен//- бен//пен, -ма//-ба//-па т.б. Сөздің баскы, соңгы позицияларында бұл екі фонема көрші дыбыстардың эсерінен бірімен-бірі алмасып отырады: Акпала (ақ бала), Сәтпай (сэтбай), копполдұ (көп болды), капы (қаб-ы), қабады (кап-ады), көпжасар (көбжасар), ,көбеді (көпеді)т.б. Мұның үстіне п кейде у-га айналып кетеді: тауып (тап-ып), жауып (жау-ып), теуіп (теп-іп), сеуіп (сеп-іп).
