әдіспен орындауын қажет етпейтін, дәстүрден тыс, ой – қиялын қозғайтын
жағдай туғызады. Бұл тапсырмалар жеке оқушыға, не шағын топтарға да
берілуі мүмкін. Әрине микрожобалар оқу әрекетінде түгелдей өз бетіндік
жұмысты әзірше қамтамасыз етпейді, бірақ оның пайда болуына, дамуына
ықпал ете бастайтыны сөзсіз. Солай бола тұрса да, бұл жағдайда дәстүрлі
оқытудағыдай оқушының жекелік ерекшелігі, ой – қиялы шектелмейді, бірін
– бірі тыңдауға, бірлесіп оқуға, шешім қабылдауға мүмкіндік жасалады.
Бастауыш мектепте қалыптасқан өзара қарым – қатынас, бірін – бірі тыңдау,
бірлесіп оқу, үйрену мәдениеті қалыптасуы, кейін негізгі мектепте жобалау
әрекетін жүргізудің басты құралдары бола алады.
Микрожобаларды ұйымдастыру оқыту ситуациясындағы жекелік
тұрғыны жүзеге асыруға мүмкіндік береді. Педагогикалық әдебиеттерде жиі
кездесетін тапсырманы таңдау, жұмыс түрін, топ мүшелерін таңдау аз
қолданылатыны белгілі. Ал, кішкене ғана, қысқаша және аз уақытта
орындалатын тапсырмалар балалардың өзіндік ерекшеліктерін, өз бетімен
жұмыс істеу қабілеттерін ашуға мүмкіндік береді.
Бастауыш мектепте жобалау әрекеттерін пайдалану бала бойында жаңа
сапаларды дамытып қана қоймай, осы жаста ойын үстінде дамитын еркін
ойлау, ой белсенділігі, елестету – қиялдау қабілеттерінің сақталуына оң әсер
етеді. Сондай – ақ, микрожоба барысында олардың мінез – құлқында пайда
болатын өз әрекетін ұйымдастыру, өзін - өзі басқара білу, өзгелермен санасу
сияқты дағдылары да қалыптасатыны сөзсіз.
Жобалау әрекетінің жасөспірімдер үшін маңыздылығы зор. Бұл
жобалаудың басқа жастағы балалар үшін қажеттігі болмайды дегенді
білдірмейді. Жасөспірім шақтағы жобалау осы кезеңдегі бала дамуының
психологиялық және әлеуметтік міндеттеріне сай келеді.Ал, білім беру
міндеттеріне келетін болсақ, жобалау әрекетін білім беру нәтижелеріне қол
жеткізу құралы ретінде қарастыру қажет.
Достарыңызбен бөлісу: