Табиғат, таң қаламын тамашаңа, Өзіңсің жасыл қорған барша адамға. Саяңда ләззат алып демаламын, Қамқор боп жүрем саған әрқашанда.
Таза ауа, жасыл шалғын көмкерілген,
Айдын көл – күміс табақ төңкерілген. Кең дала, жасыл жайлау – мақтанышым, Көкжиектен күлімдеп күн көрінген.
Сұлу Сыр сылаңдайды сылдыр қағып, Жарқырап ақ күмістей сулары ағып.
|
Тұнған бір айналасы жеміс-жидек, Көргендер сүйсінеді таңдай қағып.
Бой түзеп жайқалады қара ағашың, Алқызыл алма таққан алма ағашың.
Жүзімнің шәрбат дәмі бал шырындай,
Аралаймын тоймай бір бақ арасын.
Адамзат, аялайық табиғатты, Болмайық табиғатқа аса қатты. Адамның адамдығы біле білсек, Табиғат тазалығы, міне, нақты!
|
