347
Мезгіл қуып: «Шық!» – деп
әмір еткен шақ.
Жасың айтса, көнбегеннен не
пайда?
Уақыттың тілі шолақ: «жүр!»,
«айда!»
Тұрлауы жоқ, өзгерілгіш
өмірдің
Өтпесіне еткен, сірә, кім айла!
Мүмкін
десек адамзатқа екі
өлмек,
Бірі соның – «жасым жетті»
деп көнбек.
Бұл елімнің ардақтысы, аруы,
Мұнан кейін өлім бе, сол дем
сөнбек?!
6 шумақ, 24 тармақ
4 шумақ, 18 тармақ
Достарыңызбен бөлісу: