Айсезим, каз. ай – луна + сезім – чувство.
Айсұлу, қаз. + сұлу. Ай сияқты сұлу,
көркем.
Айсулу, каз. ай – луна + сулу – красивая.
Букв. – луноподобная красавица.
Айтұмар, ай + ар. тұмар – 1. Бүктелген,
қорғаушы зат. 2. Үлгі, қолжазба.
А. Сейдімбеков «Барың мен жоғыңды
парықтау» деген мақаласында тұмар
сөзінің байырғы түркі тілінде тума + иер –
туған жер деген мағынаны білдіретінін
айтады.
Айтумар, каз. ай – луна + ар. тумар – 1.
Свернутый, талисман, амулет. 2. Образец,
рукопись.
А. Сейдимбеков в своей статье пишет, что
слово тумар в древнетюркском) обозначает
тума + иер – родная земля, родина.
Айша, ар. ғайшә ˂ к.евр. айше – ұзақ өмір
сүруші, өмірге құмар, құштар. Дыбыстық
өзгерген тұлғалары – Ғайша, Қайша.
Айша, ар. гайша ˂ др.-евр. айше –
живущая, любящая жизнь, жизнелюбивая.
Фонетически измененные формы – Гайша,
Кайша.
Айшанұр, ар. ғайшә ˂ к.евр. айше – ұзақ
өмір сүруші, өмірге құмар, құштар + ар.
нұр. Нұры, көркі айша жарқыраған сұлу.
Достарыңызбен бөлісу: |
