Ш. Құдайбердіұлы. «Еңлік – Кебек»
20
Тамам Найман жиылған қалың дуға.
Қайран жастар қапыда қолға түсті,
Елтіген бөрідей боп жеген уға.
Шеткі
Ақшоқы басына алып шықты,
Қалайша өлтіруге кеңес қыпты.
Жас қой деп жаны ашыған бір адам жоқ,
Қолға түскен кісіге қатын мықты.
Кейбіреуі таспенен атпақ болды,
Кейбіреуі дарға да аспақ болды.
Аяғында мойнына арқан тағып,
Атқа байлап сүйретіп шаппақ болды.
Көп
Найман екеуіне тұр анталап,
Бейне бір соятұғын малға балап.
Еңлік сонда еліне сөз сөйлейді,
Қасындағы жиылған көпке қарап:
«Ей, жұртым! Бір-екі ауыз сөз айтайын,
Əйтеуір өлтіруің тұр ғой дайын.
«Өлерде үш тілек бар» деуші еді ғой,
Құдай үшін берсеңдер, мен сұрайын:
Кебекпен
мені азғана араздастыр,
Өлген соң бірге қосып таспен бастыр.
Мына бала – Тобықты баласы ғой,
Мұны өлтірме, Кеңгірбай биге тапсыр».
«Үш тілегін алсын» деп жұрт кеңесті,
«Бердік» деп екеуінің қолын шешті.
Құшақтасып сүйісіп, қош айтысып,
«Ал,
енді өлтіре бер, мейлің» десті.
Екеуінің мойнына арқан салып,
Екі аттың құйрығына байлап алып,
«Матайлап» ұран салып шауып-шауып,
Өлтіріп бір төбеге қойды апарып.
Тастады бесігімен баласын да,
Обалға өшіккен ел қарасын ба?
Еңлік – Кебек моласы бүгін де бар
Таймақ пен Ералының арасында.
Надан жұрттың болады діні қатты,
Қабекеңе тапсырмай аманатты,
Шеткі
Ақшоқы басында қалған бала
Шырқырап күн батқанша жылап жатты.
Ш. Құдайбердіұлы. «Еңлік – Кебек»
21
Жуантаяқ баланы түнде білді,
Түн ішінде жиылып атқа мінді.
Таң ата келіп іздеп таба алмады,
Қисыны – біреу ұрлап кеткен сынды.
Достарыңызбен бөлісу: