50 жылдығына арналған аймақТЫҚ Ғылыми практикалық конференция материалдары «педагогические чтения»

390 

 

сақтау»  бағдарламалары.  Бұл  құжаттардағы  негізгі  мәселенің  бірі  –  дене 

тәрбиесі  арқылы  салауатты  өмір  салтын  қалыптастыру,  жастар  тәрбиесі. 

Сондықтан  да  мұғалімдерге  қойылатын  жаңаша  талаптар  мен  өзгерістер 

туындап  отыр.  Бұған  себеп  қазіргі  кезде  жеке  тұлғаның  қоғамдық  және 

әлеуметтік  мәні  дене  тәрбиесі  мұғалімінің  назарынан  тыс  қалмауы  қажет. 

Дене  тәрбиесі  сабағындағы  сауықтыру,  білімдік,  тәрбиелік  міндеттермен 

қатар, педагог кәсіби жұмысын атқарып қоймай, оқушылардың рухани жеке 

тұлғасын қалыптастыруды жүзеге асыруы керек.  

Мұғалімнің  жеке  басының  маман  ретінде  қалыптасуы  үшін  кәсіби 

сапасының  негізгі  талаптарының  бірі  ретінде  оның  жалпы  ғылыми-

әдістемелік даярлығын ерекше атап өтуге болады. 

Дене тәрбиесі теориясы мен әдістемесінің қайнар көздерін, тарихи даму 

кезеңдерін  сараласақ,  олардың  мынадай  жағдайларға  байланысты  пайда 

болатынын анықтауға болады: 

– дене  дайындығы  жетілген,  денсаулығы  мықты  адамдардың 

қажеттілігінен туындаған қоғамдық өмірдің іс-тәжірибесі; 

– әртүрлі тарихи кезеңдерде ойшылдар мен ағартушылардың жан-жақты 

жетілген жеке тұлғаны тәрбиелеу туралы ой-тұжырымдары мен идеялары; 

– үйлесімді  дамыған,  жан-жақты,  білімді де  білікті  ұрпақ тәрбиелеудегі 

озат педагогикалық іс-тәжірибелер мен ұсыныстар; 

– дене  тәрбиесі  теориясы  мен  әдістемесі  саласындағы  ізденістер  мен 

ғылыми негізделген тұжырымдамалар; 

– дене тәрбиесі теориясы мен әдістемесін дамыту жөніндегі мемлекеттік 

сұраныстар. 

Жүсіп  Баласағұн  «Құтты білік»  дастанында  ұлттық  психологиямыз  бен 

ұлыстық  ерекшеліктерімізге  тоқтала  келе,  «кемел  адам»  ұғымын  енгізе 

отырып,  кемел  адамның  бойында  мынадай  қасиеттер:  жомарттық, 

саламаттылық,  білімділік,  ақылдылық,  бір сөзде  тұру,  ширақтық болу  қажет 

дейді. 

Ұлы ағартушы Абай дене тәрбиесі мен ақыл-ой тәрбиесі үйлескенде ғана 

әр адам сымбатты болумен қатар, жан-жақты қалыптасқан жан болмақ деген 

пікірді  қуаттайды.  Мысалы,  «Сегіз  аяқ»  өлеңінде  бойдағы,  денедегі  күш  – 

қуатты  ойсыз,  ақылсыз  іс-әрекетке  жібермей,  белсенді  өмір  сүре  отырып, 

өзіңді  дамытатын,  жетілдіретін  іспен  ұштастыра  білу  қажеттігін  ескертеді. 

Әсіресе, «Қара сөздер» адам тәлім-тәрбиесіне бағыт-бағдар беретін, жай ғана 

бағыт  қана  емес,  ғылыми  негізге  сүйенген,  өмірлік  жағдайлардан  алынған 

философиялық тұжырымдар мен түйіндерден тұратын құнды дүние. 

Ұлы  Абай  дене  күшін,  дене  мәдениетін  қалыптастыру,  оның  ақыл-ой 

тәрбиесіне тікелей байланысын көрсете отырып, «тәрбиелеу керек» деп жай 

ғана  сөзбен  емес,  оны  дұрыс  жолға  қоюды  нақты  істермен,  жолдармен 

насихаттау,  тәрбиенің  өзегін  философиялық,  психологиялық  арнадан  іздеу 

қажеттілігіне  тоқталады.  Бұл  мәселеде  Абай  оны  халықтың  рухани  мұрасы, 

асыл  қоймасы  халықтық  тәлім-тәрбие  бесігі  –  ауыз  әдебиетінен,  мақал-

мәтелдері  мен  даналықтарынан  іздеуді  меңзейді.  Халқымыз:  «Азған  денеге 

391 

 

ауру үйір», «Қайраты мен ақылы сай жігіттің жолы болар», «Ақылсыз жігіт 

күшіне сенер», «Қайраты бар кісінің, берекеті бар ісінің, қайраты жоқ кісінің, 

берекеті жоқ ісінің», «Қайратың барда мал тап», «Денсаулығын ойлаған, жан 

сарайын  таза  ұстар»,  «Әлін  білмеген  әлек»,  т.б.  деп  дене  тәрбиесін  тоқсан 

ауыз сөздің тобықтай түйінін мақал-мәтелдер арқылы береді. 

Дене тәрбиесінің теориясы мен әдістемесі ғылыми және оқу пәні ретінде 

жетекшілік рөл атқара отырып, дене тәрбиесі саласындағы кәсіптік бағытты 

анықтайды.  Сонымен  бірге  осы  саладағы  білім  негізінің  жүйесін  құрайды. 

Мұғалімнің  дене  тәрбиесі  теориясы  мен  әдістемесін  жете  білуі  –  оның 

педагогикалық  ойлау  жүйесінің  дамуының  басты  шарты.  Әртүрлі 

деңгейлерде дене тәрбиесі мәселелерін шығармашылық тұрғысынан шешуге, 

болып  жатқан  жаңалықтарды  біліп  отыруға,  кейбір  теориялық  және  іс-

тәжірибелік  жаңалыққа  сын  көзбен  қарап  қабылдауға,  дене  тәрбиесі 

міндеттерін шешуде қосымша өтетін ғылыми пәндердің атқарар рөлін дұрыс 

бағалауға,  өзінің  педагогикалық  шығармашылық  негізін  жасауда  дене 

тәрбиесі мәселесі бойынша жүргізу керек. 

Дене мүмкіндігі мектеп оқушысының жеке тұлғалық дене мәдениетінің 

маңызды  құндылығы  және  оған  қажет  қасиет  ретінде  жеке  тұлғаның  дене 

тәрбиесі-спорттық  іс-әрекеттерде  жан-жақты  толық  дамуға  ұмтылуын 

сипаттайтын,  жеке  дене  қабілеттерін  ашуға  жағдай  туғызатын  қозғалысты 

жай-күйін  анықтайды,  оны  жетілдіру  үдерісі  –  көбінесе  жеке  тұлғаның 

өзіндік  белсенділігімен  байланысты,  жеңілден  қиынға  дейін  қозғалу 

тәжірибесімен сипатталады. 

Мектеп  оқушыларында  физикалық  жетілдіру  мен  өзін-өзі  тәрбиелеу 

қажеттілігін қалыптастыру оқу-тәрбие үдерісінде дене тәрбие пәні бойынша 

шешуші  мән  болып  есептеледі.  Ең  алдымен,  мектеп  оқушыларының  жеке 

тұлғалық  дене  мәдениетін  қалыптастыру  тұжырымдамасын  жүзеге  асырмас 

бұрын,  жалпы  орта  білім  беретін  мектеп  оқушыларының  дене  тәрбиесі 

пәнінің қазіргі жағдайын талдап алу қажет.  

Соңғы  уақытта  мектептерде  денсаулық  көрсеткіші  мен  дене  тәрбиесін 

ұйымдастыру  және  балалардаң  жалпы  қозғалыс  белсенділігінің  деңгейі 

арасындағы  байланыс  айқын  көрінеді.  1-сыныпқа  балалардың  10%-ы  ғана 

дені  сау  болып  келеді.  Оқу  жылдары  ішінде  мектеп  оқушыларының  түрлі 

аурулармен ауыру мөлшері 5 есеге өседі.  

Дене  тәрбиесін  ұйымдастыру  түрлері  оқушының  өз  бетінше 

ұйымдастырылған  жұмыстарымен  толықтырылған  жағдайда  нәтижелі 

болады. 

Оқушының  күнделікті  қозғалыс  тәртібін  толықтыруға  арналған  жұмыс 

түрлері дене тәрбиесі жүйесінің элементтері есебінде болды: 

– Таңертеңгі  гимнастикалық  жаттығулар.  Күнде  таңертеңгілік  9-10 

жаттығудан  тұратын  кешен.  Бұл  оқушылардың  орталық  нерв  жүйесін 

қалыпқа келтіріп, оқушы ағзасын сергітеді.  

– Мектепке  дейінгі  және  үйге  қайтар  жолдағы  серуен.  Таза  ауада  жаяу 

жүрудің өзі шынығу, сауықтыру әсерін тигізеді. 

392 

 

– Оқу  сабақтарына  дейінгі  жаттығу.  Сабақтағы  нәтижелі  іс-әрекет  пен 

оқу күнін белсенді бастауға мүмкіндік туғызады.  

– Дене тәрбиесі сабақтары. Бұл сабақтар мазмұны мемлекеттік талап пен 

оқу  бағдарламасына  сәйкес  белгіленіп,  оқушылардың  күші  мен  жылдам- 

дығын,  ептілігі  мен  шыдамдылығын  және  ерік-жігерін,  батылдық  пен 

табандылықты  және  тез  шешім  қабылдау  секілді  тәрбиелік  қасиеттерін 

дамытады.  

– Сабақ  үстіндегі  сергіту  минуттары.  Ой  еңбегі  барысында  ағзаның 

тынығуына әсерін тигізеді.  

– Үлкен  үзіліс  кезіндегі  дене  жаттығулары  мен  қозғалмалы  ойындар. 

Оқу күні ортасында оқушылардың белсенді демалысын қамтамасыз етеді.  

– Күнделікті денсаулық сағаттары (материалдық жағдайы сәйкес келетін 

мектептерде  жүргізіледі).  Оқушыларға  40-60  минут  бойы  таңдауы  бойынша 

дене  жаттығулармен  айналысуға  мүмкіндік  береді.  Әсіресе,  қозғалыс 

белсенділігі  төмен  оқушылар  үшін  өте  пайдалы,  аурудың  алдын  алу 

шаралары қызметін атқарады, денсаулыққа септігін тигізеді. 

– Спорттық  сағаттар.  Кіші  мектеп  жасындағы балалар  үшін ұзартылған 

күн  топтарында ұйымдастырылады.  Сабақтың  бұл  түрі  сауықтыру  қызметін 

атқарады,  бастауыш  класс  оқушыларының  түрлі  сайыс,  ойындарға 

қызығушылығын туғызып, шынықтырады. 

– Спорттық  үйірмелер,  ұйымдар  мен  топтардағы  жұмыс.  Белгіленген 

спорт  саласы  бойынша  оқушының  жалпы  және  арнайы  дайындығын 

көрсетіп, дене жаттығуларымен жүйелі айналысуды қамтамасыз етеді.  

– Жалпы мектепішілік спорттық бұқаралық шаралар. Бұл жұмыс түріне 

денсаулық және спорт айлықтары, спорттық мерекелер, жалпы мектепішілік 

сайыстар  жатады.  Бұл  шаралар  барлық  оқушының  спорт  пен  дене  тәрбиесі 

жаттығуларына қызығушылығын туғызады.  

– Өз  бетінше  дене  жаттығуларымен  айналысу.  Бұл  жұмыс  түрі  – 

қозғалыс тәртібінің маңызды бөлігі. Кей жағдайда ең тиімді әдіс болып есеп-

телінеді, себебі оқушының жеке тұлғалық қызығушылықтары мен қабілетіне 

сұранысына сәйкес ұйымдастырылған жұмыс өз нәтижесін береді.  

Жоғарыда  айтылғандарға  сүйенсек,  ешбір  әдіс  керемет  емес,  олардың 

әрқайсысының  күшті  және  әлсіз  жақтары  бар.  Сондықтан  сабақ  мақсатына, 

міндетіне,  оқыту  кезеңіне,  балалардың  нақты  дайындығы  мен  жағдайына 

қарай таңдалып алыну керек. 

 

Әдебиет 

1. Повышение  двигательной  дееспособности  учащихся  7-8  классов  сельской  школы 

Каракалпакстана: Монография. – Алматы, 2005. – 82 б. 

2. Болашақ  мамандардың  кәсіптік  дене  тәрбиесі:  Оқу-құралы.  –  Алматы,  2008.  – 

336 б. 

3. Педагогика:  жалпы  негіздері  мен  тәрбие  теориясы:  Оқу  құралы.  –  Алматы,  2008. 

(Авторлық бірлестікте: Бабаев С, Бабаева Қ.) – 124 б. 

4. Дене тәрбиесі сабағында оқушылардың дене мүмкіндіктерін дамыту: Оқу-құрал. – 

Түркістан, 2005. – 70 б. 

393 

 

5. Ауылдық  мектептердегі  оқушылардың  іс-әрекет  қабілеттілігін  жетілдіру  әдісте-

месі: Оқу-әдістемелік құрал. – Нүкіс, Қарақалпақстан, 2001. – 42 б. 

6. Жеңіл атлетика: Оқу-әдістемелік құрал. – Нүкіс, Қарақалпақстан. 2002. – 31 б. 

Спорттағы қазіргі заманғы педагогикалық зерттеу әдістері: Оқу-әдістемелік құрал. – 

Кентау, 2007. – 55 б. 

7. Жеңіл  атлетиканы  оқыту  әдістемесі:  Оқу-әдістемелік  құрал.  –  Түркістан,  2008.  – 

85 б. 

 

 

ДИДАКТИЧЕСКИЕ ИГРЫ  

В ВОСПИТАНИИ ИНТЕРЕСА К РУССКОМУ ЯЗЫКУ 

 

Л.А. Умирова, С.З. Бликова 

ГУ СОШ №12, г. Семей. 

 

Обучение учащихся начальной школы в условиях национально-русского 

двуязычия изучалось многими учеными и педагогами практиками: Р.Т. Мен-

декиновой, С.А. Никитиной, Л.П. Якуниной, А.А. Леонтьевым, И.А. Зимней, 

и  Ш.А. Амонашвили.  Ими  предложены  интересные  методики  обучения  до-

школьников  и  младших  школьников,  позволяющие  сделать  обучение  разви-

вающим,  направленным  на  формирование  познавательных  интересов  и  спо-

собностей  учащихся.  Задача  учителя,  работающего  в  условиях двуязычия,  – 

создать ситуацию успешности для каждого ученика, помочь ему раскрыться в 

полной  мере,  научить  мыслить,  привить  навыки  практических  действий,  не 

забывая  о  проблемах  сохранения  здоровья.  Всему  этому  могут  способство-

вать активные формы и методы обучения. К ним относятся проблемная ситу-

ация,  обучение  через  деятельность,  групповая  и  парная  работы,  игра.  Глав-

ное, чтобы игра органически сочеталась с серьезным, напряженным трудом, 

чтобы не отвлекала от учения, а способствовала интенсификации умственной 

работы. Успешно решать задачи по формированию навыка грамотного письма 

и  развития речи  можно,  предложив  учащимся  комплексные  и  игровые  зада-

ния, учитывающие и сферу общения, и речевую ситуацию. При таком подхо-

де роль ученика не сводится к роли пассивного наблюдателя.  

Выполнение  заданий  требует  от  него  умения  одновременно  видеть,  ду-

мать, сопоставлять, рассуждать, постоянно переключаться с одного вида дея-

тельности  на  другой.  Самое  главное  в  данном  виде  работы  –  аргументиро-

ванное объяснение своего действия. Поэтому так важно добиться от учащих-

ся мотивированного, развернутого объяснения правильности своего решения.  

Использование системы игровых упражнений по взаимосвязанному изу-

чению  частей  речи  способствует  интенсификации  формирования  прочного 

орфографического  навыка  на  грамматической  основе.  Изучаемые  значимые 

части речи (имя существительное, имя прилагательное, глагол) обычно запи-

сываются  в  три  столбика,  и  озаглавливается  каждый  столбик.  На  карточки 

выписываются слова различных частей речи с изучаемыми орфограммами, в 

которых ученики чаще всего допускают ошибки. Особое внимание уделяется 

394 

 

словам,  трудным  для  написания,  произношения,  толкования.  С их  помощью 

учащиеся упражняются в постановке ударения, составлении словосочетаний 

и предложений, подборе однокоренных слов, антонимов и синонимов, опре-

делении лексического значения слов, их классификации по частям речи и т.д. 

Школьникам предлагаются следующие задания: 

– разобрать слово по составу; 

– определить  одушевленность  и  неодушевленность  существительных, 

число, род и склонение; 

– изменить по родам прилагательные; 

– поставить глаголы в начальную форму, в форму прошедшего времени; 

– выделить из ряда слов проверочные проверяемые слова; 

– сгруппировать  однокоренные  слова  разных  частей  речи,  подобрать 

слова с разными морфемами, выделить корень; 

– преобразовать формы слов; 

– объединить слова в тематические группы; 

– выбрать слова на определенную орфограмму; 

– составить предложение и разобрать его по членам. 

Тщательно подобранный раздаточный материал и хорошо спланирован-

ные  упражнения  значительно  облегчают  непростой  путь  к  грамматическим 

обобщениям. Добиться активной и осознанной деятельности учащихся помо-

гает  строго  продуманная  система  вопросов  учителя.  Под  его  руководством 

слова  распределяются  по  столбикам.  При  этом  ученики  сравнивают  изучен-

ные признаки частей речи. Учащиеся сначала читают слово, соотносят с во-

просом и записывают слово в нужный столбик. В ходе выполнения этих за-

даний  учащиеся  актуализируют  изучаемый  материал,  совершенствуют  уме-

ния соотносить части речи и вопросы к ним. После повторения вопросов, за-

даваемых  к  частям  речи,  учитель  предлагает  игру  «Спрятанное  слово».  Для 

этой  цели  используются  слова  из  столбиков.  Учащиеся,  задавая  определен-

ные вопросы, устанавливают, к какой части речи относится слово. По услови-

ям игры можно отвечать только да или нет. В момент игры ученики с помо-

щью учителя систематизируют признаки частей речи, узнают, что они делят-

ся  на  самостоятельные  (существительные,  прилагательные,  глаголы)  и  слу-

жебные (союзы, предлоги, частицы). 

Возможные варианты вопросов и ответов. 

Вопрос 1. Это самостоятельная часть речи? 

Ход рассуждения следующий: если ответ отрицательный, то выбор пада-

ет на служебные части речи.  

Вопрос 2. Это слово изменяется по падежам? 

Если  ответ  положительный,  то  слово,  либо  имя  существительное,  либо 

имя прилагательное. 

Вопрос 3. Это слово изменяется по родам? 

Положительный  ответ  укажет  –  это  имя  прилагательное,  отрицатель-

ный – имя существительное (оно не изменяется по родам, а имеет род). 

395 

 

Таким  образом,  в  процессе  игры  школьники  учатся  выделять  главные, 

отличительные  признаки  частей  речи,  овладевают  принципами  классифика-

ции  частей  речи.  В  такой  работе  стимулируется  и  речевая  деятельность 

школьников, вырабатывается умение ориентироваться в частях речи, которое 

впоследствии превращается в устойчивый навык. Необходимо сформировать 

у  школьников  умение  соотносить  вещественное  и  грамматическое  значение 

слов. 

Практически дети учатся распознавать лексико-грамматическое значение 

слов и их грамматический признак-вопрос. Игра «Угадай предмет» позволяет 

углубить знания школьников о системе частей речи в русском языке. Учитель 

предлагает  учащимся  к  трем  прилагательным  подобрать  подходящие  по 

смыслу  существительные:  –  зеленый,  сочный,  продолговатый...;  –  высокая, 

стройная, белоствольная... 

Игра «Угадай предмет» знакомит учащихся со значением слов и их упо-

треблением в речи. Например, круглое, румяное, вкусное. Почему выбираем 

карточку со словом яблоко, а не груша? Данный вопрос позволит акцентиро-

вать внимание детей не только на свойствах предмета, но и на употреблении 

имен  прилагательных  в  речи.  Начальным  действием  младших  школьников 

является  умение  правильно  определять  род, число и  падеж  прилагательного 

по  грамматическим  признакам  имени  существительного,  далее  –  правильно 

писать падежное окончание прилагательного. 

Обогатить  словарь  учащихся  позволит  игра  «Подбери  правильно». 

Например,  слова  воздух,  мороз,  день,  хлеб  могут  быть  объединены  словом 

лёгкий, к слову «плывут» подобраны слова облака, корабли, утки. 

Лексико-грамматическую работу на уроках русского языка можно прове-

сти  в  форме  игры  «Четвертый  лишний».  На  доске  выставлены  карточки  со 

словами «отобрать, оторвать, отопить, отогнать». Найти «лишнее» слово, от-

вет обосновать. Цель данной игры: помочь учащимся найти решение, которое 

в  обычной  учебной  ситуации  порой  дается  с  большим  трудом,  пробудить 

творческие  мыслительные  способности,  активизировать  усилия,  направлен-

ные на отыскание «лишнего» элемента в цепи однотипных явлений. Открыть 

удивительные  свойства  русского  языка,  его  огромные  выразительные  воз-

можности  помогают  игры-упражнения  «Наоборот»,  «Найди  ошибку»,  «До-

полни  ряд»,  «Подбери  пару».  Формулировки  заданий  к  подобным  упражне-

ниям могут быть самыми разнообразными, но все они нацеливают учащихся 

на  сопоставительный  анализ  слов.  Незаметно,  в  ходе  интересной  игры 

школьники  утрачивают  страх  перед  работами  по  русскому  языку,  не  боятся 

ошибиться при употреблении слов. Исправление ошибок, объяснение причин 

их появления помогают установить, какие лексические, грамматические, ор-

фографические нормы русского языка не усвоены. 

Грамматические  игры  способствуют  совершенствованию  грамматиче-

ских умений и навыков, развитию логического мышления учащихся. Их при-

влекает не только процесс игры – они стараются играть как можно лучше, в 

поисках  оптимального  решения  перебирают  варианты  ответов,  стремятся 

396 

 

дойти до цели наиболее рациональным путем. Таким образом, ученики, для 

которых русский язык не является родным, не только овладевают граммати-

ческим строем языка, но и познают тайны языка, его особенности и красоту. 

Именно в игре приходит к школьнику заинтересованность в знании, интерес 

к предмету.  

Анализируя  результаты  теоретических  исследований  литературы,  пере-

дового  опыта  педагогов  новаторов,  современных  педагогов,  психологов  по 

проблеме повышения интереса к русскому языку, можно сделать вывод о том, 

что  дидактическая  игра  имела  огромное  значение  в  обучении  младших 

школьников во все времена, начиная с древности. Педагогов всех времен вол-

новала  проблема  развития  психических  и  познавательных  процессов  у 

школьников, стимулирования их деятельности, в чем большое предпочтение 

отдавали именно дидактической игре. Игра не потеряла своей значимости и в 

современном  обучении  детей,  она  постоянно  изменяется,  обновляется  и  со-

вершенствуется.  Применение  игры  в  обучении  благотворно  влияет  на  каче-

ство усвоения учебного материала, за счет повышения интереса к предмету. 

А интерес, в свою очередь, прекрасно стимулирует деятельность школьников 

и является одним из главных мотивов учения. 

По результатам работы можно сказать, что проблема повышения интере-

са к русскому языку существует. Дело в том, что данный предмет не является 

популярным среди современных младших школьников, особого интереса ре-

бята  к  нему  не  проявляют,  среди  любимых  предметов  практически  нет  рус-

ского языка. Материал по этому предмету сложен для понимания младшими 

школьниками, а поэтому и не вызывает у них должного интереса. 

Благодаря  использованию  дидактической  игры  как  средства  обучения, 

можно говорить о том, что для повышения интереса к русскому языку необ-

ходимо  стимулировать  деятельность  школьников  с  помощью  дидактической 

игры. Игра позволяет воспитывать желание и умение учиться, создает такой 

эмоциональный фон урока, который помогает детям лучше и глубже усвоить 

содержание материала. Игра позволяет создать рабочую атмосферу, развива-

ющую  личностные  качества  школьника,  например:  взаимопомощь,  взаимо-

выручку, поддержку, чувство  товарищества. А также и психические процес-

сы,  такие  как: память,  мышление,  внимание,  речь,  воображение и  т.д.  Боль-

шую  помощь  игра  оказывает  в  сплочении  коллектива  младших  школьников 

через работу в группах и взаимную поддержку. На уроке, школьники играют 

с большим удовольствием и радостью, они не чувствуют усталости, не заме-

чают как проходит время, они увлечены. Если игра проводится в начале уро-

ка, дети на протяжении всего оставшегося времени прекрасно работают, сла-

бые ученики проявляют достаточную активность, в середине, конце урока иг-

ра позволяет сосредоточить внимание, поддержать интерес к уроку. 

Если  использовать  игры  на  протяжении  всего  начального  обучения, 

несомненно, они будут способствовать повышению интереса к русскому язы-

ку  и  учащиеся,  переходя  в  среднее  звено  для  дальнейшего  обучения,  будут 

397 

 

проявлять больший интерес к данному предмету, будут иметь более глубокие 

знания в этой области. 

Исходя из выше сказанного, можно сделать вывод о том, что игры необ-

ходимы для начальной школы, и использовать их надо в системе, на разных 

этапах  урока,  включать  в  них  различные  виды  деятельности  школьников, 

применять игры при изучении сложного, трудного для понимания материала. 

Необходимо  разрабатывать  целые  комплексы  игр  по  определенным  темам, 

для более систематизированного их использования. 

Игра  –  это  незаменимый  инструмент  в  развитии  личности  младшего 

школьника, с помощью которого можно повысить интерес к русскому языку и 

сделать этот предмет более «живым» и увлекательным. 

 

жүктеу/скачать 6,98 Mb.

Достарыңызбен бөлісу: