194
рымыздың өзінен
қазақтың бар дыбысын жоқ деп, жоқ дыбысын бар
дейтін уәжді де әлі көп еститін боламыз. Құлаққа сіңген орыс тілінің
дыбыстарынан, көз үйренген орыс тілінің әліпбиінен, қол жаттыққан
орыс тілінің әріптерінен арылтып алу оңай болмайды.
«Батпандап кірген ауру мысқалдап шығады» деп, өзімізді алдаусы-
ратып, жұбатып қоямыз. Сөйтіп шыдам танытып, шыдас беріп келеміз.
Бүгінгі қазақ жазуына, тек әліпби ауыстыру ғана емес, түбегей-
лі реформа керек деп жүргенім сондықтан. Реформа бір ғана әліпби
ауыстырумен тынбайды. Реформа үш мәселені – дыбыс, әліпби және
айтылым емле ереже (орфоэпия) – бірдей қамтиды: дыбыс – өзге тіл-
дерден бөлектеп тұратын тілдің тұрпат-тұрқы; әліпби (таңба) сол
дыбыстың қауызы, басқаша айтқанда, қорғаны мен оққағары; емле
ереже – дыбыстардың басын біріктіріп, сөзді қазақы етіп құрап тұра-
тын дәнекері. Осы үш мәселе бір-бірімен байланысты және қатар
шешілмей төл жазу қалыптаспайды. Ал әліпби ауыстыру қазақ жазуы-
на реформа жасаудың алғы шарты және ең төте жолы болып табылады.
Егер латын таңбаларын баптап қабылдай алсақ, онда көптеген тіл бұ-
зар әріптер мен емле ережелер өзінен-өзі түсіп қалады.
Достарыңызбен бөлісу: