1. Ньютонның гравитациялық Заңы: Ньютон кеңістіктегі әрбір дене кез-келген басқа денеге олардың
массаларының көбейтіндісіне тура пропорционалды және олардың
арасындағы қашықтықтың квадратына кері пропорционалды күшпен
тартылады деп тұжырымдайтын әмбебап тартылыс заңын тұжырымдады.
Математикалық тұрғыдан бұл келесідей көрінеді
𝐹 =
G∗𝑚
1
∗𝑚
2
𝑟
2
F-
тартылыс күші, G-гравитациялық тұрақты,
𝑚
1
және
𝑚
2
өзара әрекеттесетін
денелердің массалары, ал r-бұл денелердің масса орталықтары арасындағы
қашықтық.
2. Күннің айналасындағы планеталардың қозғалысы: Ньютонның тартылыс заңын күннің айналасындағы планеталардың
қозғалысына қолдану олардың орбиталарының қалыптасуы мен
тұрақтылығының негіздерін түсінуге мүмкіндік береді. Күн мен планета
арасындағы тартылыс күші планетаны орбитада ұстау үшін қажетті центрге
тартқыш күш береді.
Планеталардың Күн айналасындағы орбиталары Кеплер заңдары
бойынша эллиптикалық болып табылады және гравитациялық күштер осы
орбиталарды ұстап тұрудың негізгі механизмі ретінде қызмет етеді.
3. Кеплер Заңдары: Иоганн Кеплер тұжырымдаған заңдар планеталардың қозғалысы
туралы түсінікті толықтырды. Бірінші заңда планеталар эллиптикалық
орбиталарда қозғалады, онда күн эллипстің фокустарының бірінде
орналасқан.
Екінші заң жылдамдық күн мен планетаны байланыстыратын радиус
векторы тең уақыт аралықтарында тең аудандарды сипаттайтындай етіп
өзгереді деп мәлімдейді.
Үшінші заң орбиталардың жартылай осьтік текшелері мен
планеталардың
орбиталық
кезеңдерінің
квадраттары
арасындағы
пропорционалдылықты белгілейді.
4. Орбиталық сипаттамалары: Гравитациялық күштер орбиталардың пішінін ғана емес, олардың
кеңістіктегі бағытын да анықтайды. Орбитаның көлбеуі, эксцентриситет,
апсид бұрышы-бұл орбиталардың барлық параметрлері гравитациялық
күштердің әсеріне бағынады.