Ауру алды – бейiмделу механизмдерінің мобилизациясы нәтижесінде
биологиялық және әлеуметтiк бейiмделу анық төмендемейтiн немесе
бейiмделудiң төмендеуi сыртқы ортаның кейбiр факторларымен әрекеттескенде
ғана көрiнетiн адам организмінің денсаулық және ауру арасындағы күйi.
Ауру – организмге зиянды факторлар әсер еткеннен әлеуметтiк пайдалы
қызметтiң, жұмысқа қабiлеттiлiктiң шектелуімен, функциялардың және
бейімделудің бұзылыстарымен, құрылымдық-функциялық және метаболизмдік
өзгерiстердің кешенімен көрінетін ерекше өмiрлiк процесс.
Патологиялық реакция (гр. pathos-ауру, re- керi+ actio- әсер, ықпал)
–патогендік
факторлардың әсеріне жауап ретiнде дамитын биологиялық мәнсіз, сәйкессіз,
қыска мерзiмдi, элементарлы, әдеттегiдей емес реакция.
Патологиялық процесс – ауру туындататын ықпалдың бүліндіргіш әсеріне,
заңды түрде пайда болатын реакциялардың жиынтығы.
Патологиялык жағдай – организм үшін кері биологиялық мәні қалыптан тыс
тұрақты ауытқу; ол өте сылбыр дамитын дерттік үрдіс немесе оның салдары.
Симптом ( гр. symptoma- түйісу, белгі) – аурудың, патологиялық процестің,
жағдайдың, реакцияның немесе синдромның белгісі.
Синдром ( sindrumes – бірге жүгіретін) – бірыңғай патогенезімен (симптомдардың
кешені) бірлескен симптомдардың жиынтығы.
Ауру ағымының айқын емес түрі – аурудың атипиялық ағымының мысалы;
айқын емес симптомдармен сипатталады.
Аурудың абортивтi (лат. abortus
– түсік)
ағымы – аурудың атипиялық
ағымының мысалы; қысқарған ағымымен, ауыртпалық көрiнiстерi тез арада
жойылуымен, кенеттен сауығуымен сипатталады.
Рецидив (лат. reсidivus-қайталану) – аурудың клиникалық көріністерінің уақытша
жоғалуынан кейінгі қайталануы немесе көріністерінің күшеюі.
Ремиссия (лат. remissio- әлсiреу, азаю) – аурудың ары қарай дамуы баяулауынан
немесе тоқтауынан, жарым-жартылай кері дамуынан науқас жағдайының
уақытша жақсаруы.
Асқыну – организмде бар ауруға басқа патологиялық процестің, аурудың
қосылуы. Ол негізгі аурудың ерекшеліктерімен байланысты немесе өткізген емдік
шаралардың күтпеген салдарлары ретінде пайда болады.
