20
есімді құрмалас сөйлемді дəстүрлі жіктеме бойынша есімді салалас құрмалас
сөйлемдер мен есімді сабақтас құрмалас сөйлемдер деп бөліп алып, олардың
ерекшеліктері мен жасалу жолдарына тоқталған.
Түркітану ғылымында жекелеген түркі тілдерінің синтаксисі белгілі
деңгейде зерттелініп келеді. Мұндай зерттеулер біздің ғасырымыздың басынан-
ақ еуропа, орыс ғалымдарының тарапынан қарастырған. Олардың қатарына
П.М. Мелиоранский, Н.А. Баскаков, А.П. Поцелуевский, Н.П. Дыренкова,
Н.К. Дмитриев, В.М. Насилов, А.К. Боровков, Е.И. Убрятова, Э.В. Севортян,
Н.З. Гаджиева, Б.А. Серебренниковтар жəне т.б. ғалымдардың еңбектерін
атауға болады. Дегенмен түркітану ғылымында тарихи синтаксиске қатысты
жекелеген арнаулы еңбек жоқ екені белгілі. Нақты айтқанда, көне түркі руника
жазбалары тілінің синтаксистік құрылымы, сөйлем құрылысы, сөйлем
мүшелері олардың сөйлемдегі орын тəртібі туралы басын аша зерттеген
еңбектер саны көп емес.
Түркологтардың дені орыс ғалымдары, бір жағынан əрбір түркі тектес
елдердің ғалымдары болып бөлінгенімен, жалпы түркологияда олар өз
саласына үлкен із қалдырды.
Біз өз жұмысымызда тақырыбымызға қатысты ғалымдар пікіріне назар
аударуды жөн көрдік. Алғаш рет түркітануда есімді сөйлем туралы сөз еткен
түркмен тілінің маманы А.П. Поцелуевский: «Одна из этих особенностей
связана с очень поздним (сравнительно) возникновением в тюркских языках
финитных глагольных форм, а, следовательно, и предложений вербального
типа. Так, например, в языке орхонских надписей VIII века нашей эры мы
находим только две личные формы глагола: императив и имперфект (общую
форму прошедшего времени). Вполне понятно поэтому, что для
синтаксического строя древних тюркских языков характерно абсолютное
преобладание номинальных предложений» - деп ғалым түркі тілдерінің еуропа
тілдеріне қарағанда бір айырмашылығы – есімді сөйлемдер алғаш
қалыптасқанын сөз етеді. Автор ертедегі VІІІ ғ. Орхон жазуларында көбінесе
есімді сөйлемдерді мол кездесетінін айта келе, дегенмен, императив,
имперфекті тұлғалы етістіктер де кездеседі, бірақ олардан соң есімдік
баяндауышты тұлғалардың да кездесетінін айтады. Соңғы ескерткіштерде т.б.
жазбаларда етістіктің элементтерінің баяндауыш қызметінде жұмсалуы кездесе
бастады. Одан əрі етістікті сөйлемдердің қалыптаса бастағанына байланысты
ХVІІІ-ХІХ ғғ. есімді сөйлемдерге қарағанда етістікті сөйлемдер басымдылық
жасай бастайды. Бұл құрамды баяндауыштар тек жай сөйлемде ғана емес, тіпті
құрмалас сөйлемдерде де мол орын алды деген шешімге келеді. Сондықтан да
қазіргі кезде сөйлем түрлерінің бəрі көбіне етістікті сөйлем түрінде беріліп жүр
– дейді [18, 284 б.].
Автор бұл еңбегінде есімді сөйлемдер, олардың баяндауыштарының зат
есім, сын есім, есімдік сөз таптарымен бірге
Достарыңызбен бөлісу: