Баж қылған патшалықтың расходы, Халық саған келген шайды
қымбат сатса
(Ерімбет). Одақтастар өзінің иелік жерлеріне
баж салығын бірдей
етіп белгілеген
(«СССР тардыихы»). Сіз бір сұңқар шаһбаз, Жер жүзінен алған
баж. Біздей ғаріп есепсіз Есігінде жүр мұқтаж
(Абай). Бажай –
байып, жөн-жоба. Бітеді Ніл дарияға жалғыз қайық, Әрқашан
құрбы білер құрбы жайын. Нақыстап
бажайына келтіретін, Ағалар жаңа талап
Жолдыбайың
(И. Байзақов); Бажайлау –
байыптау, анықтау. Әбден
бажайлап сұрап болып,
Байтуған әбден төресін мақтап болған соң, мен төрені жамандауға кірістім
(С. Сейфуллин). Мен онымен алғашқы рет қалай танысқанымды
бажайлап айтып
бердім
(М. Иманжанов). Базбіреу − кейбіреу, қайсы біреу, кез келген тосын адам . Керексіз
базбіреуге тиынға да, Алмайды пұлын беріп бір лаққа. Ойласаң, онікі де жөн
сияқты-ау, Мақсаты – мал өсіріп бай болмақта
(Нұртуған). Бұрын да кем-тар
бейшараға таң атырмай жүретін, ермек іздеп еріккен қу аяқтардың
базбіреуі енді түймедейді түйедей етіп өсіріп, өршітіп жіберген
(О. Сәрсенбаев). Базбіреулер жылаған баланы: «әне, мұғалім келе жатыр, сені алып кетеді» деп
қорқытып жұбатады
(А. Дүйсенов). Қалың қолды қақ жарып, Арық қойдай
тырысып,
Базбіреумен ұрысып, Өлдім, талдым дегенде Қыз Жібектің қасына
Шеге жетіп келеді
(«Қыз Жібек»). Бай − еңбекші, кедей, жалшы-малшылардың еңбегін қанау арқылы жеке меншігіне көп мал-мүлік жинап алған қазақ аулындағы феодал. Бұрынғы
сөз жоғалар уақыт емес,
Бай, сақи, патша шықты біздің тұста
(Ерімбет). Жарыққа оқталсам да ұмтыла алмай, Сөз еді іште жатып кезек күткен. Қуанып
жүрегімде от жанады, Тазарып құтылғасын
