тәмәм
тілдің көркі білдім
(Әбубәкір).
Аяғы
бұл дастанның болды
тәмәм,
Келмейді көп айтуға менің шамам
(«Қамбар
батыр»).
Тамұқ
− ескі наным бойынша өлгеннен кейін күнәлі адамның «шыбын
жанына» азап көрсететін орын, тозақ.
Ойрат тілінде
таам
–
тозақ, тамұқ
дегенді білдіреді
(Ойрат.РС. М., 1947, 137).
Татар тілінде
тамұғ
–
тозақ,
тамұқ (Татар.РС. Казан, 1913, 64).
Тақсыр-ай астың палас, үстің жанат,
Сіздерден айып табады қандай нәлет?! Сіздерден айып тапқан, оңбас сірә,
Мақшарда отқа күйіп,
тамұқта
өлед!
(Нұртуған).
Дүниеге келген пенде бәрі
өледі, Ажалдан, һақтан басқа, қапыл қалмас! Мен куәмін, һақтың әмірін тұтқан
құлдар, Ысыраттан құстай ұшып,
тамұқ
бармас!
(Ерімбет).
Молдалар жер
астында бар деп
тамұқ,
Қолына қорқытады құран алып, Ораза ұстап, намазды
оқымасаң, Күйдірер дейді жанған отқа салып
(С. Мұқанов).
Әйт, шу ала атым!
Жайым жоқ баратын Молда айтқан
тамұққа
Мен болсам жанатын
(Б. Майлин).
Танту
–
орынсыз мылжыңдау, қисынсыз бос сөз сөйлеу.
Кеңестің
Келжанбай,
Танти берме
, сен Жанбай! Атаң сенің кім еді? Ат бергеннің құлы
еді. Шешең сенің кім еді? Ас бергеннің күңі еді
(Нұртуған).
Тапауат
− өзгешелік, ерекшелік, айырмашылық
. Танытпай
тапауатын
жасырыпсың, Бөдене, шіл жасырғандай, яки тарғақ
(Ерімбет).
Бұрылып, қия
басып қисаңдамас, Жүгіне арабы шар шөгергенде. Тапырлап тарғақ жолдас
болған емес, Қауыстың қайту қазы жөнелгенде. Таптырмас таза гауһар болар
едің, Тағылымның
Достарыңызбен бөлісу: |
