б)Ақуыз ерітінділеріне аз концентрациядағы тұздар қосылған кезде көптеген ақуыздардың ерігіштігі артады.Бұл әсер ерітіндідегі әр ионның заряд мөлшеріне де байланысты: екі зарядты иондары бар тұздар бір зарядты иондары бар тұздарға қарағанда ақуыздардың ерігіштігін едәуір арттырады.Тұз концентрациясының жоғарылауымен ақуыздардың ерігіштігі қайтадан төмендей бастайды және тұздың өте жоғары концентрациясында ақуыз толығымен тұнбаға түсуі мүмкін .Бұл құбылыс тұздану деп аталады.
с)Диэлектрлік тұрақты еріткіштің төмендеуімен екі ақуыз молекуласы арасындағы тартылыс күші артады, бұл ақуыздардың агрегациясына ықпал етеді, яғни олардың ерігіштігін төмендетеді.
д)Шамамен 0 - ден 40°C-қа дейін, көптеген ақуыздардың ерігіштігі температураның жоғарылауымен жоғарылайды. 40-50°C-тан жоғары температурада ақуыздардың көпшілігі тұрақтылықты жоғалтады, олардың денатурациясы басталады,демек ерігіштіктің күрт төмендеуі болады.
2) Ерітіндіден ақуызды тұндырудың жалпы механизмдері қандай? Белоктар белгілі бір күйде тұнбаға түседі.Егер белоктың заряды жойылса,олар гидратты қабатынан айырылып,ерігіштігі нашарлап тұнбаға түседі.Белоктарды тұнбаға түсіру үшін тұздарды, ауыр металдардың тұздарын және қыздыруды пайдаланады.
Нәруыздардың зарядын нейтралдайтын заттар: 1.ауыр металл тұздары - CuSO4, AgNO3, (CH3COO)2Pb,
2.алкалоидты реактивтер – пикрин қышқылы, танин, фенол, т.б.
Мысалы литиийдің электр зардының өте тығыз болуына байланысты суды өзіне жақсы тартады.Сондықтан ол гидратты қабатты тез бұзады,бірақ нашар адсорбцияланады.
Гидратты қабатқа әсер етіп, дегидратациялайтын заттар: 1.Концентрлі органикалық (үшхлорлысірке қышқылы, сульфосалицил қышқылы);
2.Концентрлі бейорганикалық қышқылдар (HNO3.; HCl; H2SO4)
Нәруыздардың нейтрал тұздар (NH4)2 SO4) әсерінен тұнбаға түсу процесі тұздалу деп аталады.
Температураның 420С-тан жоғары көтерілуі нәруыз молекуласындағы сутектік және гидрофобтық байланыстарды үзеді,нәтижесінде белок денатурацияға ұшырайды.Себебі олар термолабильді қосылыстар болып келеді.
