Жіктеу есімдіктеріне мен, сен, сіз, ол, біз (біздер), сендер, сіздер, олар деген сөздер
жатады.
Жіктеу есімдіктері үнемі жақтық ұғыммен байланысты келеді. Сол себептен олар ылғи
адаммен байланысты, демек, сөйлеуші,
тыңдаушы және бөгде кісі деген ұғымдармен байланысты қолданылады.[1]
Есімдіктердің де септеу жүйесі басқа есімдерімен негізінде бір ізді болғанымен,
олардың әр тобына тән кейбір ерекшеліктері де жоқ емес.
Мысалы, жіктеу есімдіктерінің жекеше түрлері төмендегінше септеледі:
Сілтеу есімдіктері Сілтеу есімдіктеріне бұл, осы, сол, анау, мынау, сонау, осынау, ана, мына, сона, әні, міне деген сөздер жатады. Бұл есімдіктер негізінен алғанда, сілтеу,
көрсету, нұсқау сияқты ишараттарды білдіріп, қай? қайсы? деген сұрауларға
жауап береді.
Өздік есімдік Қазақ тілінде өздік есімдікке жалғыз ғана өз сөзі жатады.
Бұл есімдік көбінесе өзім, өзің, өзіңіз, өзі, өзіміз, өздеріңіз деген сияқты
оңаша және ортақ тәуелдеулі түрде қолданылады.
Белгісіздік есімдіктері Белгісіздік есімдіктер деп мағыналары жағынан
заттар мен құбылыстарды нақтылы
түрде білдірмей,
белгісіз мәнде айтылатын сөздерді айтамыз.
Белгісіздік есімдіктердің жасалауына бір, әр, әлде деген үш
сөз ұйытқы болып
қызмет атқарады, белгісіздік
есімдіктер осы сөздердің кейбір басқа есімдіктермен бірігуі арқылы жасалады.
Мысалы:
Болымсыздық есімдіктері Болымсыздық есімдіктер негізінде еш деген сөзбен кейбір есімдіктердің
бірігуі арқылы жасалады.
Мысалы: еш, ешкім, ешбір, ештеме, дәнеңе, ешқашан, ешқандай, ешқайсы. Болымсыздық сөйлемде болымсыздық мағына білдіретін
емес, жоқ деген сөздермен және етістіктің
болымсыз түрімен байланысты қолданылады
(ешкім айтқан емес; ешкім айтқан жоқ; ешкім айтпады т. б.).
Жалпылау есімдіктері Жалпылау есімдіктері деп мағына жағынан кем дегенде екі я онан көп заттар мен құбылысатарды жинақтай атау үшін қолданылатын сөздерді айтамыз.
Жалпылау есімдіктеріне бәрі, барлық, барша, бар (бар адам), күллі, бүкіл, түгел деген сөздер ғана жатады.