Философия және саясаттану факультеті «философия» кафедрасы «Ғылым тарих мен философиясы»
жүктеу/скачать 83,17 Kb.
|
Ғылым тарихы филос. Дәрістер. 2
| Дәстүрлер көзге көрінетін (явное) немесе вербальді және көрінбейтін (неявное) немесе вербальдік емес болып бөлінеді, ғылыми таным процесінде өзара орын ауыстырып отырады. Көрінетін білімдерді кейбір ғалымдар басты, орталық білім деп те атайды, бұл білімдер басты назарда болады, негізінен алғанда оқулықтар мен ғылыми монографияларда мәтін-текст түрінде болады. Т.Кунның парадигмаларын білімнің осы түрінің мысалы ретінде қарастырған дұрыс. Көрінбейтін білім ( философиялық әдебиетте бұл білімді сипаттауға - жасырын», «имплициттік», «перифериялық», «үндемейтін», «менталитет» және тағы басқа терминдер қолданылады) назардан тысқарырақ, көбіне практикалық білім саласында кездеседі. Ғалымдардың әдеттерінде, мінез-құлқында кездеседі, оларды ауызша, вербалды түрде толық жеткізу қиын. Мысалы, белгілі химик-философ Марк Полани химик студенттердің практикалық сабақтарға келіп уақыттарын бөлу ерекшелігін тәжірибелік білімдердің ұстаздан шәкіртке ғылыми дәстүр ретінде берілу деп есептейді. Олар ғалымнан оның ғылыми кадрларына ауызша емес, тек жеке үлгі-өнеге арқылы жетеді, яғни білімнің тұлғалық сипатымен тығыз байланысты.
Парадигмаларды қолдану ғылыми ізденісті жеделдетеді, себебі ғылыми мәселелерді шешудің басқа бәсекелес жолдарын қолданғаннан гөрі қабылданған парадигмаларды қолданған қолайлы және нәтижелі. Парадигма ұғымының элементтерінің анықтамасын Т.Кун толық бермесе де, оларды жалпы түрде төмендегіше сипаттауға болады: 1) матема-тикалық формада жазылған, бастапқы ұғымдар мен заңдарды қамтитын фундаменталдық теориялар; 2) табиғат туралы жалпы философиялық түсініктер және қазіргі ғылымда қабылданған ұғымдар мен олардың жүйесін бейнелеудің логикалық тәсілдері; 3) ғылыми қоғамдастықтың әрбір мүшесі өзіне қойылған ғылыми міндеттерді шешу үшін ұстанатын үлгілер мен эталондар. Әдебиет: 1. Степин B.C. История и философия науки: Учебник. М.,2011 2. Гришунин С.И.Философия науки. Основные концепции и проблемы.М., 2009 3. Крянев Ю.В., Моторин Л.Е.История и философия науки:Уч.пособие. М.,2011 4. Мамзина А.С. История и философия науки М.,2010 5. Мареев С.Н., Майданский А.Д. Философия науки. М.,2010 6. История и философия науки: учебное пособие для аспирантов. М.,2013 7. Огородников В.П. История и философия науки :учебное пособие. М.,2011 8. Ж. А. Алтаев, Н.Ж. Байтенова т.б. Ғылым тарихы мен философиясы А., 2009 ж. 9. Лешкевич Т.Г. Философия науки: Учеб.пос. М., 2008. 10. Микешина, Л.А. Философия науки: Современная эпистемология. Научное знание в динамике культуры.Методология научного исследования.М., 2005. 11. Никитина Е.А.Философия науки (основные проблемы):Учеб.пос.М., 2006. 12. Никитич Л.А. История и философия науки: учеб.пос. для студентов и аспирантов вузов. М., 2008. 13. Никифоров, А.Л. Философия науки: история и методология: Уч.пос.М.,2008 14. Яскевич Я.С. Философия и методология науки. Вопросы и ответы: полный курс подготовки к кандидатскому экзамену /Я.С.Яскевич. – Минск.,2007. 15. Микешина, Л.А Философия науки: Общие проблемы познания. Методология естественных и гуманитарных наук: хрестоматия. М., 2005 16. Степин В.С. Теоретическое знание . М., 2005 17. Томас Кун. Структура научных революций. М.: Изд.АКТ, 2007 18. В.Ж.Келле. Наука как компонент социальной системы. М.,2008 №9 Дәріс жүктеу/скачать 83,17 Kb. Достарыңызбен бөлісу:
|