Ғылымижұмыстың тақырыбы – ол ғалым қызметінің білімге бағытталған зерттеу объектісі болып табылады. Зерттеу нысаны материалдық әлемнің (мысалы процессорлық кулер) кез келген объект, құбылыс (мысалы, салқын соққанын), (салқын және салқындату мүмкіндіктерін пішіні арасындағы мысалы,) құбылыстар арасындағы байланысты, мүліктік (суыту мүмкіндігі) болуы мүмкін. Зерттеу пәні объектінің қосымша және объект туралы алдын ала білім кіреді.
Оның мақсатына қарай зерттеу, сипаттағы немесе өнеркәсіптік өндірістің байланысты дәрежесі, тереңдігі және ғылыми жұмыстың сипаты мынадай негізгі түрлерге бөлінеді: іргелі, қолданбалы және дамыту.
Іргелі ғылыми зерттеу – табиғат пен қоршаған әлемнің ғалами мәселелерін қарастырады, оның зерттеу пәні ретінде әлем мен бүкіл жаратылыс құрылымының жалпы заңы мен ортақ заңдылықтары табылады. Бұл ғылымнын маңызы ешқандай экономикалық критерийлермен өлшенбейді, одан алынған нәтижелерді жақын уакытта колдану мәселелері койылмайды. Мұндай зерттеулердің мақсаты - табиғи жаңа заңдар ашылуы, іс-шаралар және жаңа теориялар құру арасындағы байланыстарды ашу. Іргелі және оң нәтижелерді алу тұрғысынан маңызды тәуекелдер мен белгісіздікке байланысты негізгі ғылыми-зерттеу ықтималдығы 10% артық емес. Алайда, негізгі зерттеулер ғылым мен қоғамдық өндірістің негізі болып табылады.
Қолданбалы ғылыми зерттеулер – іргелі ғылымның жетістіктеріне сүйене отырып, өмірге жақын түсінікті міндеттерді қарастырады. Мұнда ғылыми нәтижелерді іс жүзінде пайдалану негізгі міндет болып саналады, сондықтан бұл салаға жататын зерттеулерді бастар алдында «Бұл кімге қажет?» деген сұрақтар қойылады. Іргелі және қолданбалы ғылымның арасында айқын шекара жүргізу мүмкін емес, себебі қолданбалы ғылым өзінің даму барысында және жетістіктерін қорытындылай келе бірте-бірте зерттеудің іргелі түріне айналады. Ал керісінше, іргелі ғылым тапқан жаңалықтарды пайдалана отырып, колданбалы ғылым өндіріс пен шаруашылықтың ірі мәселелерін шешуге көп ықпал жасайды. Жүргізіліп отырған жұмыстың түріне қарай қолданбалы ғылым теориялық немесе эмпирикалық (тәжірибе) сипат алады.
Қолданбалы ғылыми зерттеулер инженерлік ғылымдар саласындағы, атап айтқанда ғылыми-зерттеу, негізгі зерттеулер өндірілген ғылыми білім «обьективтілігі» ретінде бағытталған. Технология саласындағы қолданбалы ғылыми зерттеулер, әдетте, тікелей табиғатпен байланыссыз болып табылады. Олар, әдетте, машина технологиясы немесе ұйымдық құрылымы жəне олардың зерттеу объектісі «жасанды» табиғат. Практикалық бағыттылық (бағыт) және қолданбалы зерттеулер мақсаты өте маңызды күтілетін нәтижелерді алу ықтималдығы 80-90% деңгейін береді.
Жобалау– жабдықтарды тәжірибелік үлгілерін құру және өңдеу үшін қолданбалы зерттеулерді пайдалану (машиналар, құрылғылар, материалдар, бұйымдар), өндіру технологиясы, сондай-ақ қолданыстағы технологиясын жетілдіру. Жобалау сатысы зерттеу нәтижелері барысында қоғамдық өндірістің басқа да салаларында олардың қолдануға мүмкіндік беретін нысанын қабылдайды.
Ғылыми қызметтің үш нысандар арасындағы шекаралары ұялы болғанына қарамастан, олар ғылым саласында тиесілі біріктіріледі.