9. Өзен мен теңіз суларының тұз құрамындағы айырмашылықтары Өзендердің көптеген шақырымдарында топырақтағы тұзды
минералдарды шайып, теңізге құятын өзендер оны аздап тұзды етеді.
Содан кейін су айналымы процесі басталады - таза тұщы су теңіздің
үлкен бетінен өте қарқынды буланады, ал минералдар мен тұздар
қалады.
Бұл қарапайым жəне логикалық теорияның қарсыластары теңіз суында
еріген тұздар суспензияда қалмайды, ақырында тұнбаға түсіп, тас
қабаттары мен жыныстардың пайда болуына негіз болады деп есептейді.
Ал өзен мен теңіз суының химиялық құрамының өзі таң қалдырады –
теңіз суында карбонаттар тым аз, бірақ хлоридтер көп. Өзен суында
керісінше аз болады ас тұзыжəне көп мөлшерде сода мен əк.
Теорияны жақтаушылар əртүрлі тұздар құрамының мұндай
айырмашылығы теңіздің тереңін көп мекендейтін тірі организмдердің
карбонаттарды қоректену жəне қаңқа құру үшін пайдаланып, суда
хлоридтерді қалдыруымен байланысты деп есептейді. Əрине, сонша
заттардың жегенін елестету қиын, өйткені егер сіз теңіздегі барлық тұзды
«суырып алып», үстіне себіңіз. жер беті, мұндай қабаттың қалыңдығы 100
метрден асады
Дегенмен, зерттеулер көрсеткендей, «тұздылық» пайызы ұзақ уақыт бойы
өзгеріссіз қалды жəне бір литр суда орташа есеппен 30-40 грамм тұзды
құрайды. Сонымен, «қосымша» тұз бір жерге кетеді.
18 ғасырда Галли ұсынған нұсқалардың бірі жер бетінде алғашқы тірі
организмдер пайда болғанға дейін теңіз əрқашан тұзды болғанын айтады.
Немесе теңіздер, кездейсоқ жердегі тұз қабаттарында түзіліп, уақыт өте
келе оларды эрозияға ұшыратып, ерігеннен кейін де тұзды болды.
Белгілі мұхиттарды зерттеуші Зенкевич те теңіздегі су бастапқыда тұзды
болған деп есептейді, бұл оның құрамында жер қыртысының үзілуінен,
күшті жанартау əрекетінің нəтижесінде бөлінетін заттардың болуына
байланысты. Магма теңіздер мен өзендердің суымен араласып, оған
мəңгілікке тəн тұзды дəм берді.