тұрды. Алайда таралымы шектеулі бұл газеттер орасан үлкен аймақтың түрлі топтарының өскелең талап тілегін қанағаттандыра алмады. Жалпыұлттық көлемде мерзімді баспасөз құру бұрынғысынша жалпы ұлттық проблема болып қала берді.Ұзақ уақыт күш-жігер жұмсап, аянбай еңбектенуінің арқасында М.Сералин 1910 жылдың аяғында журнал шығаруға рұқсат алды. Костанай уезінің Шұбар болысын №5 ауылының қазағы М.Сералинге,- делінген
құжатта,-Троицк қаласында оның жауапкершілігімен мынадай бағдарлама бойынша: бас мақалалар, шетелдік хабарлар, мұсылмандар өмірінің мәселелері, хроника, фельетондар мен өлеңдер,библиографияжәне ғылыми мақалалар, аралас дүниелер және редакцияға хаттар бағдарламасымен ай сайынғы Әйкафв журналын шығаруға рұқсат берілді. Прогресшіл демократияшыл зиялылардың сан жылдар бойы аңсаған арманы орындалды: 1911 жылғы 10 қаңтарда Троицкіде қазақ халқының тарихындағы тұңғыш Айқап ұлттық журналының бірінші нөмірі шықты. Нақ соның, ал кейініректе 1913 жылғы 2 ақпанда Орынбор қаласында шыққан Қазақ газетінің де тағдырына жалпыұлттық басылымдар болу жазылған еді. педагогтік және журналистік көптеген зерттеушілер идеологияға жағынып, М.Сералинді ХХ ғасырдың басында Оңтүстік Оралдың Ұйымдастырушы және баспагер, идеялық басшысы және редакторы М.Сералин (1872-1929) бұрын қызметпен ақын, әдебиетшіл, қоғам айналысқан, сол кезге қарай белгілі қайраткері болған. Кеңестік тарихнаманың дегені жүріп тұрған кезенде революцияшыл социал- Демократтарының шеңберіне кіргізуге тырысты. Мұның бәрі Айқап журналының кеңес өкіметі контрреволюциялық
