ПРИМЕНЕНИЕ НОВЫХ ИНФОРМАЦИОННЫХ ТЕХНОЛОГИЙ
ВИРТУАЛИЗАЦИИ В ОБРАЗОВАНИИ
Сатимова Е.Г., Попенкова Е.А.
Алматинский Институт Энергетики и Связи
Мақалада виртуалды машиналарда зертханалық сабақтарды жүргізу
əдістемесі, IT-пəндер бойынша сабақта қазіргі заманғы технологияларды
пайдаланудың тəжірибесі қарастырылған. Студенттерді оқытудағы тиімді
шарттар қарастырылған жəне оқу процесін жоғары сапаға көтерудің негізгі
инновациялық қағидалары анықталған.
In the article looked up the method of laboratorystudies on virtual machine;
usage experience of modern technologies in teaching IT-discipline; effective
conditions for training students to discipline; the innovative principles syn to more
quality learning process.
Поиск путей совершенствования качества подготовки специалистов во
всех сферах системы образования явился толчком для развития инновационных
процессов, которые охватили внедрение новых методов и приемов обучения,
создание новых форм организации учебного процесса, применение новых
средств обучения, богатейшие возможности которых открываются благодаря
научно-техническому прогрессу. Имеется возможность инвариантности,
которая позволяет преподавателю выбирать и конструировать педагогический
процесс по любой модели. Выбор технологии преподавания конкретной
дисциплины осуществляется преподавателем на основе его личных
педагогических убеждений и составляет его индивидуальный стиль
педагогической деятельности.
Применение определенной технологии деятельности преподавателя - это
творческий процесс, состоящий в анализе целей образования, возможностей
студентов и выборе форм, методов и средств обучения. Это и выбор личных
предпочтений преподавателя. Практически - это постоянная мыслительная
поисковая и созидательная деятельность, которую преподаватель, как правило,
Жоғары оқу орындарында ақпараттық технологияларды оқыту сапасын жақсарту:
жолдары мен мүмкіндіктері
327
не фиксирует. Однако технологии обучения рассматриваются не только как
деятельность преподавателя, но и как дидактические системы, которые могут
выступать и как самостоятельные педагогические категории, отдающие
предпочтение тем или иным формам, методам и средствам обучения, связанные
с реализацией тех или иных приоритетных целей образования.
Под инновацией в образовании понимают прежде всего информационные
технологии на компьютерной основе. Как правило процесс реформирования
направлен на решение двух задач:
развитию принципов самостоятельной активности и осознанности
познания, как ведущих в процессе обучения,
интеграции
средств
новых
информационных
технологий
в
образовательный процесс.
Предмет “Операционные системы” (ОС) относится к базовым
инженерным дисциплинам IT-специальностей. В Алматинском Институте
Энергетики и Связи дисциплина ОС преподается бакалаврам специальности
«Вычислительная техника и программное обеспечение» на втором и
специальности «Информационные системы» на третьем курсах. Лабораторные
работы
на
кафедре
«Компьютерные
технологии»
выполняются
в
виртуализированной среде - на виртуальных машинах с привлечением
продуктов VirtualBox и VmWare Workstation. Одна физическая машина может
поддерживать несколько одновременно запущенных операционных систем в
виртуальных машинах. Еще несколько лет назад виртуальные машины были
чем-то экзотическим и их устанавливали большей частью в ознакомительных
целях. Теперь многоядерные процессоры и большие объемы оперативной
памяти - не редкость и это позволяет придумывать новые варианты их
использования в контексте технологий виртуализации.
Виртуальная машина эмулирует работу реального компьютера. На
виртуальную машину, также как и на реальный компьютер, можно установить
операционную систему и не одну (например, Linux, Mac, Windows, Solaris,
Unix), у виртуальной машины также есть BIOS, оперативная память, жёсткий
диск, эмулируются периферийные устройства. Таким образом, на одном
компьютере может функционировать несколько виртуальных машин
независимо от аппаратного обеспечения самого ПК, ведь виртуальная машина
по сравнению с физической обладает существенно большей гибкостью в
отношении переносимости на другую физическую платформу. Это дает
возможность создать виртуальную сеть на одном компьютере.
Целью лабораторных занятий является приобретение навыков работы
студентом в разных операционных системах. Выполнение лабораторных работ
на компьютере с виртуальными машинами позволяет и служит:
для эмуляции различных архитектур и операционных сред;
для исследования производительности программного обеспечения и
компьютерной архитектуры;
Жоғары оқу орындарында ақпараттық технологияларды оқыту сапасын жақсарту:
жолдары мен мүмкіндіктері
328
для изучения операционной системы, независимо от аппаратной
реализации компьютера;
для защиты информации и ограничения возможностей процессов;
для моделирования информационных систем с клиент-серверной
архитектурой на одном ПК (эмуляция компьютерной сети с помощью
нескольких виртуальных машин);
для повышения интереса студента к изучаемой дисциплине, что
значительно активизирует познавательную деятельность к такой непростой
дисциплине как ОС.
Рассмотрим технологию проведения лабораторного практикума. Для
наибольшей эффективности работы необходимо тщательно составить задание и
четко контролировать ход его выполнения на каждом из этапов.
Работы производятся в следующем порядке:
Устанавливается виртуальная машина на определенный компьютер.
Выбираются операционные системы (например, ASP Linix, Mandriva и
Ubuntu).
Устанавливаются выбранные операционные системы на виртуальную
машину.
Установив все операционные системы, студент попеременно включает ту
или иную систему и прорабатывает лабораторные работы на каждой из систем.
Таким образом, проделывая одно и то же действие в разных операционных
системах, студент наблюдает разный результат их выполнения.
Делаются выводы и общий анализ деятельности по каждой из систем.
Темы лабораторных работ приведены в [1]. Кроме выполнения
лабораторных работ в программе предусмотрено также и выполнение каждым
студентом 3 расчетно-графических работ по индивидуальным заданиям, темы
которых студент имеет возможность самостоятельно выбрать. В процессе
освоения операционной системы студент может изменять некоторые параметры
используемых программ, оболочек, имитировать работу сетей и устройств.
Также для студентов предусматриваются индивидуальные творческие задания,
которые включают в себя более сложные задачи и эксперименты, направленные
на углубленное изучение дисциплины.
Таким образом, выполнение работ на виртуальной машине создает
преподавателю условия для более эффективной работы со студентами, а
студентов учит самостоятельности, творческой инициативе и позволяет
качественно и активно решать поставленные задачи.
Выводы
В данной статье рассмотрены основные вопросы методологии
преподавания одной из основных технических дисциплин в процессе
подготовки грамотного IT-специалиста, а также схема реализации обучения на
базе современных технологий в Алматинском Институте Энергетики и Связи
на кафедре «Компьютерные технологии». Данный подход можно применить
при освоении дисциплины очного и дистанционного видов обучения.
Жоғары оқу орындарында ақпараттық технологияларды оқыту сапасын жақсарту:
жолдары мен мүмкіндіктері
329
Современные информационные технологии позволяют повысить
эффективность в любой сфере человеческой деятельности, именно поэтому
применение инноваций в процессе преподавании актуально на сегодняшний
день. Они интенсивно внедряются во все сферы социально-культурной
деятельности человека, в том числе в образование и науку. Поскольку
основным техническим средством реализации этих технологий является
компьютер, его эффективное использование требует наличия соответствующих
знаний об особенностях его структуры и функционирования. Изучение
операционных систем в режиме виртуализированной лабораторной позволит
лучше оценить возможности использования компьютера в профессиональной
деятельности и познакомиться с основами архитектуры компьютера и
современными операционными системами вцелом.
Список литературы
Сатимова Е.Г. Операционные системы: LINIX. Решение задач
структурной и функциональной организации. Учебное пособие. АИЭС.
Алматы: 2009. – 174 с. ISBN 978-601-7098-67-4
ОБЪЕКТІГЕ БАҒЫТТАЛҒАН ПРОГРАММАЛАУ КУРСЫНЫҢ
МАЗМҰНЫ МЕН ОНЫ ЖҮРГІЗУ ƏДІСТЕМЕСІ
Сатпаева А.К.
Қазақстан-Британ техникалық университеті,
A.K.Satpay@gmail.com
Кез келген жоғары оқу орны оқытушысының алдында тұрған ең негізгі
мəселелердің бірі болып, студенттердің оқуға деген ынтасын жоғарылату жəне
студенттердің өздігінен білім алу қабілетін қалыптастыру табылады.
Қазақстан-Британ техникалық университетінде (ҚБТУ) оқытудың
кредиттік жүйесі жұмыс істейді. Аталған жүйеге негізделе құрылған 050702 -
“Автоматтандыру жəне басқару”, 050703 – “Ақпараттық жүйелер”, 050704 -
“Есептеу техникасы жəне бағдарламалық қамтамасыз ету” мамандықтары
бойынша бакалаврларды дайындау оқу жоспарларына сəйкес “Объектіге
бағытталған программалау” (ОБП) курсы жоспар бойынша үшінші семестрде
оқытылады жəне 3 кредиттен тұрады, оның 2 кредиті лекциялық сабаққа
бөлінсе, ал қалған 1 кредиті практикалық сабаққа берілген. Жалпы
аудиториялық сабақтар көлемі 60 сағаттық орын алады.
Курстың мақсаты - Visual С++/Java тілінің ортасында Объектіге
бағытталған программалау (ОБП) негізі мен принциптерін терең оқып үйрену.
ОБП пəнінің міндеті – студенттерге алгоритмдеудің ыңғайлы, айқын
жəне икемді түрдегі тəсілі ретінде аталған Visual С++/Java тілдің негізін, үлкен
Жоғары оқу орындарында ақпараттық технологияларды оқыту сапасын жақсарту:
жолдары мен мүмкіндіктері
330
көлемдегі есептер класына пайдалы, мəліметтердің əр түрлі құрылымдары мен
программалауды моделдеуді үйретеді.
Пəнді үйренуді қорытындылауда студент:
программаны жазудың жақсы стилінің принциптерін білуі;
программаны жобалай білуі;
оқу жəне тəжірибе жүзінде программалау технологиясы негізін тиімді
қолдана білуі жəне іске асыра білуі керек.
ОБП пəні лекциялық жəне лабораториялық сабақтардан тұрады.
Салыстырмалы түрдегі тұрақты негізгі теориялық білім
(ядро) лекциялық
сабақтарда, ал кез-келген маман білуге қажет динамикалық түрде өзгеретін
білім
(практикалық мəліметтер) лабораториялық сабақтарда беріледі.
Курстың мазмұнын негізгі тақырыптар құрылымы қамтиды.
Курстың мазмұны (құрылымы):
ОБП негізі. Объектілер жəне кластар
Класс, оның құрылымы
Конструкторлар мен деструктор
this сілтемесі
Мұрағаттау: Бірмүшелік мұрағаттау
Мұрағаттау: Көпмүшелік мұрағаттау
Асыра жүтелінген функциялар мен нұсқаулар
Достастық негіздегі функциялар мен кластар
Полиморфизм жəне виртуалды функциялар
Қателерді өңдеу мен RTTI
Ағындық енгізу-шығару
String стандартты класы
Шаблондардың стандартты кітапханасы (STL)
Стандартты шаблондық кластарды талдау
Дербес шаблондық функциялар мен кластарды құру əдістері
Студенттердің білімін бағалау курстың мазмұны мен оны жүргізу
əдістемесінің негізгі бөлімдерінің бірі болып табылады.
Лабораториялық жұмыстар
компьютерлік кластарда орындалады да,
сабақтың соңында қорғалады. Сабақтың соңына дейін жұмысты орындап
үлгермеген студенттерге аптаның соңына дейін уақыт беріледі. Егер аптаның
соңына дейін тапсырма орындалмаса, əр өткен апта үшін 20% ұпай кемітіледі.
Лабораториялық жұмыстарға арналған тапсырмалар мен əдістемелік
нұсқаулар, оларды қорғау түрлері кафедрада қабылданған ПОƏК-те (УМКД)
көрсетілген.
Үй тапсырмасы
(СӨЖ) – əрбір студент өздігінен орындайтын, өткен
тақырып бойынша құрастырылған əр түрлі тапсырмалардан тұрады. Жазбаша
үй жұмыстарына арналған тапсырмалар мен əдістемелік нұсқаулар, оларды
қорғау түрлері кафедрада қабылданған ОƏК-те (УМК) көрсетілген. Жазбаша үй
тапсырмасын қорғау шарттары алдыңғы пунктке сəйкес. Студент жазбаша үй
тапсырмасын оқытушының офис-сағатында қорғауға міндетті.
Жоғары оқу орындарында ақпараттық технологияларды оқыту сапасын жақсарту:
жолдары мен мүмкіндіктері
331
Аралық емтихан емтихан
өткізілетін уақытқа дейінгі барлық дəрістер,
лабораториялық жəне үй тапсырмаларындағы сұрақтардан құралады да,
семестр ортасында, аттестациялық аптада график бойынша өткізіледі. Егер
студент аралық емтиханға қандай да бір себептермен келмей қалса, ол
емтиханға 80% ұпайлы коэффициентпен бір рет қайта тапсыруға жіберіледі.
Аралық емтихан билеттері құрылымы əрқайсысы 0,5 ұпайға бағаланатын 20
тестілік сұрақтар мен мысалдардан жəне 5 балдық есептен тұратын болады.
Қорытынды емтихан
– курс бойынша өткен тақырыптардың барлығын
дерлік қамтиды. Емтихан билеті 40 ұпайды құрайтын 3 бөлімнен тұрады:
теориялық сұрақтар, тестілік сұрақтар мен практикалық тапсырмалар
комбинациясы түрінде құрастырылады. 20 тестілік сұрақтың əрқайсысы 1
ұпайға, 2 практикалық есеп 10 ұпайға жəне 2 теориялық сұрақ та 10 ұпайға
бағаланады. Емтиханның ұзақтығы - 3 академиялық сағат.
Үй
тапсырмаларын,
лабораториялық
жұмыстарды,
емтихан
жауаптарын бағалау: мазмұнының
толықтығы, баяндау логикасының болуы,
жұмысты өз уақытында қорғау ішкі ұпайлар санынан тұрады.
Баға қою саясаты: Семестр
соңында, семестр бойы жинаған ұпайлардың
қосындысы түрінде қорытынды баға қойылады. Қорытынды баға ҚБТУ-да
қабылданған бағалар шкаласына сəйкес қойылады.
Курс саясаты
болып сабақтан себепсіз қалмау жəне сабаққа кешікпей,
уақытылы келу, сабақ үстінде ұялы телефонды пайдаланбау, берілген
тапсырмаларды уақытылы орындап, уақытында тапсыру табылады.
Көмек:
Тапсырмалардың барлық түрі бойынша қиындық тудырған
сұрақтарға оқытушының офіс (қосымша аудиториялық) сағаттары кезінде
келіп, көмек алуға болады.
Курсты оқып үйрену үшін қажетті əдебиеттер тізімі негізгі əдебиеттер
мен қосымша əдебиеттерден тұрады.
Аталған курстың негізгі əдебиеттер тізімін көрсеткенде курсты жүргізетін
лектордың оқулықтарына сілтеу жасаған абзал, мысалы,
Сатпаева А.К., Объектіге бағытталған программалау, А.:ҚБТУ, 2009.
Сатпаева А.К., С/С++ тілінде программалау, А.:ҚБТУ, 2009. жəне т.б.
Курстың жұмыс бағдарламасын құрастырғанда білімді бақылау
формаларына, білімді бағалау критерилеріне жəне баға қою жүйесіне аса көңіл
аударған жөн деп санаймын, себебі ол өз кезегінде студенттердің пəнді
игерудегі оның алдына қойылған талаптарды орындауда өз уақытын дұрыс əрі
тиімді жоспарлауына көп септігін тигізетін болады. Төменде студенттердің
білімін бақылау түрлерінің қысқаша мысалдары келтірілген.
Білімді бақылау формалары:
Аралық бақылау (Midterm Control): семестрде 1 рет (8 апта).
Бақылау жұмыстары (Quizzes): семестрде 2 жұмыс
Жеке тапсырмалар (СӨЖ): семестрде 4 тапсырма
Қорытынды емтихан: сессия уақытында (16-17 апта).
Білімді бағалау керитериі, %
Жоғары оқу орындарында ақпараттық технологияларды оқыту сапасын жақсарту:
жолдары мен мүмкіндіктері
332
Бақылау жұмысы
10
Жеке тапсырмалар (СӨЖ)
12
Лабораториялық жұмыстар
14
Аралық емтихан
15
Курстық жоба
9
Қорытынды емтихан
40
Баға қою жүйесі:
Бағаның əріптік
эквиваленті
Бағаның сандық
эквиваленті
(GPA)
Ұпай (%)
Дəстүрлі жүйедегі баға
A
4
95-100
"Өте жақсы"
A-
3,67
90-94
B+
3,33
85-89
"Жақсы"
B
3
80-84
B-
2,67
75-79
C+
2,33
70-74
"Қанағаттанарлық"
C
2
65-69
C-
1,67
60-64
D+
1,33
55-59
D
1
50-54
"Қанағаттанарлықсыз"
F
0
< 50
(өтпейтін баға)
I
0
0
"Пəн аяқталмаған"
W
0
0
"Пəннен бас тарту"
AW
0
0
"Пəннен шығарылып тасталған"
AU
0
0
"Пəн тыңдалды"
P/NP
Pass / No Pass
-
65-100
"Есепке алынды/ есепке алынбады"
Сондай-ақ курстың жұмыс бағдарламасында студенттерге арнайы
құрастырылған қосымша ескертулер мен студенттің емтихан барысында өзің
ұстау ережелерін көрсету де абзал. Мысалы:
1. Əр студент міндетті түрде:
- сабаққа уақытылы келіп, белсенді түрде қатысуы;
- ұсынылған əдебиеттерді оқуы;
- жеке тапсырмаларды уақытылы орындауы;
- берілген үй тапсырмаларын орындауы керек.
2. ЕСКЕРТУ! Жалпы сабақтың 20%-н ешбір себепсіз жіберген студентке
бірден «F (Fail)» бағасы қойылып, қорытынды емтиханға жіберілмейді.
Сонымен, кез келген курс бойынша тиімді құрылған жұмыс бағдарламасы
курсты жүргізуші мен тыңдаушылардың арасында тығыз байланысты
орнатады, ал бұл өз кезегінде курстың мақсатына жетудің басты себебі болмақ.
Жоғары оқу орындарында ақпараттық технологияларды оқыту сапасын жақсарту:
жолдары мен мүмкіндіктері
333
CURRENT CONCERNS AND FUTURE PROSPECTS OF WEB
ENGINEERING EDUCATION
A A. Senkebayeva
The article focuses on trends, practices and challenges in web engineering
education. Nowadays in contrast to software engineering with its well established
development approaches, there is a lack of a methodology, architectures and suitable
techniques that guide web engineers in building reliable and effective web-based
systems. Absense of systematic approach to the web-development process does not
allow to consider web engineering as a reliable engineering discipline. This problem
has serious consequences for quality of the web-based applications. The main reason
for this is the large gap between design model and the implementation model.
It is not surprising that web engineering education at the universities still
focuses on technologies, rather than on skills that facilitate engineers to solve real-
world problems. Current education must provide a pedagogical model that capable to
support the acquisition of these critical skills. To do this, a new learning environment
must be created that promotes change in both pedagogy and course material, altering
the role of the teacher, the expectations for students, and many other educational
aspects.
This article describes a pedagogical model for teaching students the skills they
need to construct Web-based applications more effectively and collaboratively. The
model is iterative and consists of two types of components: the learning management
process and learning phases. The learning management process is concerned with
monitoring learning activities, such as providing lectures, assessing homeworks, etc.
The learning phases are a set of interdependent activities moving from context
analysis to the communication of learning results [1]
Applying the new learning theory is a challenge for the most instructors as it
requires to change the way they teach. Understanding the needs and motivations of
the students helps to design such environment that supports active learning and
allows to focus on acquisition of critical skills, motivational aspects, teamwork,
collaboration and negotiation, reading and writing skills, and self-evaluation.
Since the development of the first web-based application, the construction of
systems has made a lot of improvements, but there is still a lack of disciplined
engineering approach for web development. According to the techniques used in
development process web engineering is a combination of software engineering,
hypermedia and multimedia engineering, graphic design, cognitive science, and
human-computer interaction. Thus, web engineering consists of different areas that
can be divided into three categories: technological dimensions; engineering
dimensions; and esthetical, ethical and cultural dimensions.
First, in contrast to traditional software systems that are built using an
homogeneous technology, Web-based applications run in a heterogeneous computing
environment that includes multi-platforms, ulti-browsers, and multimedia support.
Жоғары оқу орындарында ақпараттық технологияларды оқыту сапасын жақсарту:
жолдары мен мүмкіндіктері
334
This environment has Web-based programming languages and technologies, such as
Java, JavaScript, HTML, PHP; different Web servers and databases, Web editors, and
many other means of implementation that provide support for the development of
Web-based applications.
Second, the construction of Web-based systems is affected by engineering
issues, e.g. process models, such as waterfall, evolutionary prototyping, spiral model
or a combination of them; object-oriented approaches; hypermedia and multimedia
engineering, usability engineering, Web design guidelines, software reuse, design
patterns, architectural frameworks, and modeling languages.
Finally, web engineering is affected by marketing, cognitive, ethical, legal, and
cultural issues. Hence, it is important to consider how to present the information that
supports marketing. Then, cognitive issues play a central role in web applications due
to the cognitive effort required for users to manage the information space in the web.
In addition, web-based systems are more user-oriented than traditional software
systems. Thus, a significant part of any web application concerns esthetical issues to
produce look and feel of web pages. Web engineering is also affected by legal
constraints, ethical conventions, security against manipulation, copyright, disability
discrimination, etc.
The most influential factor for the success of Web engineering projects is the
skill level required from Web engineers to master the development process. Thus, an
important step in teaching Web engineering consists of identifying the skills that one
expects Web engineers to possess. According to [2], three groups of skills are
required for any software engineer. Likewise, Web engineers are expected to possess
three groups of skills:
The first group, prerequisite skills, is required for any student entering the field
of Web engineering. The skills must be acquired at an early stage, because the
learning of Web engineering depends on.
The second group is concerned with specific Web engineering skills. It
provides the ability to perform key tasks of the Web engineering development
process.
The third group, generic skills, is concerned with writing, reading,
communication, dialogue, teamwork, and project planning. These skills are essential
for Web engineers in a work situation.
This paper illustrates how the learning process was designed to teach the skills
one expects from Web engineers. Important for designing the learning process are
learning theories. Literature reviews suggest that theories can be related to two main
commonly accepted paradigms: the objectivist and the constructivist paradigm. In
terms of instruction, objectivism assumes that the goal of learning is to efficiently
transmit knowledge from the instructor to the learners. Its metaphor of mind is that of
a blank page, waiting to be filled with knowledge. Instructors are central to learning
activities, directing the learning process and controlling students’ access to
information. Students are passive recipients of knowledge, rather than constructing
their own knowledge.[3]
Жоғары оқу орындарында ақпараттық технологияларды оқыту сапасын жақсарту:
жолдары мен мүмкіндіктері
335
The constructivist paradigm of learning clearly diverges from the objectivist
model which presumes that knowledge can be put directly into the learner's head.
Constructivism regards learning less as the product of passive transmission than a
process of active construction. Learning is considered as an active process in which
learners construct new knowledge based upon their prior knowledge. Constructivism
is learner-centered, assuming that learners learn better if they construct knowledge
for themselves, rather than being told by an instructor.[4]
Teaching a subject matter, which is still evolving, as it is the case of Web
engineering, is both an exciting and challenging task.
This paper illustrates how the learning process was designed to teach the skills
one expects from Web engineers. Important for designing the learning process are
learning theories. Literature reviews suggest that theories can be related to two main
commonly accepted paradigms: The objectivist and the constructivist paradigm. In
terms of instruction, objectivism assumes that the goal of learning is to efficiently
transmit knowledge from the instructor to the learners. Its metaphor of mind is that of
a blank page, waiting to be filled with knowledge. Instructors are central to learning
activities, directing the learning process and controlling students’ access to
information. Students are passive recipients of knowledge, rather than constructing
their own knowledge. Thus, while objectivism promotes stability and certainty with
respect to knowledge transmission, there are few opportunities for learners to express
their own ideas, because objectivist teaching does not engage the mind appropriately
to go beyond prior knowledge. The objectivist model is therefore criticized for
stimulating surface learning and knowledge reproduction.[3]
Constructivism is a theory of learning, not a description of instructional
techniques. But the general principles of constructivism may be helpful to design a
pedagogical model to support active. A pedagogical model is a conceptual construct
that can be used by teachers as a framework for instruction using a specific learning
theory. Thus, the starting point for developing a pedagogical model is the
constructivist learning theory and research work related to the design of constructivist
learning environments. [5]
The pedagogical model attempts to operationalize constructivist principles. It
encompasses a learning management process and many learning phases. The goal of
the learning management process is to enable instructors to monitor the learning
process through providing feedback, replying to e-mail, communicating, asking
students, etc. The learning phases are an orderly set of interdependent learning
activities moving from context analysis to the communication of learning results. The
model consists of eight phases (Figure 1).
Жоғары оқу орындарында ақпараттық технологияларды оқыту сапасын жақсарту:
жолдары мен мүмкіндіктері
336
To manage the learning process, instruction is reformulated as a dialogue
between teachers and students. Dialogue involves social interaction, negotiation,
consensus building, and eventually conflict resolution. The role of the teacher in this
process is not to dictate solutions, but rather to participate in discussions by
monitoring students’ work, facilitating and supporting the students in their search and
supply of relevant information, coordinating the students' milestones of their projects,
providing information and responses to queries, managing students’ time effectively,
negotiating learning goals and project tasks with the students according to their
interests and motivations, etc.
A crucial concern of constructivist learning is the definition of the context in
which learning take place. Hence, this phase is a process of gathering data from the
real environment. After setting the learning goals, and assessing the students’ pre-
requisite knowledge and skill level, the next step consists of negotiating authentic
tasks with the students and how to perform them according to their abilities and pre-
requisite knowledge. The definition of authentic tasks is an iterative process with
revisions. Constructing web-based applications phase is concerned with the
construction of Web-based applications. Students work in groups to acquire Web
engineering skills throughout the development process. The phase is time consuming
and demanding in terms of efforts.
During the development process, students benefit from reflecting on how they
have achieved the learning goals, before they submit their reports to the instructor.
This phase thus helps students to develop their own ability to self-assess their own
project work.
In summary, applying a constructivist approach to learning is an iterative and
evolutionary process that progresses through a series of experimentations,
evaluations, and redesigns over many years. Hence, significant changes in education
require considerable time and effort. This work is thus a long-term design-based
research work [6] on the application of the constructivist learning theory in
information technology education. The pedagogical model will be further developed
through continuous cycles of design, experimentations, evaluations, and research
directions, in particular:
Жоғары оқу орындарында ақпараттық технологияларды оқыту сапасын жақсарту:
жолдары мен мүмкіндіктері
337
Explore further the potentialities of constructivism in order to refine the
understanding of learning issues.
Improve the evaluation methods, data collection and analysis, and develop
hypotheses, theories or “proto-theories” that help communicate relevant educational
and didactical implications to information technology educators and practitioners.
Refine the learning activities of the Web engineering construction process and
develop pedagogical patterns for analysis and design activities that may be reused to
solve new, but similar Web engineering problems.
Improve teamwork, communication, and collaboration in order for the
pedagogical model to be more effective.
Достарыңызбен бөлісу: |