ДӨНЕЖІН: Дөнежін бие. Төрт жасар
бие. Бие жасына қарай құнажын бие, д ө н е
ж і н б и е, бесті бие аталады (Қаз. этно-
графия., 1, 509).
ДӨНЕН: Дөнен атан. Төрт жасқа
толған атан. Одан əрі түйенің піштірілген
еркегі – құнан атан немесе атанша, д ө н е н
а т а н, бесті атан, атан делінеді (Соц. Қаз.,
18.10.1981, 4).
Дөнен бұқа. Төрт жасар бұқа. Тай-
ынша бұқа – бір жастағысы, құнан бұқа
– екі жастан асқаны, д ө н е н б ұ қ а – үш
жасары, бесті бұқа – бес жасары, құжбан
бұқа – жеті жастан асып жетілгені (Қаз.
этнография., 1, 552).
Дөнен қымыз... Қымыздың құнан
қымыз, д ө н е н қ ы м ы з, бесті қымыз, қу
қымыз, у қымыз деген түрлері бар (Жалын,
1973, 1, 84).
ДӨҢАЙБАТТАН е т. Сес (айбат) қылу,
қыр көрсету. Кімге шағынасың? Əжеме
айтар болсам: «Əй, Назира, сен бе! Сен!»
деп құр д ө ң а й б а т т а н ы п сес көрсетіп
ұрсады да қояды (Жұлдыз, 1972, 4, 19).
ДӨҢАЙБАТТАНУ Дөңайбаттан
етістігінің қимыл атауы.
ДӨҢАЙБАТШЫЛ с ы н. Дөңайбат
жасағыш, сес көрсеткіш. Үскірік жел ə
дегенше тынысын буып, бас-көзден ашу
шақырған д ө ң а й б а т ш ы л адамдай
төпеледі (Ə. Байбол, Теміржол., 233).
ДӨҢБЕК: Дөңбек үй. с ө й л. Жұмыр
ағаштан салынған үй. Бір байдың қыста
көбінше бос тұратын д ө ң б е к ү й і н
көшіріп келіп: - Мешітіміз əзірше осы
болады, – дейді (М. Разданұлы, Алтай.,
206). Өміртайдың ен қарағайдан салынған
бір бөлмелі д ө ң б е к ү й і қайта аман тұр
десеңізші (Бұл да, 287).
ДӨҢБЕКШЕ ү с т. Дөңбек сияқты,
дөңбек тəрізді. Басқа əйелдер қаз-қатар
тұрып, дөңгелек шиді тепкілеп ілгері
аунатады. Ши д ө ң б е к ш е домалайды
(Қ. Толыбаев, Бабадан., 228). Ең алғаш
қойтастарды д ө ң б е к ш е домалатып,
аяғымен балшық басқан Асан балалары
болды (Ғ. Сланов, Замандастар, 28).
ДӨҢБІЛ з а т. с ө й л. Дөңес.
ДӨҢБІЛДЕУ с ы н. с ө й л. Дөңестеу.
Сосын бұл əлгінде мая жонның д ө ң б і л
д е у тұсынан шөпті мол асатқан бес ақалы
айырын күшке сала, екі-үш толғап-толғап
жіберді (К. Ахметбеков, Ақдала, 2, 207).
ДӨҢБІТ з а т. э т н. Алтындалған,
күмістелген, былғары белбеу. Оның оң
жағында тұрған қара шапанды, қапсырмалы
д ө ң б і т буынған, құба өңді кісі – дəрігер
Шығаев Халел (Қаз. əдеб., 17.01.1986, 12).
ДӨҢГЕЛЕК: Дөңгелек ауқат. Өздеріне
жететін, шағын ғана тұрмыс. Аса байып
кете қоймаса да, өзіне-өзі тоқ, жақсы ғана
д ө ң г е л е к а у қ а т та бітті (С. Торайғыров,
Таңд. шығ., 216).
Дөңгелек тұяқ. п е р и ф р. Жылқы малы,
ат. Астына мінгені көк байтал. Бұдан бас-
қа д ө ң г е л е к т ұ я ғ ы болмағаны ма?
(З. Ақышев, Жаяу., 180).
Дөңгелек тұяқтылар. Жылқы, құлан,
есек т.б. малдар. Д ө ң г е л е к т ұ я қ т ы
л а р мен айыр тұяқтыларға көңіл қойып,
малсақсып жүр (К. Сегізбаев, Жап-жасыл.,
102).
ДӨҢГЕЛЕНІС Дөңгелен етістігінен
жасалған ортақ етіс. Бəрі д ө ң г е л е н
і с і п отырып, арқанша ширатылған сүлгі
орамалды бір-біріне жасырып бере береді
(Ұ. Доспанбетов, Ел есінде, 224).
ДӨҢГЕЛЕНІСУ Дөңгеленіс етістігінің
қимыл атауы.
ДӨҢГЕЛЕТ: Дөңгелетіп əкетті. Бір
істі емін-еркін игерді. Ерік тисе, Нұрабайға
шейін де талай қазақ баласы хандық
қызметті д ө ң г е л е т і п ə к е т е т і н
і н білді ме екен?! (Ж. Ахмади, Айтұмар,
164
Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
489). – Көресіздер, əлі-ақ д ө ң г е л е
т і п ə к е т е д і, - дегеннен кейін барып
жауапты жұмысты жүктедік (Лен. жас,
22.08.1974, 2).
ДӨҢЕЙТ з а т. Кішірек дөң. – Анау
шағылтақ, саздауыт, шилеуіт, шұқанақ,
жон, дөң, д ө ң е й т, - деп шұбатты
(Т. Қосуақ, Мəрмəр., 11).
ДӨҢКЕ з а т. ж е р г. Жаңғырық, дөң-
бек. Əкесі далада ағаш бұтайтын д ө ң к е -
н і ң үстінде отыр екен (Д. Исабеков,
Тіршілік, 35). Төс болаттан құйып жасалған.
Д ө ң к е ағашқа қондырылып қойылады
(А. Жұмашев, Қалдаяқ ұста., 18).
ДӨҢКЕДЕЙ с ы н. ж е р г. Дөңбек
ағаштай, дөңкиген. Шойын, тас доп-
тарының өзі 5-6, тіпті 10-12 батпан-
нан келетін емен д ө ң к е д е й жуан
(М. Мағауин, Аласапыран, 307).
ДӨҢСЕ з а т. ж е р г. Махорка. Бопыраз
демекші ол кісі ауыл жігіттері сияқты д ө ң
с е н і газетке орап қобыратпайды екен
(З. Қинаятұлы, Көшпенді., 118).
ДӨҢСЕҢ... Бұл ара тоғайдың жиегі,
дем алуға ыңғайлы, д ө ң с е ң жер екен
(Ə. Асқаров, Таңд., 250).
ДӨП з а т. ж е р г. Ботқа. Əне сол кезде
Дəукең інің шəугімдегі ып-ыссы д ө п т і ң
(ботқа) бір ожауын жайынауызға қарай
лақтырып жібереді (Қаз. əдеб., 07.07.1978,
4). Балапан етінің дəмін алған жайын ауы-
зын арандай ашып, қомағайлана д ө п т і
де асай салады (Бұл да).
ДӨПТІК з а т. с ө й л. Дəлдік. Мергеннің
д ө п т і г і н сынар кез (Ə. Кекілбаев,
Үркер, 305).
ДӨРБІТ з а т. Моңғол тайпасының бірі.
Төре отыр ордасында қайғыланып, Елбасы,
би мен бегін жиып алып. «Қайтарып əкеп
берсін жаудан кекті, Д ө р б і т т е н жылқы
қуып ер Арқалық» (Бабалар., 27. 10).
ДӨРЕ е т. к ө н е. Туған, өрген. Əй,
Орағым, Орағым, Жалғыз қалдың қарағым!
Мамайжан еді ырысың, Бір құрсақтан д ө
р е г е н (Қаз. əдеб., 14.04.1989, 5).
ДӨРЕУ Дөре етістігінің қимыл атауы.
ДӨРҺАЙ з а т. а р. д і н и. Құдірет,
құзырет. Алла тағаланың қаһарына
жолығып қалмай тұрып, оның д ө р һ а
й ы н а иман келтіріңіз (Алматы ақшамы,
26.09.1990, 3).
ДРАГУН з а т. Патшалық Ресейдің
атты əскері. Он сегіз д р а г у н, қырық
екі солдаттың өліктері жайрап қалған
(Ə. Кекілбаев, Елең-алаң, 180).
ДРАМАШЫ з а т. ж а ң а . Драматург.
Мен кəсіби актермін, д р а м а ш ы ғ а құл,
режиссерге тұл емеспін (Аңыз адам, 2010,
6, 35). Осы күнгі д р а м а ш ы л а р ішінен
айтылмыш майталмандардың деңгейіне
жедеғабыл туындылар беріп үлгерген ав-
торларды айтуға əбден болады (Қаз. əдеб.,
30.01.1976, 3).
ДРАХМА з а т. Көне заманның күміс
ақшасы. Д р а х м а біздің заманымыздан
бұрынғы 6-ғасырдан бастап күміс ақша
ретінде шығарыла бастады (ҚСЭ, 4, 34).
ДРОМАДЕР з а т. Жалғыз өркешті
түйенің (нардың) таза қандысы. Түйенің
екі түрі бар. Мұның біреуі – қос өркешті,
екіншісі – нар (жалғыз немесе сыңар
өркешті). Қос өркештінің таза қандысын –
бактериан, нардың таза қандысын – д р о
м а д е р деп атайды (Қаз. мал. атау., 46).
ДУАГЕРЛІК з а т. Дуа жасаушылық,
жадылаушылық. Əлгі көріпкелдік дей ме,
д у а г е р л і к қасиет дей ме, соның бəрі
осы жігіттің бойына жұққан (Д. Досжанов,
Жолбарыс., 222).
ДУАЛЫЛЫҚ з а т. Дуасы барлық,
дуалы болғандық, қасиеттілік. Ел мені
дақпырт етсе – д у а л ы л ы ғ ы! Елден
үстем болам десе – диуаналығы! (Ел ау-
зынан, 139).
ДУАНАШЫЛЫҚ з а т. Ел кезіп,
диуаналық еткендік. – Сен оны қой... Онан
да менімен бірге жүр. Д у а н а ш ы л ы қ
етесің (Жұлдыз, 1973, 3, 99).
ДУАНБАСЫЛЫҚ з а т. Дуанбасы
болушылық, дуанды билеушілік, дуанбасы
қызметін атқарушылық. Шыңғыс Обаған
бойындағы д у а н б а с ы л ы қ қызметінің
соңғы кезеңінде округ орталығы қайда
тұрғанымен анықталған жағдай тəрізді
(Ж. Бейсенбаев, Жасын тағдыр., 30). Одан
соң Вэйци бегімнің қайта-қайта өтінуімен
оны д у а н б а с ы л ы қ т а н орданың жаса-
уыл басы етіп көтермек болды (Т. Зəкенұлы,
Мəңгітас, 281).
ДУБАН з а т. ж е р г. Əскери шен.
Шыңжаңның ең жоғары əскери билеуші-
сі «д у б а н» деген шенге ие болды
(Т. Мəмесейіт, Таңжарық, 2, 138).
ДУБЛЕТТІ с ы н. Дублеті бар,
сыңарлы. Тілімізде д у б л е т т і сөздер аз
кездеспейді (Сөз өнері, 121).
165
Байынқол Қалиев
ДУДЫҒА з а т. к ө н е. м у з. Қазақтың
көне саз аспаптарының бірі. Д у д ы
ғ а асатаяққа ұқсас халық аспабы. Ол
күмбірлеген, дүмбірлеген үн шығарады
(Жұлдыз, 1974, 9, 185). Бұған дабыл,
даңғара, дауылпаз, шыңдауыл, д у д ы
ғ а, ұран секілдерді қоссақ, музыкалық
аспаптың қаншама көп екендігін аңғарамыз
(Қаз. əдеб., 14.01.1977, 2).
ДУЛЫҒАСЫЗ с ы н. Дулығасы жоқ,
дулыға кимеген. Аласапыран айқастан ол
д у л ы ғ а с ы з қалды да, күшті найзаға
салды (Ə. Əлімжанов, Жаушы, 105).
ДУМАНДАТУ Думандат етістігінің
қимыл атауы. Ол кезде қазіргідей əскерге
шығарып салғанда кернейлетіп, сырнайла-
тып дегендей д у м а н д а т у қайдан болсын
(К. Сегізбаев, Жап-жасыл., 394).
ДУШАРЛАСТЫРУ Душарластыр
етістігінің қимыл атауы. Адалдық
əділетке, əділет тығырыққа д у ш а р л а с
т ы р у м е н тынды (Ғ. Білəл, Ғасырлық., 20).
ДҰМБАҚ з а т. Ұйғыр халқының
музыкалық аспабы. Соның арасынша
сахнаға бірі сылдырмағын иығына ұрып,
бірі дөңгелете д ұ м б а ғ ы н шалып екі
ұйғыр жігіті шыға келді (Т. Мəмесейіт,
Таңжарық, 2, 160).
ДҰНҒАН з а т. с ө й л. Дүнген. Юрий
Быковтан өзге орыс, қазақ, украин, ұйғыр,
қырғыз, д ұ н ғ а н ұлтынан құралған 19
қызыл жауынгер «Интернационалды»
шырқады (Ж. Тұрлыбаев, Семсер, 134).
ДҰҢҒЫЛ с ы н. ж е р г. Түкке
түсінбейтін, түлей. Прораб сөздің мəнін
түсінбейтін д ұ ң ғ ы л біреу ме, директордың
сөзіне əлі де құлақ аса қоймады (М. Етек-
баев, Таутекелі., 112).
ДҰРЫС: Дұрыс бөлшек. м а т. Алымы
бөлімінен кіші бөлшек д ұ р ы с б ө л ш е к
деп аталады (ҚСЭ, 2, 443).
ДҰШПАНШЫЛЫҚ з а т. с ө й л.
Дұшпандық. Əркім бөтен кісіге д ұ ш п а н
ш ы л ы қ қылып, біреуге залымшылық
қылмаса екен (Дала уалаяты, 1994, 74).
ДҮБƏРА з а т. Екі бөлек нəсілден
жаратылған тұқым (Қаз. этнография.,
1, 661).
ДҮБІР з а т. к ө н е. Нөкер. Майқы
бабамыз дүниедегі ғақылды, оқымысты
адамдардың айтқанын тізіп қойып, соны
күнде нарттарына, д ү б і р л е р і н е
жеткізіп, сіңіріп отыратын болған (Қазыбек
бек, Түп-тұқиян., 57). Д ү б і р – нөкер
ханның жəне басқа лауазым иелерінің
қошаметші, алдиярын толтырушылары
– нөкерлері (Б. Қыдырбекұлы: Соц. Қаз.,
02.04.1991, 4). Тайша хан қасында бірнеше
д ү б і р л е р і м е н аттар келетін жолға
қарап тұр екен (Батырлар жыры, 19).
ДҮЗГЕНДІ с ы н. б о т. Дүзген өскен,
дүзгені мол. Жол жыңғылды алаптан
шығып д ү з г е н д і, қарағанды құмсақ
адырларды аралап ирелеңдеп алға тарта
берді (С. Елубай, Ақ боз., 222). Ызылдап
ызғырығы құм айдаған, Бұл жерде кім
шерленіп, мұңаймаған?! Керілген д ү з
г е н д і өңір, жыңғылды өңір, Болар деп
жер жəннаты кім ойлаған (Қ. Жұмағалиев,
Айнамкөз, 82).
ДҮЗДЕНДІРУ Дүздендір етістігінің
қимыл атауы.
ДҮЗДЕНУ Дүзден етістігінің қимыл
атауы.
ДҮЙ з а т. ж е р г. Өндіріс ұжымы.
Ол өзін бір д ү й д і ң аспанында көреді.
Ағынды дария, асқар тау тобығынан
өлшенеді (К. Мұқажанұлы, Ортеке, 154).
ДҮКЕН: Дүкен майлау. э т н. Ұсталар
мен зергерлердің жаңа дүкен ашқанда мал
сойып, шағын той-томалақ өткізу салты.
Д ү к е н м а й л а у ғ а келгендер «Дүкен
құтты болсын», «Дəуіт ата қолдасын»!
деген игі тілектерін айтып, көрікті май-
лайды, отқа май құяды, ақ тамызады
(А.Нүсіпоқасұлы.., Ағаш бесік., 5, 49).
ДҮКЕНСЫМАҚ з а т. Кішкентай
ғана дүкен, дүкен аты бар дүкен. Сөйтсе,
артынан білді, ауылдарындағы д ү к е н
с ы м а қ т а арақ-шарап құрып қалып,
бар əбігершілік содан туындап жатыр екен
(Қ.Ахметбеков, Қасірет, 1, 233).
ДҮКЕНШІЛЕ е т. Дүкенге бару, дүкен
аралау. Д ү к е н ш і л е г е н ел келесі күні
ала таңнан келінін сұрап келді (Ə. Сарай,
Атырау, 442).
ДҮКЕНШІЛЕУ Дүкеншіле етістігінің
қимыл атауы.
ДҮКЕТ з а т. Мұрт басатын кішкене
қайшы. Д ү к е т оңтүстік-шығыс
қазақтарының арасында кең қолданыста
болды (Қаз. этнография., 1, 663).
ДҮЛДҮЛДІК з а т. а у ы с. Жүйріктік,
шешендік, асылдық. Халқымыз Исаны
д ү л д ү л д і г і үшін əр кез хан көтереді
(И.Байзақов, Құралай, 16).
166
Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
ДҮМ: Дүм кеуде... – Қаншадасың? –
деп, ожар мінезді, өзгелерге дігір салып,
тықсыра жұмсайтын д ү м к е у д е Ықылас
балғын Омарға жымың ете сынай қарады
(Ə. Байбол, Теміржол., 33).
ДҮМБІЛЕ ЗДЕУ... Патша наны-
на ұқсамайды. Тез қызарып қарайып
қоқтанады. Сырты күйік, ал іші д ү м б і
л е з д е у, басып көрсе бықылдақ бостау еді
(А. Үлімжіұлы, Шығ.жин., 2, 124).
ДҮМБІР з а т. с ө й л. Дүбірлеген ды-
быс. Оның құлағына алысырақтан шыққан
бір д ү м б і р естілгендей болды да, ойы
бөлініп елегізе түсті (Х. Есенжанов, Ақ
жайық, 149).
ДҮМДІ с ы н. Дүмі үлкен, дүмі келісті.
≈ Д ү м д і келіншек Əлекеңнің қасына
барып отырды.
ДҮМЕ е т. Қаптау, топырлау, сапы-
рылысу. Үйге біреу кіріп, біреу шығып
ертеңді-кеш ауылдастары д ү м е п жатты
(Т. Нұрмағамбетов, Дарияның арғы., 108).
Астанаға біраз адамдар шаруасы болып
соғады, болмай соғады, əйтеуір д ү м е п
келіп жатады (Жұлдыз, 1975, 1, 159).
ДҮМЕП ү с т. ж е р г. Қаптап, үсті-
үстіне. Өзбек жағынан д ү м е п келіп жа-
татын цирк ойынының ұшығына шыққан
даршылары мен сиқыршылары бастыр-
ма жайдың көлеңке саясынан табылар еді
(О. Сəрсенбай, Шығ., 4, 66).
ДҮМШЕ з а т. ж е р г. Шай шығаратын
ақ құман, шəйнек. – Мен шəйді дəрмектеп
ішкенді жақсы көрем. Дəмі ұнамаса
айтыңыз. Сізге басқа д ү м ш е д е н құйсын!
(Ə. Кекілбаев, Үркер, 379).
ДҮНИЕПАРАС з а т. ж е р г. Дүниеқор.
Екі меске толған сүзбені ақтарып тастауға
– д ү н и е п а р а с сорлының жүрегі да-
уаламайды (О. Сəрсенбай, Шығ., 4, 25).
Кей семьяларда қайткенде мал жинасам,
көрші-көлемнен озсам, жұрттың аузын
аштырып таң қалдырсам деген д ү н и е
п а р а с, эгоистік ұғымдар туған (Қаз. əдеб.,
13.09.1974, 2).
ДҮҢ
1
з а т. к ө н е. Қоладан немесе
жезден жасалған бүйірі шығыңқы, мойны
тар, тұтқасы бар, көлемді ыдыс. Д ү ң н і ң
мойыны мен бүйірі аралығында тұтқасы,
түбінде аласа тағаны болады (Қаз. этно-
графия., 1, 666).
ДҮҢ
2
с ы н. ж е р г. Дөкір. Ішін-ара
болмаса, көбі д ү ң, өпірім, елге шықса
қырып кете жаздайды (Ж. Нəжімеденов,
Кішкентай, 30).
ДҮҢГІРШЕК з а т. к ө н е. Қаймақ,
кілегей құюға арналып, ірі малдың тізе, тір-
сек (қалың) терісінен тігіп жасалған,
сопақша пішінді ыдыс. Д ү ң г і р ш е к
көшпенді тірліктің талаптарына сай жасал-
ғандықтан, оңай сынып бүлінбейтін ыдыс
түріне саналады (Қаз. этнография., 1, 668).
ДҮҢКЕЛІ с ы н. ж е р г. Жайлы,
жағдайлы. Жырғалаң (өзен) бойы ауасы
қапырықтау болғанымен, шағасы д ү ң к е
л і, оты-суы мол жер (Қ. Жұмаділов, Дара-
боз, 2, 135).
ДҮҢКІЛДЕГІШ з а т. Дүңкілдеген
дыбыс шығаратын нəрсе. Асатаяқтың
түрлі түсті моншақтардан шоқ түзіп
тізбектелген сəкəкүлі, домалақ д ү ң к і л д е
г і ш т е р і, сыздықты өрнектер жүргізіліп
əшекейленген əлеміштері болған (Қаз.
əдеб., 05.04.1985, 11).
ДҮҢКІЛДІ с ы н. Дүңкілдеп қалған,
дүңкілдеген. Сопақ күмбезі қырланған
асатаяқ ырғақтатып шайқап ойнауға
ыңғайланған сылдыр-күлдір, д ү ң к і л
д і үн шығарып, ой толғауға арналған өнер
аспабы (Қаз. əдеб., 05.04.1985, 11).
ДҮҢШЕЛЕК з а т. к ө н е. Сұйықтық
құюға арналып, ағаштан қиюластырып
жасаған, күбі секілді, бірақ аласалау, екі
құлағы бар, үлкен көлемді ыдыс. Д ү ң ш е
л е к к е ұзын, мықты сырық ағаш өткізіп,
оны атқа артып су əкелетін болған (Қаз.
этнография., 1, 667).
ДҮР с ы н. ж е р г. Үлкен, ірі, зор. Сөйт-
кен Көшейдің Қошқарынан тағы да д ү р
ұл туыпты (Ə. Кекілбаев, Үркер, 110).
ДҮРБЕ з а т. ж е р г. Кесене. Жұртшылық
белгілі бір жерге, көбіне-көп Түркістанға ,
Əзірет-Сұлтан д ү р б е с і н і ң саясына жи-
налады (Ата салты., 19). Қазақ Ордасының
астанасы, бүкіл түркі жұртының зиярат
орталығы – Əзірет-Сұлтан д ү р б е с і
тұрған қасиетті Түркістан қаласы болды
(Бұл да, 26).
ДҮРБЕЛЖІН с ы н. к ө н е. Белі
жоғалып, мықынымен бірігіп кеткен, белі
мен кеудесі, кеудесі мен бөксесі тұтасқан.
Бұйра шаш, дөң жауырын, қысқа тұмсық,
д ү р б е л ж і н, кең бөкселі, ойқы-шұйқы
(Біржан мен Сараның айтысы., 120).
ДҮРДІКТЕНУ Дүрдіктен етістігінің
қимыл атауы.
167
Байынқол Қалиев
ДҮРЕ е т. ж е р г. Туу, тарау. – Еһе ,
ақын-жазушы болса, бұлар да біздей
бір-бір шалдан д ү р е г е н шығар
(Қ. Мұханбетқалиев, Жаңғырық, 43).
ДҮРЕ: Дүре соқпай. э т н. Қазақтың
ұлттық ойындарының бір түрі. «Д ү р е
с о қ п а й» деген ойын ойнады. Сүлгіні
білектей ғып есіп алған, аяу жоқ, дүрс
еткізіп арқаңа салып қалады да «Əн сал»
дейді (Жалын, 1972, 5, 22).
Дүре шай. ж е р г. Бір салым тас
шай.. Қарағым, келін! Нұртастың апасына
қарызға д ү р е ш а й берші! – деді Қыражан
(К. Мұқажанұлы, Ортеке, 176).
ДҮРЕГЕЙЛЕН е т. а у ы с. Дөкірлену,
дөрекілену, тұрпайылану. Əрі көш, бері
көш, əрі қара, бері қарамен д ү р е г е й л е н і п
кеткен ол əзілдей, əзілін əңгімедей ғылып
өткізетін əйел жұрағатының қожырай
бастағаны қашан (Қ. Ысқақ, Ақсу., 350).
ДҮРЕЛЕГІШ с ы н. Дүре соққыш,
жазалағыш. Оның кісі д ү р е л е г і ш
жендеті хонтайшыдан кейінгі екінші адам
Сарманжының қатынының туған інісі
екендігін қадап айтыпты (Ж. Ахмади,
Айтұмар, 499).
ДҮРЕУ Дүре етістігінің қимыл атауы.
ДҮРИЯ с ы н. Дүриядан тігілген,
дүриядан жасалған. Мəдіғұл д ү р и я
көрпе, тікейте қойылған жастыққа жалғыз
өзі жантайып жатыр екен (Жалын, 1970,
4, 62).
ДҮРКІНШІЛІК з а т. Дүрліккендік,
абыр-сабыр болғандық, абыржушылық.
Сөз арасында ақынның қазір жазу-сызуға
көп араласпай, д ү р к і н ш і л і к басылғанша
ел ішінде жүре тұрғысы келетін ниетін
шетқақпайлап аңыстаған (К. Ахметбеков,
Ақдала, 2, 264).
Достарыңызбен бөлісу: |