Жоспар: Коллоидтық химия пәні

Дәріс 2. 
Дисперстеу және конденсация әдістері. Пептизация. Коллоидты ерітінділерді 
тазалау. 
Жоспар: 
1.Коллоидтық жүйелердің тұрақтылығы, коагуляция  
2. Коллоидты ерітінділерді алу әдістері  
3. Коллоидтық бөлшектердің құрылымы 
 
Дисперсті  фаза  бөлшектерінің  ұнтақталу  дәрежесі  ДЖ  қасиеттеріне  әсер 
етеді.  Алайда  тек  бөлшектердің  өлшемі  ғана  емес,  сонымен  қатар  фазалар 
арасындағы  шекара  да  үлкен  әсер  етеді.    Әр  бір  бетте  артық  еркін  беттік 
энергия  болады  (F
1.2
).    Ол  беттік  қабатта  молекуларалық  күштердің 
толығуымен тығыз байланысты.  
 
Осы  жерден  шығатыны  КЖ  термодинамикалық  тұрақсыз,  яғни  беттік 
керілуді  кішірейтетін  өздігімен  жүретін  процестер  болып  жатады.  Орыс 
ғалымы  Н.П.  Песков  агрегативті  және  молекула  кинетикалық  тұрақтылық 
туралы ұғым енгізді. Соның ішінде коллоидты жүйелер кинетикалық тұрақты 
болып  келеді.  Олардың  тұрақтылығы  бөлшектердің  бір  біріне  жабысуы 
салдарынан бұзылады. Жабысқан бөлшектер дұрыс емес пішінді борпылдаық 
агрегаттар түзеді.  
Бөлшектердің  жабысып  бірігуін  және  соның  нәтижесінде  дұрыс  емес 
пішінді борпылдақ агрегаттардың түзілу процесі 
коагуляция деп
 аталады.  
Коагулыция туындау үшін келесідей жағдайлар жасалуы керек:  
  Ұзақ уақытты диализ, 
  Электролиттік емес заттарды қосу 
  Жарық 
  Шайқаунемесеараластыру 
  Электролиттердіңәсері 
 
 

Зольдердіңкоагуляциясыэлектролиттердіңконцентрациясыныңшегіжоғар
ыболғандабасталады,  оны  коагуляция  табалдырығыдепатайды  (ммоль/л 
немесе мг-экв/л). Әдетте олар аз мөлшердегі электролиттер болып саналады.  
Коагуляцияны  алғаш  зерттеген  1882  жылы  Шульце,  кейін  оны 
толықтырған 1900 ж. Гарди болатын.  

жүктеу/скачать 2,31 Mb.

Достарыңызбен бөлісу: