7. Сапа стратегиясы. 50-ші жылдары профессор Деминг американдык бақылау саласындағы мамандықтарды американдық баскару амалдарына үйретті. Осы жылдары жапондық менеджерлер, ез кезегінде, басқару амалдарын орташа және теменгі деңгейдегі мамаңдарға ұйретпестен бұрын, әуелі фирмадағы барлық дейгейдегі қызметшілерге үйретті.
Фирмадағы жұмыскерлер өз бетінше шағын топ кұрып, онда сапаны бақылау мәселесін талқылайды, ал жоғарғы басшылар стратегиялық сапаны дамыту мақсатывда қызметкерлері ұсынған идеяны пайдаланады. Еңбек өнімділігін ұдайы арттыруды қамтамасыз ететін сапа үйірмесі осьшайша пайда болады.
Американдық профессор Беф сапаны жақсартудың 4 түйінді нәтижесі болатындығын айқындайды.
Біріншіден, шығарылатын өнімдер бағасының едәуір төмен болуы. Жоғары сапалы өнімдер шығаратын фирмалар шикізат, жөндеу, қосымша сынау құндарын кемітеді (Мысалы, ИВМ компаниясы ай сайын 5-тен 10 млн. долларға дейін үнемдейді).
Екіншіден, жоғары сапалы өнімдер шығаратын фирмалар ездерінің материаддық адам ресурстарын тиімді пайдаланады, мұның өзі қосымша өнім өндіруге мүмкіндік береді.
Үшіншіден, жұмысшы абыройы. Қазіргі кезде менеджерлер мен жұмыскерлер фирма қандай рейтинг алатынына бей-жай карай алмайды. Фирма мәртебесі ең маңыздысы.
Төртіншіден, сатып алушылардың талғампаздығы. Бизнестін ең бағалы ережесінің бірі мынадай: «Жаңадан сатып алушыларды тарта білу ұшін, әдетте, бизнес шығынды 6 есе көп жасайды тек сонда ғана ол байланысын сақтай алады». Сондықтан да өсіп-өркендейтін фирмалар өз сатып алушылармен әріптестері ретінде колайлы қарым-қатынас орнатады.
8. Адалдық және берілгендік стратегиясы — жекелеген қызметкерлердің қойылған мақсатты түсінуіне және өз еркімен жүзеге асыруына жәрдемдесу әрі қызметкерлердің фирмаға адал, шын берілгендігін талап етуі. Мұның өзі жоғары сапалы менеджменттің ең күрделі жағдайы больш саналады. Американдық «Дельта» авиакомпаниясының шын кожайынының пікірінше, қызметкерлерді ададцык пен берілгендік рухында баули білсең, олардан да дәл сондай жауап аласың. Компания менеджерлері уақытының 25 пайызы әр түрлі кездесулерге, брифингтерге, «ашык есік» саясатына, қызметкерлер проблемасын тывдауға жүмсайды. Мұндай қасиеттің жапондық менеджменттерге де тән екендігіне жоғарыда толық тоқталып өтгік.
АКШ менеджерлері жыл сайын мамандарды ендірістен қол үзіп /кәне кол үзбей окытуға 30 млн. доллардан астам қаржы жұмсайды.