Кеңестік Түркістан автономиясының құрылу
жүктеу/скачать 8,53 Kb.
|
тарих
|
Кеңестік Түркістан автономиясының құрылу Түркістан автономиясы немесе Қоқан автономиясы — Түркістан өлкесі халқының өзін-өзі басқаруын қамтамасыз ету мақсатында 1917 жылы 28 қарашада Ресей мемлекетінің құрамында құрылған автономиялық мемлекет. Оның дүниеге келуіне Кеңес үкіметінің Түркістан халықтарының өзін-өзі басқару құқығын мойындамауы себеп болды. 1917 жылы Қазан төңкерісі жеңіске жеткеннен кейін 22 қарашада Ташкентте жұмысын аяқтаған Түркістан өлкелік кеңестерінің 3-съезі өлкеде Кеңес өкіметі орнады, Түркістан Халық Комиссарлар Кеңесі құрылды деп жариялады. , ал аймақтағы бұл билік енді оған ауысады. Бұл 14 адамнан тұратын үкімет құрамында жергілікті мұсылман қауымының өкілдері болған жоқ. Бұл оқиға Кеңес өкіметінің отаршылдығын көрсетті. Бұған жауап ретінде, соның ішінде Мұстафа Шоқай, Махмуд Бехбуди, т.б. «Түркістан облысы мұсылмандары кеңесі» 26 қарашада Қоқан қаласында Түркістан өлкелік 4-ші төтенше мұсылмандар құрылтайын шақырды. 28 қарашада үш күнге созылған съезд Түркістан өлкесін Түркістан автономиясы етіп, Түркістан конституциясы шақырылғанға дейін саяси билікті Түркістан Уақытша Кеңесі мен Түркістан халық үкіметіне беру туралы қаулы қабылдады. Түркістан Уақытша Кеңесіне барлығы 54 адам кірді, оның 32-сі Бүкілресейлік Құрылтай жиналысына Түркістан қаласынан сайланған депутаттар. Олардың ішінде негізгі халқы қазақтар болып табылатын Сырдария және Жетісу облыстарынан 11 өкіл болды. Кеңес құрамына мұсылмандар құрылтайы сайлаған өкілдерден басқа қаланың өзін-өзі басқару ұйымдары съезінің 4 өкілі, әртүрлі аймақтық «еуропалық» ұйымдардың 13 өкілі кірді. Түркістан Уақытша Кеңесі Түркістан автономиясының 12 орындық Уақытша үкіметін бекітті. Съезд Түркістан өлкесіндегі барлық халықтардың және өлкедегі барлық мұсылмандардың, орыстардың, т.б. құқықтарын құрметтеп, қорғайтынын мәлімдеді. тұрғындарды Түркістан автономиясы төңірегіне жиналуға шақырды. 6 желтоқсанда Ташкент халқы митинг өткізіп, Түркістан автономиясын қолдайтындықтарын білдірді. Дін бірлігі, тегі ортақ Түркістан халқын аласапыран заманда бір сәтке әкелген автономия туралы Г.Г. Сафаров былай дейді: «Тарих дөңгелегі қозғалысы Түркістанды мекендеген әр түрлі халықтар арасындағы антагонизмнен әлдеқайда күштірек болып шықты.Мұсылман зиялыларының талпыныстары, көзқарас тұрғысынан үйлесімсіз элементтерді біріктіруге тырысты. Исламның беделі мен шығу тегінің ортақтығына негізделген экономикалық мүдде ештеңе бермеді, тек «автономиялық қозғалыс» бұл элементтерді бір сәтке біріктіре алды.«Түркістан автономиясы». Түркістан халқының саяси, экономикалық және рухани тәуелсіздігі үшін қолданбалы қоғамға үлкен ықпал етті. 1918 жылы 11 ақпанда большевиктер Түркістан автономиясын күштеп таратып жіберді. Қолданылған кеңестік тарихнамада көрсетілгендей, Қоқан хандығын қалпына келтіруге тырысқан жергілікті ұлттық буржуазияның қуыршақ үкіметі жай қалалық құбылыс емес, Кенес хандығына балама билік есебінде өмірге келген бүкіл түркістандық құбылыс болды. Түркістан халқының өзін-өзі билеу құқығын мойындамай, ескі империялық түсінік шеңберінде қалған Ташкенттегі билік. . Түркістан автогимиясы туралы М. Шоқай: "Ол кезде біз автономияны осылай түсінетін едік. Түркістанның өзінің әкімшілік-атқарушы институттары, яғни заң шығарушы парламенті мен шаруашылық істерін жүргізетін үкіметі болады. Сыртқы саясат, қаржы, жол, әскери мәселелер. Бүкілресейлік федерация үкіметінің бақылауында.Оқу – білім беру, ішкі жолдар, басқару, барлық сот және жер мәселелері жергілікті автономиялық үкіметтің ісі болуы керек». Әрине, автономия әлі мемлекеттік нысан ретінде көрінген жоқ, оған кеңес өкіметі рұқсат бермеді. Бұл туралы М.Шоқай: «автономия... Түркістан ұлт-азаттық қозғалысы жолында салынған алғашқы іргетас»12 деп баға берген. М.Шоқай өмірінің соңына дейін Түркістан халқының тәуелсіздігі олардың мемлекеттік тұтастығына байланысты деп есептеді. Осы ойдың насихатшысы болып өмірден өтті. Осылайша, 1917 жылы қарашада Түркістанда қос үкімет құрылды, оның біріншісі кеңестік негізде құрылды, ең алдымен орыс қоныстанушыларының мүддесін көздеді және олардың позициясын нығайтуға қызмет етті, ал екіншісі отарлық езгіге қарсы, діни-ұлттық негіз болып, жергілікті халықтардың өзін-өзі басқаруына бағытталған. құқықтарын түсіндіру басты мақсат екенін жариялады. Түркістан Уақытша үкіметінің төрағасы – Ішкі істер министрі болып Мұхамеджан Тынышпаев, Ішкі істер министрінің орынбасары болып заңгер А.Оразаев тағайындалды. Мұстафа Шоқай Уақытша үкіметтің Сыртқы істер министрі болып тағайындалды. Көп ұзамай Мұстафа Шоқай Түркістан автономиялық үкіметінің төрағасы болды. Түркістан өлкесінің жергілікті халқы Түркістан автономиясының құрылуын зор қуанышпен қарсы алып, қолдау көрсетуге дайын екендіктерін білдірді. Кеңес үкіметі 1918 жылы 2 ақпанда халық көп үміт артқан Түркістан автономиясын таратып, оның бірнеше мүшелерін тұтқынға алды. жүктеу/скачать 8,53 Kb. Достарыңызбен бөлісу:
|