Спиритизм(лат. - рух) - өлген адамдардың жаны, олар о дүниеге кетіп дербес өмір сүреді. Олар қажетті уақытта тірі адамдардың өміріне келіп өздерінің әсерлерін тигізіп отырады. Олармен қатынас жасайтын адамдар, олармен ортақ тіл табысып (медиумдар) қатынаса алады. Ондай қатынасты «шакыруды» «спиритистік сеанс» деп атайтындықтан спиритизм ұғымы шығады. Рухпен катынасудың әдеттегі формалары: санасыз, тек дағды бойынша сөз сөйлеу, дағдылы жазу, құрамсыз сөздер айту; спиртер рухтары көзге көрінетін етіп осы дүниеге келтіру), әр түрлі заттарды қозғалту (апорт), ойын аспаптарының өзінен өзі ойнауы жэне т.б. Спиритуализмидеалистік философиялық ағым ретінде карастыруға болады. Себебі рух барлық реалды өмірдің негізі ретінде карастырылады: шындык, болмыс (абсолют) рухани заттар сол рухани дүниенің көрінісі. Реалды заттар идеялдык жалпының көлеңкесі (Платон), әлем - абсолютті рухтык көрінісі (Гегель) және т.с.с. Екінші тұрғыдан айтсак, спиритуализм - дүниенің алғаш негізініңтін (термин) үғым руханилығы туралы идеалистік ілім. Материалдық дүние Қүдай және оның кабілеттерінің көрініс тәсілі, ал екіншілері үшін ол - адам санасының иллюзиясы. Эзотерикалық (гр. -сырткы) - мистикалык ілімді айтады. Эзотерикалык ілім тек белгілі адамдарға ғана арналған, «мамандарға» ғана түсінікті жартылай жасырын діндерді айтады. Көптеген ғасырлар бойы эзотерикалык білім күдіретті түрде, күлия сакталып, кейбір ерекше тұлғаларға ғана белгілі болды. Жасырын ілімге еврей - каббала, ерте ғасырдагы грек - мистерия мектептері, гностикалық алхимиктер т.б. ілімдер жатады. Қазіргі кезде жасырын ілімдерге масондар, теософия жэне антропософия Агни Йога ілімдері жатады.