Қазақстан Республикасының білім және ғылым министрлігі Мұхаммед Хайдар Дулати атындағы Тараз өңірілік университеті «Арнайы және әлеуметтік педагогика» кафедрасы Курстық жұмыс «Әлеуметтік педагогика» пәні бойынша Тақырыбы: «Жеткіншектердің әлеуметтік дезадаптациясы» Қабылдаған: Дүйсенбеков Е.Б.
Орындаған: Шабнаби.Н.С
Тобы: СПиС-21-1
Тараз 2022 жыл
МАЗМҰНЫ:
I ЖЕТКІНШЕКТЕРДІҢ ӘЛЕУМЕТТІК ДЕЗАДАПТАЦИЯ НЕГІЗДЕРІ МЕН ЕРЕКШЕЛІКТЕРІ......................................................................................5 1.1 Жеткіншектердің әлеуметтік дезадаптацияның ғылыми негізгі ерекшелік-тері.............................................................................................................................5
1.2 Әлеуметтік дезадаптацияның негізгі факторлары мен себептері...............13
ІІ ЖЕТКІНШЕКТЕРДЕГІ ӘЛЕУМЕТТІК ДЕЗАДАПТАЦИЯ ЖӘНЕ ОЛАРДЫ БЕЙІМДЕУ, ТҮЗЕТУ, АЛДЫН АЛУ ЖОЛДАРЫ...................16 2.1 Жеткіншектердің әлеуметтік дезадаптациясы..............................................16
2.2 Жасөспірімдерді әлеуметтік бейімдеу...........................................................17
2.3 Әлеуметтік дезадаптацияны түзету...............................................................20
2.4 Әлеуметтік дезадаптацияның алдын алу......................................................21
ҚОРЫТЫНДЫ....................................................................................................23 ПАЙДАЛАНЫЛҒАН ӘДЕБИЕТТЕР ТІЗІМІ...............................................25
КІРІСПЕ
Зерттеу өзектілігі: Жеке зерттеулерді талдау және жүйелеу әрі қарай зерттеу үшін әдіснамалық тірек бола алатын әлеуметтік дезадаптацияның кейбір жалпы ерекшеліктерін анықтауға мүмкіндік берді.
Бірінші ерекшелік осы процесті зерттеу бағыттарының ауқымын анықтайды. Әлеуметтік дезадаптация сияқты, әлеуметтік дезадаптацияны адам мен қоғам өмірін ұйымдастырудың екі деңгейінде түсінуге болады: макро және микро деңгей.
Жаһандық масштабтағы әлеуметтік дезадаптацияны талдау қазіргі заманғы әлеуметтік-мәдени шындыққа ғана емес, күрделілік пен белгісіздіктің жоғары деңгейімен сипатталады, ол барлық уақытта өзекті. Бұл үздіксіз объективті өзгергіштікке байланысты, ол әлеуметтік даму циклінің уақытына ғана емес, сонымен бірге оның салыстырмалы түрде "тыныш" жеке кезеңдеріне, оқиғаларына да сәйкес келеді. Кез-келген тарихи жағдайда қалыптасқан әлеуметтену модельдерінің инерттілігіне байланысты кенеттен немесе тұрақты өзгерістер адамдардың, әлеуметтік топтардың жаппай дезадаптациясына себеп болады деп саналады. Бұл тұрғыда отандық адаптологтардың сүйікті мысалы-ХХ ғасырдың 90-шы жылдарындағы теориялық және практикалық зерттеулердің нәтижелерін көрсету, коммунис-тік идеологияның әдеттегі стереотиптері күрт бұзылған кезде және Ресей азаматтарының көпшілігі өмірдің жаңа жағдайларына идеологиялық немесе белсенді түрде дайын болмады. Дәл осындай екпін жаңа ақпараттық дәуірдің ерекшеліктерін зерттеуге арналған зерттеулерде естіледі. Кеңес дәуірінің классикалық модельдері мен мінез-құлық формаларын жеңумен байланысты қиындықтар әлі де жойылып үлгермеді, ал ресейліктер "еркіндік" сезімінен қысқа үзіліс ала алмай, әртүрлі жоғары сапалы өте мобильді әлеуметтік-ақпараттық факторлардың жаңа жиынтығына бейімделуге мәжбүр.
