Ұмытылмас есім
жүктеу/скачать 1,98 Mb. Pdf көрінісі
|
- Бұл бет үшін навигация:
- 2016 жылдың 22 қазан күні Батыс Қ а за қ с т а н о б л ы с ты қ қа за қ драм а театры нда Қазақстан тәуелсіздігінің
- 25 жылдығына арналған белгілі ақын- драматург, М ем лекеттік сыйлықтың л а у р е а т ы , х а л ы қ а р а л ы қ «А л а ш»
- - РКЕН 11 п о е ь я щ Б н и
- Этот праздник не отмечен ни одним календарем, но празднуют его ежегодно тысячи студентов. Именнно в этот день первокурсники, освоившись в новом учебном заведении
- «Клянемся!» первокурсников навсегда скрепило сердца вчерашних школьников с родным вузом.
- Призвание Огер^о настоящем гелоеқе Моя первая встреча с Галиной Анатольевной Донсковой состоялась первого
- Қайырымдылық жасау ізгіліктің басты көрінісі мен асыл қасиеттердің бірі болып табылады. Алла тағала Адамзат баласына он екі мүшесін сау қылып
«Здоровый человек - национальное достояние!» - уверен Владимир Леонидович Мельников. И эту позицию он отстаивает не только на словах. Активный поборник здорового образа жизни, действующий спортсмен, обладатель звания «Лучший преподаватель года», многократный чемпион РК по Президентскому многоборью, он вновь порадовал своих коллег золотой медалью и званием абсолютного чемпиона РК по Президентским тестам. Второй чемпионат РК по Президентским тестам прошел в г. Таразе с 30 сентября по 6 октября, в котором приняли участие команды из 12 областей. По общекомандным результатам Западно-Казахстанская область заняла 5 место. Спортсмен Мельников, выступавший в возрастной категории «60 лет и старше», по всем достижений заниматься дано не каждому. Однако заниматься физкультурой, по мнению Владимира Леонидовича, для поддержания своего организма в тонусе необходимо каждому человеку. -Моя позиция такова: здоровый человек - это национальное достояние. И эта идея должна угоду сиюминутных желаний нарушать режим, и режим питания, сна в том числе. Спорт лично для меня - это не только возможность показать свои возможности, но и самодисциплина. Благодаря спорту в человеке формируются такие качества, как выдержка, педантичность, устойчивость к стрессам, целеустремленность и целенаправленность деятельности. В л а д и м и р Л е о н и д о в и ч я в л я е т с я выпускником нашего вуза, тогда еще Уральского педагогического института. Кандидатскую защитил в Институте физиологии АН КазССР в Алматы. -В Уральске были очень хорошие кадры вы сокого уровня. И одним из них являлся Виталий Григорьевич Грибанов, руководитель дипломной работы, в те годы заведующий кафедрой физи ологии, затем декан естественно-географиче ского факультета. Мы студентами писали кар диограммы на электрокардиограф, на занятиях использовали реоплетизмограф для записи сосудистых реакций, электроэнцифалограф и многое другое. Анализировали данные, рассматривали реограммы, проводи ли анализ крови. Все это являлось частью практических работ студентов- физкультурников. Делали опыты на лягушках, зимой доставляли их из Алматинского вивария, зоокомбината, где выращивали лягушек. Заниматься спортом, физкультурой невозможно без знаний основ физиологии, без научных изысканий. К сожалению, сейчас у наших студентов нет такой возможности. Но работа, спорт - это еще не вся жизнь. В свободное время любит сходить на рыбалку, прогулки по лесу, с большим удовольствием собирает грибы, ягоды. А на вопрос, где он находит на это время, он ответил: -Я планирую свою ж изнь, и творческие порывы вполне управляемы. Четкая система планирования и выполнение п о ста в л е н н ы х зад ач. Этого тр е б ую от детей, студентов. А еще меня не отвлекают незапланированные звонки, потому что у меня нет сотового телефона. видам соревнований получил призовые места, в том числе кросс - бронзовая медаль, плавание - бронзовая медаль, стрельба - серебряная медаль, прыжки в длину с места - серебряная медаль, силовая гимнастика - золотая медаль. Говоря о культуре, нельзя забывать о важной составляющей этого понятия - физической культуре, культуре здорового отношения к себе. Спорт, в отличие от физкультуры - это показатель физических сил человека на грани возможного. И з в е с т н о , что с п о р т о м в ы с о к и х п о д д е р ж и в а т ь с я на в с е х у р о в н я х , потому что здоровая нация - это главное условие успеш ного государства. Для сравнения: 4% ВВП тратится государством на выплаты больным, и столько же - на образование. Конечно, должна быть мотивация быть здоровым. Будь моя воля, платил бы за здоровье. А если серьезно, считаю важным личный пример. Я не стану в
Республикалық театрлар фестивалі Иран Ғайы пты ң ха л ы қ ко м по зито р ы , ақын әрі әнші Мұхит Мерәліұлының 175 жылдығына арнап жазған «Ән-Мұхит» драмалық дастанының премьерасымен аш ы лды . Р ухани а зы қ а л а ты н, жан дүниеңді бір серпілтіп, жаныңды рахатқа б ө л е й т ін с п е к т а к л ь д е р ге М а ха м б е т Ө тем ісов аты ндағы Батыс Қазақстан мемлекеттік уииверситетінің студенттері мен оқытушылары шақырылды. Фестивальге Батыс Қазақстан облыстық қа за қ драм а театры (Орал қаласы ), Ғ. М үсірепов аты ндағы б алалар және жасөспірімдер театры (Алматы қаласы), Оңтүстік Қазақстан орыс театры (Шымкент қаласы), Абай атындағы мемлекеттік қа- зақ музыкалық театры (Семей қаласы) қойылымдарымен қатысып, халыққа рухани мол азық сыйлады.
№9 (924) 31 қазан 2016 жыл - РКЕН 11 п о е ь я щ Б н и Б В С Т У Б Е Н Т Ы Этот праздник не отмечен ни одним календарем, но празднуют его ежегодно тысячи студентов. Именнно в этот день первокурсники, освоившись в новом учебном заведении, впервые берут в руки студенческие билеты и клянутся в верности своему университету, обещают высоко нести звание студента - покорителя самых высоких вершин знаний. 12 и 13 октября в актовом зале здания «НурОтан» было особенно торжественно, вол нительно и радостно. Шесть факультетов ЗКГУ им. Махамбета Утемисова пополнили свои ряды. Торжественно прозвучали слова Клятвы студента ЗКГУ, и дружное троекратное «Клянемся!» первокурсников навсегда скрепило сердца вчерашних школьников с родным вузом. Каждый факультет приготовил приветствие своим «первашам», как снисходительно зовут старшекурсники. И каждый факультет постарался выставить себя с лучшей стороны. Шутки, сценки, фокусы, песни, танцы - чего только не придумывают таланты университета! Перед первокурсниками была развернута вся палитра жизни университета. Это возможность
Колледж, где я получил инженерное образование, служба в армии и рабо та на заводе приучили меня к чисто мужскому коллективу. Было немного неловко видеть молоденьких девчонок, моих одногруппниц. Признаюсь, был сильно смущен, ведь я был единствен ным представителем сильной половины человечества! Но тут в аудиторию во шли преподаватели кафедры русской филологии - эта «тяжелая артиллерия» филологического факультета, гордость университета. Краснея и смущаясь под взглядами хихикающих девчонок, сидя за первой партой, я старался не смотреть в сторону одногруппниц и молился всем богам, чтобы не выглядеть в их глазах «последним из могикан», ища поддержку у вошедших. Рассматривая преподавателей, я сразу обратил внимание на высокую, стат ную женщину с длинной косой. Видимо, мои молитвы были услышаны, потому что, когда заговорила Палина Анатольевна Донскова, все внимание аудитории переключилось на нее, да и я заслушался, попав под чарующую мелодию ее голоса. Безусловно, много достойных преподава телей, о которых можно написать, но Палина Анатольевна на все годы моей учебы осталась самым любимым преподавателем. Когда-то, девчонкой, воодушевленная книгой Олжаса Сулейменова «Аз и Я», она твердо решила связать свое будущее с наукой филологией. Сегодня Палина Анатольевна является кандидатом филологических наук, доцентом кафедры русской филологии ЗКПУ и достойным продолжателем династии учителей Донсковых. Несмотря на мягкий и добрый характер, в ней чувствуется внутренний стержень му жества, отваги и воли. Не каждый мужчина решится заступиться за слабого человека на улице и разогнать шайку гопников, как сделала она. Сказать, что я был удивлен, услышав эту историю, значит, ничего не сказать. При этом она остается интеллигентной, обходительной, тонкой. И всегда толерантна. Я никогда не видел ее озлобленной, ругающей студентов или подавленной. В ней столько энергии, столько позитива «в свои пятьдесят с боль шим хвостиком», как она говорит, трогая свою длинную косу. Я уверен, она даст фору нам, молодым. И это не пустые слова. Она может быть руководителем 7-8 -ми дипломников, готовить какой-то доклад для очередной научной конференции, вести семинары, лекции и уделять время большой семье. А, проверяя работы студентов, ночью в интернете найти интересную статью, потом утром рассказывать взахлеб о ней студентам. Мне кажется, мало в жизни найти себя, мало любить свое ремесло, нужно быть одержимым своим делом. Именно одержимым в хорошем смысле этого слова, а иначе я не могу объяснить ее отношение к профессии. С ней можно говорить о чем угодно, она знает абсолютно все. Человек-энциклопедия! Человек-Googl. Она умеет поддержать, после разговора с ней лично я чувствую себя окрылен ным, и кажется, что нет таких вершин, которые не покорились бы мне. Для учителя самой настоящей наградой, я думаю, является благодарность ее учени ков. И я знаю также, что все, кто когда-то был учеником Палины Анатольевны, испытывают благодарность. Печально осознавать, что скоро я расстанусь не только с любимым преподавате лем, но и с родным университетом, ибо судьба опять закинет меня в очередной коллектив. Пде, наверное, я буду вымаливать опять у бога какого-то человека, как когда-то в первый день в университете. И пусть бы этот человек будет хоть немного похож на Палину Анатольевну Донскову. Нурдаулет ЕРБУЛЯКОВ, русская филология, гр. 03406 проявить себя в самых различных сферах. Вокал и хореография, театр и спорт, дебатный клуб и студенческая наука, журналистика и общественная деятельность, студенческий с т р о й о т р я д и д в и ж е н и е «Ж асы л ел», студенческое самоуправление. Для каждого найдется дело по душе! Э т о т у ч е б н ы й го д о с о б е н н ы й . Первокурсниками они стали в год 25-летия Независимости Республики Казахстан. Желая новым студентам побед и высоких достижений, надеемся, что они навсегда запомнят этот яркий момент в их жизни! Қайырымдылық жасау ізгіліктің басты көрінісі мен асыл қасиеттердің бірі болып табылады. Алла тағала Адамзат баласына он екі мүшесін сау қылып берсе, енді біреулерін жарым жан қылып сынайды. Бес күндік жалғанда төрт құбылаңыз тең бақытты жандардың, жақсылардың санатында боламын де- сеңіз - жүрегіңізде қайырымдылық оты сөнбеуі шарт екенін ұмытпаған жөн. Бақыт кілтін табу үшін қайырымдылықпен айналаңызға мейлінше жақсылық жасап, махаббатпен қарауды, қолыңыздан келгенше көмек көрсетуді дағдыға айналдырғаныңыз дұрыс болады. Цайырымдыльщ - кісіліктен Қайырымдылық, жақсылық қай кезеңде де адам баласына тән қасиеттер болған. Қолдан келгенше көмек беру қай адамға да тән. Менің мамандығым тікелей адамдарға көмектесу болғандықтан, қазірден бастап әр түрлі адамдармен жұмыс жасап, көмектесіп, үйреніп келемін. Солардың бірі Батыс Қазақстан облыстық зағип және нашар көретін азаматтарға арналған арнаулы кітапханасы. Ол кітапханаға тағдырдың қатал сынынан қағажау көріп, қос жанарынан айырылған, адам көмегіне тәуелді болған адамдар келеді. Кітапханаға алғаш келгенде Айжан Қайратқызы мен Пүлжан Максотқызы кітапхананың барлық бөлімдерімен, қызметкерлерімен таныстырып шықты. Кітап қорында әдебиеттердің барлық түрі қамтылған, сонын ішінде жайпақ баспа, бедерлі нүктелі дыбыстандырылған, электрондық ресурс түрінде әдебиеттер және бедерлі графикалық құралдар бар. Мұнда әр түрлі шара, акциялар өтіп тұрады. Сол арқылы зағип азаматтардың бұл өмірге деген көзқарастарын өзгертіп, қоғамнан шет қалмағандарын түсіндіруге тырысады. Мен де тағдырдың тәлкегіне ұшыраған азаматтарға өз қолымнан келген ше көмектесіп, жүздеріне күлкі, жандарына жылу ұялатқым келеді. Гүлсана ТЫНЫШТЫҚОВА, педагогика және психология мамандыгының 3-курс студенті ! * ► №9 (924) 31 қазан 2016 жыл М я щ р і м й П Р
L7 кш м да, а л ғ а ұ м т ы л Өзімнің басымда мынандай жағдайлар өте көп орын алады. Ү й д е н к ү л ім д е п ш ы ға м ы н , а в т о б у с т а н т ү с іп , с а б а қ қ а ба р ға нш а , бүкіл кө ң іл -к ү й ім ж оқ б о л а д ы . Т аңны ң атысы айқай, ұрыс-керіс, қай адамға қарасаң да мұң, қайғы, агрессия, қабақтарынан қар жауып тұрады. Мамандығым психолог болғасын ба әйтеуір әрқайсысын көрген сайын не үшін дәл осылай көңілсіз ж үр екен? Таң атпай мұнша ашуланатындай басына қандай күн туды екен деп ойлаймын? Жастар үлкенге орын бермейді, үлкендер үлкендігін көрсетіп сабыр сақтай алмайды, кішкене тиіп кетсең, шап ете түседі, бәрі бірдей емес, әрине, алайда бұл - көңіл қуантарлық жай емес. Әйгілі психолог Дейл Корнеги өзінің «Как стать мастером общения с любым человеком, в любой ситуации» атты кітабында кез-келген нәрсеге шағымданып, анығын айтсақ, шыбыннан піл жасайтын адам жөнінде бір мысал келтіреді. Ол адам таңертең жолдан екі аяғы жоқ мүгедекті кездестіреді. Мүгедек оған «Қайырлы таң, сэр! Күн керемет екен, солай емес пе?» деп күлімдегенде, ол өзі үшін қатты ұялады. Ол өзінің ең бай адам екенін түсінеді, себебі, оның екі аяғы бар болатын. Дәл осындай жағдай өзімнің басымнан да өтті, анаммен Ақтөбе қаласына барғанмын, базарда жүргенімде алдымнан жас шамасы 25-тер шамасындағы жігіт салқын көжені арбаға салып сатып жүр екен. Сол уақытта оның мүгедек екенін көріп «өте мықты жігіт екен» деп өтіп кеткенмін. Анаммен шәй ішіп отырғанымда дәл сол жігіт көжесін есік алдына қойып, біздің жанымыздағы үстелге келіп отырды. Қозғалуы мен қимыл жүйесі бұзылған екен. Үйленген, қолында неке жүзігі де бар. ¥қыпты киініп алған, әмиянынан ақша санап отырды. Ол жігіттің өмірге құштарлығын, еңбекқорлығын көріп қатты таң қалдым. Жер бетінде осындай өмірге құштар, үлгі аларлық адамдар көп болса, көше кезіп, арақ ішетін, екі аяқтың, денсаулықтың, отбасның, ата-ананың, баланың қадірін білмейтіндер жоқ болса ғой деп ойладым. Айтайын дегенім, кез-келген кішкентай нәрсеге қамықпай, бар нәрсеге қанағат етіп қуана білейік. Бір-бірімізді ренжітпеуге, біреудің сыртынан ғайбаттамауға тырысайық. Аузыңнан шыққан әрбір сөз, біреудің жүрегіне тікен болып қадалатынын есте сақтайық. Сенің ойланбай айтқан әрбір сөзің жүрегі өте нәзік адамды суицидке апаруы мүмкін. Біздер дем ала аламыз, көз тартарлық әдемі нәрселерді көре аламыз, таңда күннің ұясынан атқанын, түнде жұлдызды аспанды тамашалай аламыз, әдемі әуендерді естіп, оларды қайталай аламыз. Керемет-керемет кітаптарды оқи аламыз. Отбасымыз аман. Рас, мені папамның ауырып, ерте қайтқаны қамықтырады, алайда кез- келген кезде жанымнан табылатын анам, папамның тұяғы, біздің қорғанымыз, отбасының тірегі- інім бар. Мен жақсы көретін, мені жақсы көретін адамдар өте көп, дәл солай сізді жақсы көретін, сіз жақсы көретін адамдар да бар. Мұның өзі бақыт емес пе?
ҚАЙЫҢ ҒҰМЫР Биыл жазда ауылға барған Айдана өзі оқыған мектебінің жанынан өтіп бара жатып шошып кетті... Жыл сайын жазда келгенде желмен баяу сыбдырлап, сыр шертіп тұратын аққайыңдар мен тал-теректердің жартысы кесіліп қалыпты.Осы мектеп ауласынан орталық баққа қарай созылып жатқан ұзын аққайыңдар ерекше сымбатты болатын. Аққайыңдарды осыдан 20 жыл бұрын Айдана мен Айнара мектепте оқып жүргенде өз қолымен еккен. Иә,олар бір үйдің баласындай егіз өскен жандай дос еді.Ол кезде бұл ауыл кішігірім совхоз болатын. Шап-шағын ауылға жақын жерде кішігірім Шідерті өзені ағып жататын. Көктем сайын осы өзенге балықтың неше шұрайы келетін.Өздерімен құрдас балалар судан балық ауласа, қыздар қаздың баласындай суда асыр салатын.Табиғат қаймағы бұзылмаған тұп-тұнық қалпында еді.Өзен бетінде мың сан түрлі құстар шұрқырасып жататын.Жаз бойы ауыл маңы көкпеңбек боп құлпырып тұратын. Ауыл әкімі Бақберген Оразов аңқылдаған ақкөңіл, жүрегі жұмсақ адам еді.Өзінің табиғатты сүйетіндігі сонша, қоршаған ортаға қаскөйлек жасаған адаммен жаны қас болатын.Үнемі ауыл жиналысында немесе мектеп оқушыларымен кездесу барысында табиғатты қорғау мәселесін бірінші кезекке қойып,баяндама жасайтын. Бір жылы қала орталы ғы нан аққайыңдар мен тал-теректердің шыбықтарын әкеліп, ауыл ортасынан бақ жасатып, ауыл шетіне ектірген болатын. Айналасы бес-алты жылда ауыл орталығы демалыс орнына, ауыл шеті бейне бір жасыл желекке айналған-ды. Әрине, Айнара мен Айдана да осы баққа келіп, жастық жігермен алдағы армандары мен мақсаттарын, еш жанға бөліспес сырларын да осы саябаққа келіп шертісетін. Екі дос жоғары білім алып, бірге жүреміз деп серттескен. Уәделі сөз желге ұшып кеткендей ме, қалай? Олай болмас па еді, егер қарғыс атқыр сол аудандағы кешкі отырысқа бармаса! Мектеп бітіру кешінен соң Айдана мен Айнараны аудандағы дос құрбылары қонаққа шақырған болатын.Сол күні Айдананың да көңіл-күйі әлденендей қобалжулы еді. Жолға шыққан екеуі жол апатына ұшырады. Аңсаған арман, мақсат, мұрат... Екі достың бірі сал ауруына шалдықты.Аңсаған арман мен мақсаттарға жеткізер қос аяқты дәрігерлер кесіп тастады.Уақыт бір орында тұрмаса керек. Айнара қаншама күн қиналды, жүрегі қан жылады.Досы Айнараның: «Арманымыз желге ұшпасын. Ең болмаса сенің арманың орындалсын, менің арманым сенің арманың емес пе?!»-деген сөзінен кейін Мәскеу университетіне жол тартты. Біраз айдан соң жазғы демалысқа келген Айдана досын ауылдан таба алмады. Ол отбасымен көшіп кеткен екен. Содан бері талай жылдар өтті.Табиғат та, адамдар да, заман да өзгерген. Қазір ауылда ағатын өзен жоқ. Суалып, құрғап қалған.Өз қолдарымен отырғызған аққайыңдар мен тал-теректер де адамдардан озбырлық көріп, кесіліп қалған. Осы саябаққа келсе болды, Айнараны сағынатын. Өздері қыдырған айлы түнде балалық армандарын бөліскен саябақта Айдана қазір жалғыз. Кенет Айдананың көңілі босап,отыра қалып жылағысы келді. Айнара досының өмірі бейне бір осы аққайыңдармен, тал-теректермен егіздей көрінді. Айдана досын сағынды, көрсем деп аңсады, бірақ бәрі құр елес. Ол кесілген ағаштардың ортасында көңілі алабұртып ұзақ жүрді.Әлі қанша жүрсе де ой ұшына жетер емес... Қайыңдар, тал-теректер. Саябақ...
Ауыл туралы әңгіме басталса болды, жүрегім елжіреп, асыр салып ойнаған балалық шағым есіме түседі. Шіркін, қайта келмес балалық шағым-ай! Ауылда жүрген кезде өзіңді еркін сезінесің, қасында жүрген жандар, қаз-қатар тізіліп тұрған үйлер - бәрі-бәрі ыстық көрінеді. Әсіресе, ауылымның әсем табиғаты мені бір мақтанышқа бөлейді. Оқу бітіріп, қалаға келген кез басқаша. Ауыл мен қаланың айырмашылығы жер мен көктей. Қалаға келіп, студент болып, үлкен ортаға бейімделіп, өзіңді-өзің тәрбелейсің. Ауылдағы уайымсыз күлкіңді, балалық шағынды ауылға қалдырып,үлкен өмірге қанат қағып, қызығы мен шыжығы мол, қуанышы мен қайғысы қатар жүретін студенттік кезеңді басыңнан өткересің. Жаңа орта, жаңа достар - бәрі де бір өзгеше дүние. Ауыз толтырып айтар студенттік кезеңнің қызықтары жатақханада өтеді. Жатақханада бәрі бір үйдің балаларындай араласып, әрдайым көмектесіп жүреді. Студенттік шақта ауылдағыдай қарның тоқ, уайымсыз жүрмейсің. Бір нанды бөлісіп жейтін, бауырындай қамқор болатын достарың табылады. Сабақтан шыққанда жатақханаға баруға асығып, достарыңмен бүгінгі болған оқиғаларды айтып, шүйіркелесе әнгіме айтасың. Бірақ, қалада жүргенде өзіңді ауылдағыдай еркін сезінбейсің. «Аққу көлін аңсайды, адам туған Жұрттың бәрі уақыттың тез өтетұғынын жақсы біледі, соны біле тұра, айта жүре уақытын тиімді п а й д а л а н а а л м а й ты н а д а м д а р бар. Оларды қайратсыз, жігерсіз, еріншек, жалқау деуге болады. Ауызбен айтып қана қоятын,іспен бітіре алмайтын жандарға Абай атамыздың кайратты, ақылды,жүректі бірдей ұста, сонда боларсың елден ерек деген нақыл сөзін айтқым келеді, себебі қайратты, білімді,ақылды жан ғана уақытты жеңіп, өмірден өз орнын таппақ. Адам уақытты сезінгенде ғана еңбектенбек, ал оны сезіну үшін ойланбақ ақыл қажет. Менің ойымша, ештен кеш жақсы деп барлығын ертеңге қалдыратын адам-ең ақымақ жан. Себебі ертеңгі күн әрқашан белгісіз. Бойында қайраты бар адам жалынды жастық шақта барлығын өз орнымен, уақытымен істегені жөн. Қазақ әдебиетінің ұлы тұлғасы Абай: «Білгенге маржан, білмеске арзан, надандар бәһра ала алмас. Білген жан ғана уақыттың інжу-маржан екенін ойға түймек,білмек, жүрекпен сезінбек. Адам дүниеге келгенде бір шыңды бағындыруы керек, көп адамдардың өмірі бос өтіп жатыр,сол жандардан жиренбек керек,ал өмірден өз орнын тауып,мақсатына жеткен жандардан ғибрат алғаны жөн. Тек уақытты меңгере алған жан ғана бақыт пен жетістікке жете алады, биік шыңдарды бағындырады. Б ір а қ көп ж а с та р ы м ы з уа қы ты н те л е д и д а р алдында өткізеді. Менің пікірімше, теледидар тек зейнеткерлерге арналған. «Көктемнің бір күні-жылға азық» демекші, жастықтың бір күні болашаққа негіз деуге болады. Тағы да қазақтың маңдайалды ақыны Абайдың:
Тоты құс түсті, көбелек, Жаз сайларда гулемек. Бәйшешек солмақ, күйремек, Көбелек өлмек, сиремек - дегендей, түсінген жанға өмірі қысқа көбелек пен гүлді айту арқылы адамның өмірі де соншалықты ұзақ емес қой деген ой өзі-ақ келеді. Эр адам жас кезінен уақыттың оған берілген аса бағалы өткінші зат екенін түсінсе, я болмаса жоғалған уақыттың қайтып табылмайтындығын ұғынса, әр жан әр нәрсені өз уақытында істер еді. Қазір сен уақытты өлтіресің, сосын уақыт сені өлтіреді. Алдын ал! Айдана ҚАБЫЛБЕКОВА, фил-13 тобының студенті жүктеу/скачать 1,98 Mb. Достарыңызбен бөлісу:
|