286
12. Қарсы пікір білдірушінің эмоциялық жағдайын сипат-
таудан қаш. «Неге соншама бұрқырайсың?», «Неге қатты ашу-
ланасың» секілді «тыныштандырушы» сөздер жанжалдың да-
муын одан сайын нығайтады және күшейтеді.
Жетекші «аралық сот» рөлінде. Өзінің басқарушылық қыз-
меті бойынша жетекшіге бағынышты бөлімдер мен бөлім-
шелерде, бағынышты қызметкерлердің арасында туындаған
жанжалдық жағдайларда арашашы болуға тура келеді. Мұн-
дай жағдайларда ол «аралық сот» функциясын атқарады. Бұл
функцияны іске асыру бірқатар талаптарды орындауды қарас-
тырады:
− жанжалдың мәнін білу;
− үлкен сабырлылық таныту;
− екі тарапқа да оң қарау, сөйлеушілерді эмоциялық қолдау,
бұл біреуімен келісімге келуді білдіреді;
− қарсы пікір білдірушілерге өз сезімдерін кедергісіз білді-
руге мүмкіндік беру;
− ұстанымдарды емес (қарсыластар ұсынып отырған), мүд-
делерді (олар мұны не үшін ұсынып отырғаны) ашып алу;
− олардың мүдделерінде жалпы бір нәрсені таба алу;
− жанжалды эмоциялық жағдайдан рационалды өлшемге
ауыстыру және ұсыныстарды талдау.
Бағынышты қызметкерлердің жанжалын басқаруда жетекші-
нің әрекеттер алгоритміне әрекеттердің келесі кезектілігін қо-
суға болады:
1) Жанжалды талдау;
− жанжал дамуының сатысын анықтау. С.И. Самыгин және
Л.Д. Столяренко (1997), егер жетекші бастапқы фазада «жан-
жалға кіріп және оны басқарса», онда ол 92 пайызға шешіледі,
ал егер көтерілу фазасында болса – 46 пайыз, біріншілік шыңда
– 5 пайыздан төмен, бәсеңсу фазасында – 20 пайыз, екіншілік
көтерілу фазасында – 7 пайыз, екіншілік көтерілуде – 2 пайызға
шешіледі, деп айтады;
− жанжалдың жасырын және айқын себептерін және же-
леуін анықтау;
− жанжалдың басты мәселелерін шешімдер емес мақсаттар
санатында анықтау;
287
− жанжалдасушыларың мүдделерін анықтау. Бастысы – ұс-
таным емес, мүдде. Біздің ұстанымымыз – бұл, біз мәлімдеп
жатқан, пікір білдіріп жатқан, біздің мәселені шешудің үлгісі.
Біздің мүддеміз – бұл бізді осы шешімді қабылдауға қозғаушы
күш. Мүдделер – бұл біздің қалауымыз бен уайымымыз, оларда
– мәселені шешудің кілті;
− қатысушылар мен туындаған мәселелерді жіктеу;
− жанжалдасушылардың жеке сапаларын есепке алу;
− жанжалдасушылардың өзара қатынасында (өзара, ұйым-
ның басқа мүшелерімен, жетекшімен т.б.) жанжалдың алдында-
ғы жағдайды есепке алу.
Достарыңызбен бөлісу: