Н. Ш. Чернышевский мұраларын оқып таныс болған, Батыс Еуропа әдебиетінен Гете, Дж. Байрон



Pdf көрінісі
бет394/677
Дата07.01.2022
өлшемі3,44 Mb.
#18344
1   ...   390   391   392   393   394   395   396   397   ...   677
ДӘСТҮР  МЕН  ЖАҢАШЫЛДЫҚ  -әдебиет  пен  өнердің  даму  барысында  сабақтастық  пен 
жаңғыртуды,  мұрагерлік пен қайта жасауды, бұрынғы мен соңғының байланысын  білдіретін 
ұғым. Дәстүрге ғасырлар бойы қалыптасып, сұрыпталған әдет-ғұрыптар, жол-жобалар көзқарас 
түсініктер жатады. Жаңашылдық  - өткен өмірдің, кешегі күннің тәжірибесі мен жемістерінің 
ішінде мән-мағынасы бай, дәрежесі жоғары заман талабына жауап беретін, бұрынғы-соңғының 
шеңберінен  шығып,  болашаққа  кең  жол  ашатын  аса  маңызды  ізденіс-әрекеттер.  Ол  жалпы 
өркениеттің  дамуына  әсер  етеді,  осы  жолда  туып,  орнығады.  Д.  мен  ж.  -  диалектикалық 
бірлестікте болып, ескі мен жаңаны жалғастырады, тарихпен бірге дамиды, өндірістің базисі 
ретінде өзгеріске ұшырап  отырады.  Д.  мен  ж.  арасындағы  заңды  байланыс  -  материалдық 
және  рухани  мәдениеттің,  өндіріс  пен  техниканың,  философия  мен  әдебиеттің,  өнердің 
барлығына  тән.  Жаңашылдық  -  әрқашан  асқан  шеберлік  пен  зор  таланттың  нәтижесі,  ол 
әдебиет  пен  өнердің  өрісін  кеңейте  түседі.  Д.  мен  ж.  әдебиетте,  өнерде  ұлттық  ерекшелікті 
сақтай  отырып,  жаңа  заманның  талап-тілегіне  сай  келу  қағидасын  қажет  етеді.  Тұрмыстың, 
қоғамдық тіршіліктің өзгеруіне, адамның өмір танудағы жаңа ұғым-түсініктеріне байланысты 
әдебиетте  мазмұн  мен  түр  жағынан  жаңашыл  шығармалар  туа-ды.  Бүл  түрғыда  кейбір 
дәстүрлік әдіс-тәсілдер сақталумен қатар жаңаша суреттеу, бейнелеу, сөз қолдану амалдары 
пайда  болады.  Әсіресе  жаңа  өзгерістер  мен  құбылыстарды  аңғаратын  соны  бейнелеу 
құралдары жасалады. Бұл - әдебиеттегі жаңашылдықтың белгісі. Д. мен ж. тек түрді, сыртқы 
өзгерістерді білдірумен қатар, ішкі мазмұнды, мағынаны білдіреді, түр мен мазмүнды бірдей 
қамтып,  шығарманың  идеялық-көркемдік  немесе  ұлттық  сипатын  жаңа  сатыда  елестетеді. 
Енген  жаңалық  әдебиетке  сіңіп,  дәстүрге  айналып  кетуі  мүмкін.  Қазақ  поэзиясына  Абай 
Құнанбайұлы енгізген жаңашыл үлкен дәстүр болып қалыптасты. Абай қазақ поэзиясын әсіре 
шешендіктен,  әсіре  бояудан  құтқарып,  терең  ойлылықты  арттырды.  Ол  ақын  орнын,  оның 
қоғамдық,  әлеум.  мәнін  танып,  көркем  сөзді  жоғары  сатыға  көтерді,  ауыз  әдебиетінің 
дәстүрінде  келе  жатқан  поэзияны  түрлендіріп,  жаңа  арнаға  салады.  Мыс.,  "Көлеңке  басын 
ұзартып"  өлеңінде:  "Адасқан  күшік  секілді,  Ұлып  жұртқа  қайтқан  ой"  дегенде  тынымсыз, 
мазасыз  ойды,  жабырқау  көңілдің  суретін  "адасқан  күшікке"  балайды.  С.Сейфуллин  қазақ 
әдебиетіне, соның ішінде поэзияға жаңа леп, жаңа серпін әкелді. Қоғамдағы тың өзгерістерді 
экспресс  түрінде  суреттеді  ("Экспресс").  С.  Мұқанов  поэзиясы  ("Бостандық")  өлең  түрі 
жағынан  ескіше  болғанмен,  идеялық  мазмұны,  тілек-мақсаты  жағынан  жаңа.  М.  Әуезов,  Ғ. 
Мүсірепов өз шығармаларында шешендік дәстүрді  шебер пайдалана отырып, үлкен  жаңалық 
әкелді. 


ДӘУ - кейбір аңыз, ертегі-жырларда кездесетін мифтік кейіпкер. Адам баспайтын тау-құздарда 
аң  аулап,  тау  үңгірлерін  паналайтын,  маңдайында  жалғыз  көзі  бар  алып.  Кейбір  түркі 
халықгарының  (саха,  шор,  алтай,  хақас,  т.б.)  ұғымы  бойынша,  Д.  -  жер  асты  әлемінің  өкілі. 
Ежелгі грек ғалымдары Аристей (б.з.б. 7 ғ.) мен Геродоттың (б.з.б. 5 ғ.) айтуларынша, жалғыз 
көзді алыптар туралы әңгімелерді гректер сақтардан естіген. 
 


Достарыңызбен бөлісу:
1   ...   390   391   392   393   394   395   396   397   ...   677




©emirsaba.org 2024
әкімшілігінің қараңыз

    Басты бет