3 «Каспий банк» АҚ несие ресурстары мен саясатты басқару жолы
3.1. Несиелік ресурстарды пайдалану және менеджмент шеңберінде тәуекелділікті басқару
Қаржы нарығының жедел қарқынымен тұрақты экономикалық жағдайда да, коммерциялық банктер елеулі қиындықтарға тап болар еді. Алайда, инфляцияның төмендеуі және Қазақстан Республикасының нақты секторындағы терең өзгерістер жағдайында коммерциялық банктердің қаржылық құрылымында осындай сыртқы факторлар пайда болды, олардың активтері мен қаражат көздерін басқару мәселелері қазір маңызды болып отыр. Банк қызметінің қаржылық тәуекелдерін бақылау және азайту көбінесе активтер мен пассивтерді басқару тұжырымдамасын жүзеге асыруға байланысты. Әйтпесе, тәуекелдерді азайту мақсатына рентабельділік пен операциялар көлемінің төмендеуінен ғана қол жеткізуге болады.
«Каспий Банк» АҚ несиелік ресурстарын тарту және пайдалану менеджментінің ерекшелігі, ол ең алдымен қысқа мерзімге бағытталған және банк балансын басқарудың күнделікті жұмысымен байланысты. Ол рентабельділікті арттыруға және банктік тәуекелдерді шектеуге бағытталған. Осылайша, активтер мен міндеттемелерді қаржылай басқарудың негізгі міндеттері кірістілікті арттыру және тәуекелдерді азайту болып табылады. Егер біз несиелік ресурстарды қалыптастыру мен пайдалануды басқарудың ұзақ мерзімін қарастыратын болсақ, онда бұл жыл сайынғы жоспарлау процесінің ажырамас бөлігі болып табылады. Несиелік ресурстарды қалыптастыру мен пайдалануды басқару мәселелері ұзақ мерзімді стратегиялық жоспарлауда маңызды рөл атқаратындығын ерекше атап өтеміз.
Несиелік ресурстарды қалыптастырудың және пайдаланудың бастапқы нүктесі банктің өзінің ресурстық базасын қалай қалыптастыратынын талдауы, яғни. оның қарызға алынған және меншікті қаражаттарына талдау жасау. Содан кейін банктің жұмылдырылған қаржы ресурстарын қалай бөлетіні талданады. Диссертацияның екінші тарауында осылай жасадық. Басқаша айтқанда, инвестицияның көздері мен бағыттары және онымен байланысты тәуекелдер зерттеледі. Несиелік ресурстарды қалыптастыру мен пайдалануды басқару қаржылық тәуекелдерді басқарумен тікелей байланысты. Несиелік ресурстарды қалыптастыру мен пайдалануға қатысты тәуекелдердің негізгі түрлерінің кейбір маңызды белгілеріне ғана тоқталамыз.
Несиелік операциялар тұрғысынан өтімділік тәуекелін басқару жаңа қаражат көздерін тез тарту үшін өтімді активтерді сатуға (таратуға) және пассивті операцияларға қатысты болады. Алайда, өтімділікті басқарудың бірдей маңызды тәсілі активтер мен міндеттемелер арасындағы белгілі бір пропорцияны сақтау болып табылады. Жақында әлемдік тәжірибеде секьюритилендіру сияқты бірқатар қаржылық жаңалықтар пайда болды, олар жаңа құралдарды ұсынды, атап айтқанда банк өтімділігін басқару үшін. Пайыздық мөлшерлеме тәуекелін басқару бірқатар әдістермен басқарылады, олардың негізгісі олқылықтарды басқару. Бұл әдіс соңғы онжылдықтардағы пайыздық тәуекелді басқарудың негізі болып табылатындығына қарамастан, өтімділік тәуекелін басқару жағдайында көптеген қаржылық жаңалықтар пайда болды, бұл банк менеджерлерінің арсеналын едәуір кеңейтті. Тәуекелдің осы түрінің әсерін өлшеу үшін негізгі көрсеткіштер банктің таза пайыздық кірісі және оның таза пайыздық маржасы болып табылады. Таза пайыздар = пайыздық кіріс - пайыздар бойынша шығындар табыс
Қызығушылық айырмашылық = Активтердің қайтарымы - қарыз қаражаттарының құны (тарату) Таза Таза пайыздық кіріс Пайыздық = _________________________ Маржа Кірістік активтер
Отандық банктік тәжірибеде маржа термині, әдетте, спрэд абсолютті емес, салыстырмалы шаманы білдіреді. Таза пайыздық маржа оның халықаралық мәні бойынша банктің тиімді активтерінің қазақстандық кірістілік деңгейіне сәйкес келеді.
Нарықтық тәуекел пайыздық тәуекелмен тығыз байланысты. Несиелік ресурстардың қалыптасуы мен пайдаланылуын басқарудағы тәуекелдің осы түрін қарастыру пайыздық мөлшерлеменің өзгеруі нарықта сатылатын борыштық құралдардың бағасына керісінше әсер ететіндігіне байланысты. Ағымдағы нарықтық пайыздық мөлшерлеме төмендеген кезде, мұндай міндеттемелердің бағасы көтеріледі. Бұл жағдай несие ресурстарын қалыптастыру мен пайдалануды басқару тәжірибесін қиындатады, бірақ сонымен бірге банкке пайыздық мөлшерлемелер өзгерісінің теріс әсерін өтеудің жаңа мүмкіндіктерін ұсынады. Несиелік ресурстарды қалыптастыру мен пайдалануды басқару тәуекелдің осы түрін басқаруға тікелей бағытталған емес. Валюталық тәуекел тек шетел валютасындағы ақша қаражаттарына ғана емес, сонымен бірге шетелдік валютадағы инвестициялар мен банктік міндеттемелерге де қатысты болады. Қазақстан сияқты, банк балансында шетел валютасындағы активтердің үлесі ондаған пайызды құрайтын елдерде, тәуекелдің осы түрін есепке алу активтер мен міндеттемелерді басқару процесін айтарлықтай қиындатады.
Төлем қабілетсіздігінің қаупін (немесе банк капиталының жеткіліксіздігі қаупін) оның экономикалық мәнін түсіну тұрғысынан да, банктік қадағалау тұрғысынан да қарастыруға болады. Банктің баланстық құрылымы қанағаттанарлықсыз, ал банктің капиталы шығындар өте ұзақ кезеңдегі кірістерінен асып кетсе, төмендейді. Бұл үш негізгі экономикалық себептерге байланысты:
қарыздарды қайтармауға арналған шығындардың өсуі; - меншікті қаражат ұтымсыз басқарудың салдарынан бірте-бірте жойылады, егер банкте тым көп негізсіз немесе тиімсіз операциялар болса.
Банктік қадағалау тұрғысынан төлем қабілетсіздігі, демек, банкроттық тәуекелі банктің меншікті капиталдың жеткіліктілігі талаптарын қанағаттандырмайтындығымен байланысты. Соңғысы банк капиталы оның негізгі функцияларын орындау үшін жеткіліксіз екенін білдіреді:
банктің тұрақтылығына жалпы сенімді сақтау. Осы мақсатты қамтамасыз етуге тікелей бағытталған - жақында халықаралық стандарттарға жақындатылған банктік капиталдың минималды рұқсат етілген мөлшеріне талап;
уақытша өтімділік проблемалары туындаған кезде қауіпсіздік маржасы;
банк таратылған кезде үй салымдарын қорғау;
заемдар мен инвестициялар бойынша залалдар жоғалған жағдайда, кейіннен банкті тарату немесе қайта құрылымдау кезінде барлық кредиторлардың мүдделерін қорғау;
ғимараттарды, жабдықтарды және басқа да пайдасыз активтерді қаржыландырудың тиісті көзін ұсыну.
Экономикалық тұрғыдан алғанда, төлем қабілетсіздігі несие мекемесінің шығындары меншікті қаражаттан асып кеткен кезде пайда болады, сондықтан меншікті капитал теріс сипатқа ие болды. Қадағалау тұрғысынан төлем қабілетсіздігі неғұрлым қатаң ұғымға айналады және банк капиталы минималды рұқсат етілген деңгейден асып кеткен кезде немесе банк капиталы негізінде есептелген белгілі бір нормативтік коэффициенттердің белгіленген шектері асып кеткен кезде туындайды.
3.2. «Каспий банк» АҚ тәуекелділік жауапкершілікті басқару әдісі
Өтімділік саясаты өтімділік рентабельділігі дилеммасын шешумен айналысады. Сондықтан, банкке осы шектеулер болған кезде өз операцияларының кірістілігін арттыру міндеті тұр, және айқын айқындалмаған фактор бар, өйткені банк басшылығы өтімділік мәселесінің қашан және қандай көлемде болатынын сенімді түрде болжай алмайды. Ол туындаған кезде, бұрын құрылған резервтердің негізінде әрекет етуге болады; активтер мен міндеттемелердің немесе жинақталған операциялардың ерекше құрылымы.
Өзінің қызметі кезеңінде, сондай-ақ шетелдік банктердің өтімділігін басқару тәжірибесін ескере отырып, «Каспий Банк» АҚ басқармасы өтімділікті басқарудың бірқатар әдістерін әзірледі. Олар активтерді, міндеттемелерді немесе екеуін де бір уақытта басқаруға негізделген. Басқалармен салыстырғанда өтімділікті басқарудың әр әдісінің артықшылықтары да, кемшіліктері де бар. Өтімділікті басқарудың сол немесе басқа әдісін қолданудың экономикалық орындылығы банктік портфельдің ағымдағы жағдайымен және банктік операциялардың ерекшелігімен анықталады, яғни. анда-санда өзгеріп отырады. Сонымен, қаражат тарту көздерінің кеңеюімен өтімділікті басқару міндеті күрделене түсті. Активтерді басқаруды да, міндеттемелерді басқаруды да көздейтін қорларды айырбастау әдісін қолдану ұсынылады. Өтімділікті басқарудың қолданыстағы әдістері 14 суретте көрсетілген. Мен әр әдіске қысқаша тоқталамын, өйткені анда-санда «Каспий Банк» АҚ осы немесе басқа әдісті қолданады, бірақ қазіргі уақытта көбінесе қорларды конверсиялау әдісін қолданады.
Қор бассейні әдісі. Іс жүзінде өтімділік тәуекелін бақылау және басқару үшін, яғни банктің ағымдағы міндеттемелерді орындау үшін қолма-қол және қолма-қол ақшасыз нысанда қолма-қол ақшаны тез және қолайлы бағамен алу мүмкіндігін басқару үшін бірқатар тәсілдер әзірленді. Өтімділікті басқару активтердің өтімділігі мен міндеттемелердің тұрақтылығын салыстыру арқылы немесе басқаша түрде қорды басқару әдісімен жүзеге асырылуы мүмкін. Аталған әдіс өтімділіктің жалпы қажеттілігін және оны жабудың барлық көздерін банкке салыстырудан тұрады. Бұл үшін өтімділік балансын бағалау үшін көрсеткіштер қолданылады.
14 Сурет. Өтімділікті басқару әдістері
Бұл әдістің мәні мынада: әр түрлі көздерден алынған барлық банктік қаражат банктегі қаражаттың бірыңғай пулы ретінде қарастырылады. Сонда міндет өтімділікті қамтамасыз ету үшін бастапқы және қайталама резервтерді құру болып табылады. Бастапқы резервтер толығымен өтімді касса активтерінен және корреспонденттік шоттардағы қалдықтардан тұрады. Екіншілік резервтерге тез сатылатын және үлкен айналымға ие жоғары өтімді активтер жатады. Қазақстанда олар негізінен мемлекеттік қысқа мерзімді және орта мерзімді мемлекеттік бағалы қағаздарды қамтиды. Негізінде, олар банктік төлемдерден, вексельдерден және белгілі бір дәрежеде бірінші дәрежелі эмитенттердің облигацияларынан да құрылуы мүмкін. Ұзақ валюталық позицияны алу жеткілікті ұзақ мерзімге кірісті қамтамасыз ететін жағдайда, екінші деңгейдегі резервтер ретінде шетел валютасының жоғары өтімді түрлерінің қосымша резервтері қарастырылуы мүмкін. Ақша резервтері банктің күнделікті операциялары үшін қажет, бірақ олардың белгілі бір асып кетуі өтімділік проблемасы туындаған жағдайда бірінші қорғаныс бағытын қамтамасыз етеді. Бастапқы резервтер пайдасыз активтерге жатады, екінші деңгейдегі резервтер банкке белгілі бір кірісті қамтамасыз етеді.
Банктегі өтімділіктің жалпы жағдайын бағалау үшін жүйеде барлық төрт қатынасты қарастыру қажет. Мысалы, егер несиелер мен депозиттер арасындағы қатынас қалыпты деңгейден жоғары болса, банктің үлкен несие портфолиосы бар немесе банк қарызға алынған және тартылған қаражаттың депозиттік емес көздеріне (есеп айырысу (ағымдағы) шоттардағы қалдықтар немесе банкаралық несиелер) сүйенеді деп болжауға болады. Ықтимал нұсқалардың қайсысы орын алады деген қорытындыға келу үшін біз салымдардан тыс көздерден алынған несиелер мен қаражаттың арақатынасын талдауымыз керек. Егер осы коэффициенттің мәні де үлкен болса, онда банктің мөлшеріне қатысты несие портфелі үлкен деп тұжырым жасауға болады. Бұл жағдайда банктің ақшаны депозиттік емес көздеріне шамадан тыс сүйенеді деген болжам қабылданбайды.
Әрі қарай, егер байланыссыз (қамтамасыз етілмеген) өтімді активтер мен қарызға алынған және қарызға алынған қаражаттың депозиттік емес көздері арасындағы байланысты қарастырсақ, онда банктің қысқа мерзімді мемлекеттік бағалы қағаздардың қайталама резервінде қаражаттың едәуір бөлігі бар-жоғын білуге болады. Егер бұл арақатынас айтарлықтай болмаса, өтімділік дағдарысы туындаған жағдайда банктің екінші деңгейдегі резервтері аз болады.