тәрбиелік және дамыту мүмкіндіктерін, отбасы тұрмысының қазіргі заманғы
формаларын; екіншіден, жастарды ерлі-зайыптылық, ата-аналық, туыстық
құндылықтарға қатыстырудың тиімді жолдарын іздестіру қажеттілігін
айқындайды. [146].
Г.Г.Силласте отбасын зерттеудің үш тұғырын бөліп көрсетеді:
әлеуметтік,
педагогикалық
және
экономикалық
(экономикалық-
статистикалық). Оның пікірінше, әлеуметтік тұғыр базалық болып табылады,
онда отбасының сапасы, жағдайы, ықпалы әлеуметтік бірлік өлшемі ретінде
алынады [147].
Функционализмге сәйкес отбасы беделінің төмендеуі қоғамның
даралануы мен моралдық азғындауына сөзсіз алып келеді. Қоғам
тұрақтылығының
негізгі
шарты
жеке
талпыныстарды
отбасының
мұқтаждығына бағындырумен байланысты. Отбасының тіршілік үрдісі
тарихи және әлеуметтік-мәдени факторларға негізделген белгілі бір
қызметтер иерархиясы арқылы индивидтердің қажеттіліктерін жүзеге асыру
болып табылады.
Осы орайда ғалым М.П.Кабакова өзінің «Психологические факторы
стабилизации
супружеских
отношений
в
процессе
совместной
жизнедеятельности» атты диссертациясында отбасы мәселесіне байланысты
«отбасылық инфантализм» ұғымын нақтылайды. Оның пікірінше,
«...тұрақтандыруды біз, отбасының өмір сүруінің барлық кезеңінде оның
тұлғааралық қарым-қатынастарындағы және отбасындағы әр жұптың жеке
тұлғасындағы өзгерістерді ескере отырып, іс жүргізушілік динамикалық
сипаттамаларын дамыту мен сақтауға бағытталған процесс ретінде
қарастырамыз», деп түсіндіріледі [148]. Біздің пайымдауымызша,
отбасындағы жұптардың динамикалық дамуы бара-барлықты сақтауы тиіс.
Бұл өз кезегінде отбасындағы мүшелердің немесе жұптардың рухани білім
қоры жағынан қоғам талаптарынан қалыс қалмауды көздейді.
Сонымен бірге адамның руханилығы мәселесі бойынша ғылыми
әдебиеттерге жасалған талдау нәтижесінде руханилықтың қандай да бір
аспектілерін ашатын және мазмұнын құрайтын бірін-бірі толықтыратын
тұғырларды бөліп қарастыруға болады:
1. Кешенді (онтологиялық) тұғыр (Н.К.Бородина, Б.С.Братусь,
В.П.Зинченко, т.б.).
2. Қажеттілік - ақпараттық тұрғы (П.М.Ершов, В.С.Сериков,
П.И.Симонов, т.б.).
3.
Белсенді – іс-әрекеттік тұрғы (М.С.Каган, В.Г.Федотова,
Г.Н.Филонов, т.б.).
4. Құрамында рефлексивті-құрылымдық элменттері бар этикалық
тұрғы (Г.С. Абрамова, Е.И.Исаев, Б.Т.Лихачев, Н.Е.Щуркова, т.б.).
5. Көп парадигмалы тұрғы (Е.В.Бондаревская, Т.Кун, Л.А.Липская,
т.б.).
Адамның руханилығы мен адамгершілігін зерттеуде бұл аталған
тұғырларды жеке-жеке қолдану мүмкін емес, өйткені, ғалымдардың адамның
руханилығына қатысты көзқарастары тұрғылардың әрқайссында өзара
ұштасып, қиылысады.
Ғалымдар отбасылық рухани-адамгершілік құндылықтарға қатысты
көптеген теориялар мен көзқарастарды бөліп көрсетеді. Ең бастысы
гуманистік рухани-адамгершілік жалпыадамзаттық құндылықтар болып
табылады, олар:сүйіспеншілік, жақсылық, ата-ана болу, жауапкершілік,
рухани бірлік, қайырымдылық, парыз; бұлардың барлығы адамның тұлғаның
ішкі қасиеттеріне, адамның игілігі мен жер бетіндегі өмірге бағдарланған,
отбасылық
рухани-адамгершілік
құндылықтарды
қалыптастырудың
құрушылары болып табылады.
Р.Хили бойынша отбасының құрылымдық сипаты бес тәсіл
тұрғысынан ашып көрсетіледі: институционалды – тарихи көзқарас
(эволюционизм); құрылымдық-функционалдық; интеракционалистік – рөлдік
талдау (символикалық интеракционизм); ситуациялық – психологиялық
көзқарас; дивелопменталдық көзқарас (отбасының өмірлік циклінің дамуына
негізделген) [149].
Отбасылық құндылықтар кешенді феномен ретінде әртүрлі ғылым
тұрғысынан қарастырылады. Философияда құндылықты түсінудің екі тұғыры
қалыптасқан: объективтік-абсолюттік (И.Кант, В.Виндельбанд, Г.Риккерт);
субъективтік – релятивтік (Р.Б.Перри, Дж. Дьюи).
Бүгінгі таңда қалыптасқан тәжірибеге сүйене отырып, отбасының
құрылымын, мазмұнын сипаттайтын тұжырымдамалар да баршылық екендігі
айқындалды.
Осы орайда, зерттеуімізде отбасының мәні мен құрылымы жөніндегі
әртүрлі
тұжырымдамаларға
сүйене
отырып,
отбасы-адамгершілік
құндылықтарды қалыптастырудың әдіснамалық негіздерін анықтаудың
тұғырлары айқындалды (6 - кесте).
Достарыңызбен бөлісу: