Нуржігіт Алтынбеков 1 А. И. Струков, В. В. Серов патологиялық анатомия бесінші басылым, стереотипті
жүктеу/скачать 7,24 Mb. Pdf көрінісі
|
- Бұл бет үшін навигация:
- Нуржігіт Алтынбеков
| морфологиялық бейнесін
трансплантантты өрши жайлаған лимфоциттер мен әсіресе инвазиялы жайылып және әр жерінде көбейген гистиоциттер инфильтраттары қалыптастырады. Трансплантантты жасушалар инфильтраты жайлап қана қоймай, қанаайналымы бұзылып, суланып ісінеді. Ақырында инфильтраттағы жасушаларға нейтрофилдер мен макрофагтар көп араласады. Иммундық лимфоциттер трансплантант жасушаларын зақымдап, оның антигендеріне қанығатындықтан, трансплантанттық антигенге қарсы бағытталған гуморальдық антиденелер трансплантант жасушаларымен қосылады және лимфоциттерді жидітеді. Жанданған лимфоциттерден шыққан ферменттер трансплантант жасушаларын зақымдап, тағы да трансплантанттық жаңа антигеннің біразы түзіледі. Сөйтіп, трансплантанттағы зақым ферментттік әсерден біртіндеп өрши береді; бұл үдеріс трансплантанттың ферменттік деструкциясы деп аталады. Аластату жауабын бірқатар иммунодепрессиялық шаралармен тежеуге болады. Бұл мүмкіндік мүшелер мен тіндерді басқа организмге көшіру үшін изотрансплантантты (реципиент пен донор — егіздер) қолданып қана қоймай, Нуржігіт Алтынбеков 161 тірі адамнан немесе мәйіттен алған аллотрансплантантты да (реципиент пен донор жат) пайдалануға жол ашады. АУТОИММУНДАНУ ЖӘНЕ АУТОИММУНДЫҚ АУРУЛАР Аутоиммундану (аутоаллергия, аутоагрессия) – иммундық жүйенің өз тіндерінің қалыпты антигендеріне қарсы жауабы. Аутоиммундану мен иммунологиялық толеранттылық (латынша: tolerare — төзім) өзара тығыз байланысты ұғымдар. Иммунологиялық толеранттылықтағы («төзімділіктегі») лимфоидтық тін иммундық жауап туындататын антигендердің әсерін жауапсыз қалдырып отырады. Жетілу барысында лимфоидтық тінде көздің, қалқанша бездің, шәуһет өзегенің, бүйрекүсті безінің, ми мен жүйкелік сабақтардың тіндерінен басқа мүшелер мен тіндердің антигендеріне иммунологиялық толеранттылық қалыптасады. Бұл мүшелер мен тіндер лимфоидтық тіннен арнаулы физиологиялық бөгенмен шектелген, сондықтан иммункомпетенттік жүйеде оларға қатысты толеранттылық қалыптаспайды деп есептеледі. Жаңа туған нәресте иммундық жүйесінің «жат» пен «өз» тіндерінің антигендерін ажырата алатын қабілет туғаннан кейінгі бірнеше аптаның ішінде қалыптасады. Аутоантиденелердің шамалы мөлшері өмір бойы толассыз түзіліп, организмнің бірқатар әрекетін реттеуге қатынасып отыратын сияқты. Олардың әсерін Т-супрессорлар мен антиидиопатиялық антиденелер қадағалап, аутоиммундық үдерістердің дамуына жол бермейді. жүктеу/скачать 7,24 Mb. Достарыңызбен бөлісу:
|